اولین تجربه در مورد زبان چینی

بعد از جلسه وقتی که همه کم کم رفتند یه نفر چینی آمد و به من و منصور نزدیک شد و سر میز ما نشست و گفت میبینم که تیمتون هم درست شده. بعد گفت که من یه ایده ای دارم که میخوام توی این مسابقه شرکتش بدم. میخواست یه کم بدونه که آیا ما هم چیزی داریم یا نه. منم بهش گفتم هنوز معلوم نیست که ما شرکت کنیم. آخه تازه فهمیدیم همچین مسابقه ای هم هست و ما تازه آمدیم این دانشگاه و خیلی آشنا نیستیم که چطوری هست. 

یه کم در مورد اختراعش صحبت کرد و منصور هم یه کم بهش ایده های جدید داد. چون اختراعش به رشته منصور خیلی نزدیکتر بود. دیگه خوشش آمد و فکر کرد یه کم با ما همفکری کنه. بعد لپ تاپشو باز کرد و اختراعشو برامون توضیح داد. ایده اش بد نبود اما به نظر من خیلی مسخره بود. بعد منصور صحبت رو عوض کرد به سمت فرهنگ ایران و فرهنگ چین. دیگه رفت توی زبان چینی. من خیلی دلم میخواست بازم بحث اختراعش باشه اما کلا بحث عوض شد.  

بعد یه چند دقیقه ای راجع به زبان صحبت شد با خودم فکر کردم که حالا که بحث عوض شد بپرسم ببینم چطوری این همه حروف الفبا رو با کیبورد تایپ میکنن. آخه توی اینترنت یه چیزی سرچ کرد و من خیلی تعجب کردم که روی کیبوردش هیچ الفبای چینی ای نبود. بعد ازش پرسیدم که قضیه چیه. 

گفت که چند سال پیش یه عده ای از زبانشناسان آمدند بر اساس الفبای انگلیسی یه الفبایی برای چینی درست کردند که همین 28 حرف رو داشته باشه و دقیقا همون تلفظ حرف ها رو مینوشتن (شاید یه چیزی شبیه پینگلیش ما). اما خیلی بین مردم چین استقبال نشد. بعد خودش میگفت دلیل اصلی اش این بود که وقتی ما یه چیزی میگیم تصویرش هم میاد جلوی چشممون. اما وقتی اینطوری انگلیسی و با این الفبا مینویسیم هیچ تصویری نمیاد جلوی چشممون. یه مشت حروف بی معنا هستن. بعد دو تا خط روی صفحه کشید. این میشه "ژن" یعنی مردم. بعد با دستش شروع کرد نشون دادن که چطوری این شکله کشیده شده. بعد یه خط دیگه روش کشید و گفت این میشه بزرگ. بعد دستاشو از هم باز کرد که این شکله انگاری یه کسی دستاشو باز کرده پس میشه بزرگ!!! برای من که خیلی نامفهوم بود اما جالب بود. 

بعد روی کیبورد بهمون نشون داد. که چطوری مینویسه. با انگلیسی تایپ کرد ren. بعد میخوند "ژن" (یه تلفظی بین ج و ژ بود به نظرم).  

 

بعد گفت وقتی تایپ میکنم یه عالمه کلمه دیگه میاد که همه همینطوری تلفظ میشن. برای همین هم هست که شاید اون زبان انگلیسی مانند جا نیافتاد. یکی میگه "ژن" من نمیفهمم که منظورش حالا "مردم" هست یا حالا "حامله" است یا "چاقو" میخواد بگه و ... همینطوری توی اون لیست کامپیوتری علامت ها رو نگاه میکرد و میگفت ممکنه منظورش این باشه یا اون باشه. بعضی علامت ها رو هم گفت من تا حالا ندیده بودم!!! گفت خیلی چیزا که نوشته میشه توی چینی شکلشون فرق میکنه اما خوندنشون یکی هست. برای همینه ما کلمات رو فقط توی جمله ها متوجه میشیم.