عید تنهای تنها

امسال اولین عید عمرم بود که تنهای تنها بودم. همه رفتن مسافرت ولی من خونه تنها موندم. با خودم فکر کردم که همش نگرانم که جواب دانشگاه ها چی میشه و بهتره بمونم این فرم I-20 رو بگیرم که سریع بتونم برای پاسپورت اقدام کنم.

عید اما به خواب و استراحت گذشت و هیچ کار دیگه ای نتونستم کنم. این مدت تقریبا همه تاپیک های مربوط به زندگی توی امریکا که برام مهم بود رو از سایت مهاجرسرا خوندم و یه تحقیقاتی هم کردم در مورد کار و شهرهای زندگی و ... که در مورد جاهایی که قبول شدم حداقل تصمیم بگیرم.

با بعضی بچه های ایرانی هم که اونجا بودن سعی کردم تماس برقرار کنم ببینم چی میگن و نظرات اونا رو هم بگیرم.

البته تنهایی اونقدری هم بد نبود. بعد از یه مدت طولانی تونستم استراحت کنم و یه مقداری هم به خودم برسم. این روزا دیگه این فکر به سرم نمیزنه که ارزش داره برم یا نه. خیلی موارد هست که تصمیم دارم به خاطرش برم که قبلا هم کمابیش نوشته بودم و مهمترینش اینه که مستقل بشم بتونم روی پای خودم زندگی کنم.