زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

شدم جغد شب و کمر درد گرفتم

این روزا تبدیل به جغد شب شدم. عین پارسال شبا تا صبح خوابم نمیبره و اینترنت بازی میکنم. یعنی توی سایت دانشگاه ها استادها رو دید میزنم. کمرم هم به شدت درد گرفته چون این مدت همش روی زمین دراز کشیدم و درس خوندم یا با کامپیوتر کار کردم برای همین به کمرم فشار آمده. سرما خودگیم هم هنوز خوب نشده و بعضی وقتا میفتم روی سرفه. خدایی عجب ماهی بود این ماه.


باورم نمیشه که فقط 3-4 روز دیگه تا امتحان مونده باشه. خیلی خیلی زود گذشت. اصلا انگار همین دیروز بود که داشتم اپلای میکردم. متاسفانه به استادای کمی ایمیل زدم و هیچ جوابی هم نگرفتم هنوز. البته امید دارم که از شنبه بشینم درست و حسابی روی این موضوع کار کنم. یه سری استاد لیست کردم که هنوز بهشون ایمیل نزدم, شاید یکیشون بخواد جواب بده. SOP پارسالم رو هم که دیدم در حد فاجعه بود. با وجود اینکه پارسال یکی دو هفته هم وقتم رو گرفته بود اما الان که نگاهش میکنم خیلی هم خوب نشده بوده و باید از اول بنویسم.


نگاه که میکنم میگم اصلا چقدر مگه قراره عمر کنیم. مثلا 60 سال. خب تا حالا که نزدیک 30 تاش گذشته. نزدیک 2 سال هم که گذاشتم برای این اپلای  و 5-6 سال هم احتمالا دکترا طول بکشه. یعنی یه قسمت زیادی از عمر باقیمانده رو هم باید بذارم برای درس. اما چاره چیه. اینجا نه زندگی دارم, نه میتونم داشته باشم و نه از وضعی که دارم راضی هستم. بنابراین هیچ چاره ای نیست که بذارم و برم. منتهی نباید اشتباه پارسال کنم که باعث شد از هیچ جا پذیرش با فاند نگیرم.

حالا از شنبه که GRE بدم شروع میکنم به همه استادایی که پیدا کردم ایمیل میدم. الان تقریبا همه دانشگاه ها رو یه سری نگاه کردم و از اونا یه 15-20 تایی رو گذاشتم بالا. توی هر کدوم از اونا هم استاداشونو پیدا کردم و فقط مونده که ایمیل بزنم ببینم چی میگن. کار یه روز صبح تا شبه. اگر جواب ندادن هم مجبورم که اپلای کنم و اسمشونو توی SoP ایم بنویسم. حالا ببینیم چی میشه. خیلی دوست دارم ببینم نمره GRE اولیم چند میشه چون میدونم دومی نباید خیلی با اون اولی فرق کنه.


این روزا یه وقتایی نگرانم که دست سرنوشت آخر منو کجا میندازه. یه وقتایی فکر میکنم شاید بیفتم توی دالاس, یه وقتایی میترسم بیفتم توی یه شهر دور افتاده و بعضی وقتا هم به خودم میگم شاید بیفتم توی لس آنجلس یا سن دیگو. بعضی وقتا هم این ترس رو دارم که نکنه اصلا هیچ جایی قبول نشم و همه زحماتم به هدر بره. اما هیچ چاره ای ندارم جز اینکه صبر کنم و ببینم چی پیش میاد. اگر یه نمره خوب از GRE میگرفتم شاید الان هیچ نگرانی ای نداشتم اما الان واقعا نمیدونم چی پیش میاد. ایشا الله که هرچی خیر و صلاح هست پیش بیاد.

نظرات 1 + ارسال نظر
مهربان سه‌شنبه 24 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 03:27 ب.ظ http://mehrabaan23.blogfa.com/

من مطمئنم که نتیجه خوب میشه...فقط توکلتون باید به خدا باشه...خدا بهترین ها رو برای آدمها در نظر داره...
هیچ زحمتی هم بی نتیجه نمی مونه...

ممنونم. البته کار دیگه ای هم نمیشه کرد. حالا 2 روز دیگه امتحان میدم و دیگه هیچ کاری نمیتونم کنم.
بازم تشکر

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد