زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

افسانه های نشدنی

من از بچگی از این شایعات زیاد میشنیدم. بعدها فهمیدم این شایعات بیشتر برای آدمای تنبل و معمولیه که حوصله ندارن خودشونو به زحمت بندازن.

  • وایی نمیدونید که مدارس X چطوری هستن, اصلا کسی قبول نمیشه./ ما که امتحان دادیم و قبول شدیم و خبری نبود. هر چند که بنا به دلایلی نشد که بریم.
  • وایی رشته ریاضی خیلی سخته./ من بهترین درسم ریاضی بود.
  • وایی فلان درس همه 10-12 میشن. همه میفتن./ ما که با 17-18 پاس کردیم.
  • وایی نمیدونید کنکور چیه./ اگر مشکل پیش نیومده بود که رتبه ام خیلی بهتر میشد.
  • وایی کنکور ارشد فقط A نفر میخوان. اصلا آدم قبول نمیشه./ ما که دادیم بازم قبول شدیم.
  • وایی تافل یک امتحان سختیه. فلانی 3 سال امتحان داد تا 80 شد!/ ما که اولین بار 88 شدیم.
  • وایی تافل 100 خیلی سخته. اینجا نمیشه اصلا گرفت./ ما که گرفتیم!
  • وایی جی آر ای اصلا نخون. اصلا وربال بالای 400 نمیشه گرفت./ ما که خوندیم و گرفتیم. راستش اگر سر کار نمیرفتم میتونستم 500-600 هم بگیرم.
  • وایی امریکا آدم نمیتونه قبول بشه. برو مالزی! نه یه اروپایی چیزی اپلای کن. آدم که نباید اینقدر بلند پرواز باشه/ ما اپلای کردیم و که قبول شدیم. حالا خدا کنه یه فاندی بدن که بتونم برم.


خلاصه این حرف ها همه افسانه است. اینا مال آدماییه که دلشون نمیخواد تن به کار بدن. اینا مال کسانی هست که هیچ وقت سعی نکردن که دنبال راه غلبه کردن به مشکلات بگردن و اونقدر تلاش کنن که موفق بشن.
همه قبول داریم که کنکور خوندن کار راحتی نیست اما همه هم قبول داریم که اگر کسی واقعا وقت بذاره و بخونه و یاد بگیره میتونه رتبه خوبی هم بگیره. بقیه موارد هم همینه. والا من دیدم که بعضی ها همین جی آر ای جدید وربال بالای 600 هم گرفتن. شما بالای 500 اشو هم بگیری همه دانشگاه ها روی سر میذارن این نمره رو. بالای 400 هم اوکیه. شاید عالی نباشه اما در کنار بقیه رزومه قابل قبوله.
من قبول دارم که جی آر ای واقعا امتحان سختیه. خیلی پشت کار میخواد. خیلی درس خوندن میخواد. اما این نیست که آدم نتونه از پسش بر بیاد. منتهی ما اکثرا نمیدونیم این امتحان چیه. یه دفعه سال آخر ارشد یادمون میاد که ای داد بیداد که همچین امتحانی هم هست (مثل پارسال من) معلومه که چندهزار تا لغت رو که باید در طی چند سال یاد میگرفتیم میخواهیم 3 ماهه یاد بگیریم نمیشه بیشتر از 350 و 400 گرفت. در حالی که چینی و هندی ها حداقل 2 سال مطالعه دارن برای این امتحان و برنامه ریزی های خیلی دقیق میکنن.


اینه که به نظر من همیشه قبل از اینکه آدم تحت تاثیر شایعات و جو قرار بگیره باید سعی کنه که ببینه که مشکل چیه و چطوری میشه بر اون غلبه کرد. حالا اگر ارزش داشته باشه آدم براش وقت بذاره چرا نذاره؟ لیس للانسان الی ما سعی (برای انسان هیچی نیست به جز اونی که براش تلاش کرده)

نظرات 2 + ارسال نظر
haniye شنبه 19 فروردین‌ماه سال 1391 ساعت 11:53 ب.ظ

Likeeee

mona جمعه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1393 ساعت 10:20 ب.ظ

merci az vaghty ke barae weblog gozashti. barae man ke kheili mofide. ye jahai javabe soal hamo mide, ye khaterati baham moshtarakim ke hese nazdiki mide, ye ghesmat hai ham tars haro azam kam mikone mese tars az raftan.
kholase ke in ruza hesabi dargire khundanesham

LIKE

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد