زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

28 سپتامبر - نمایشگاه تگزاس Texas Fair - نمایشگاه ماشین 1

اولین جایی که رفتیم یه محوطه سر پوشیده بود که شرکت های ماشین سازی گرفته بودند و آخرین مدل ماشین هاشونو ارائه کرده بودند. خوبیش به این بود که میشد بری توی ماشین ها بشینی و صندلیشونو و راحتیشونو امتحان کنی.  

 

  

 

 

 

 

 

 

 

  

نمیدونم این چی بود اما قرعه کشی میکردن براش که هر کسی اسمش در بیاد یه دونه از اینا مجانی بگیره. منم اسم نوشتم اما تا الان که نگفتن برنده شده باشم. 

  

 

 

فیلترینگ اینترنت در امریکا

قبل از اینکه بیام امریکا می دونستم که توی امریکا هم فیلترینگ اینترنت وجود داره. شرکت ها و ادارات توی ساعات اداری سایت های مربوط به سرگرمی رو که ممکنه وقت کارمندا رو تلف کنه و یه سری سایت های مشکل دار رو فیلتر کردن. توی دانشگاه ما هم خیلی از جاها به این اسم که مشکل امنیتی ممکنه داشته باشه فیلتر شده, مخصوصا تبلیغاتی که بعضا توی سایت ها هست و یا تبلیغاتی که کنار یوتیوب میاد. 

 

اما یه سئوالی که برام بود این بود که میشه اینترنت خونه رو هم فیلتر گذاشت یا نه! یه سرچ کردم دیدم که این مشکل یه عده دیگه هم توی امریکا بوده. مسیحی ها هم برای اینکه دسترسی بچه هاشونو به اینترنت کنترل کنن به فیلتر احتیاج داشتن. یه سری راه حل های غیرمجانی و حرفه ای هم ارائه شده. اما یه راه حل مجانی هم وجود داره. شرکت OpenDNS دو تا DNS مجانی گذاشته که میشه اونو روی کامپیوتر ست کرد و یه سری از سایت ها و تبلیغاتی که ممکنه مشکل دار باشن رو فیلتر میکنه. اسم سرویس اش OpenDNS Family Sheild هست. البته فیلترش به قدرت فیلترینگ ایران نیست اما بد هم نیست. خوبیش به اینه که اجازه دسترسی به بعضی سایت های ویروس دار و سایت های تقلبی که برای دزدیدن اطلاعات پسورد و کارت اعتباری هست رو هم میگیره.

  

برای تنظیماتش میشه به این آدرس مراجعه کرد:

http://www.opendns.com/home-solutions/parental-controls 

 

بعضی ها فکر میکنن که توی امریکا دیگه هیچ چیزی مرزی نداره اما وقتی میایی اینجا میبینی چقدر این مرزها دقیق مشخص شدن و کمتر میبینی کسی رو که بخواد از مرزها رد بشه.

فروشگاه Staples

این مدت میخواستم که میز و صندلی آنلاین سفارش بدم که بیارن دم خونه. آخه اگر از فروشگاه بخری باید خودت بیاری اما معمولا اینجا فروشگاه ها آنلاین که از یه مبلغی بیشتر باشه رایگان میارن تا دم خونه. یکی از صندلی ها خیلی تخفیف خورده بود و میخواستم اونو بخرم. همینطوری که رد میشدم گفتم حالا برم توی مغازه اش ببینم که صندلی اش چطوریه. 

 

  

فروشگاه Staples مخصوصا لوازم اداری هست. قیمت هاش خب از والمارت و ... به نظرم گرونتر بود. با این حال تنوع جنسی که مثلا برای صندلی داره اصلا قابل مقایسه با والمارت نبود. برای بقیه چیزا ها کمابیش همینطور. صندلی ای که توی والمارت بود خیلی ناجور بود و نمیخواستم اون همه پول بدم و یه صندلی به درد نخور بخرم. 

  

  

 

اولش نمیدونستم میتونم روی صندلی ها بشینم یا نه. همینطوری که داشتم نگاه میکردم یه امریکاییه با خانمش آمد و رفتن صندلی های 300-400 دلاری رو امتحان کردن. منم روی تک تک صندلی ها نشستم. اونی که خیلی تخفیف خورده بود و شده بود 60 دلار رو هم پیدا کردم و روش نشستم واقعا فاجعه بود. اندازه نشستنش کوچیک بود و مطمئنم بعد از کمتر از دو ساعت آدم پا درد میگیره. بالاخره یه صندلی 100 دلاری پیدا کردم که به درد بخوره.   

 

 

بعد رفتم صندلی های 300-400 دلاری رو هم امتحان کردم. بعضی هاش واقعا فوق العاده باحال بودند. روشون که مینشستم فکر میکردم که حالا مثلا مدیر یه سفینه فضایی شدم! همینطوری داخل صندلی فرو میرفتم انگار که دشک هست! البته نمیخواستم که بخرم ولی میخواستم ببینم واقعا چه فرقی میکنه که اون 100 دلاره و این 400 دلار!  

  

 

چیز مسخره ای که بود این بود که صندلی رو که سر هم کرده بودند باید پول اضافه میدادی که بخری. یعنی پول assemble رو هم ازت میگرفتن. ولی اگر توی کارتون میخریدی و میآوردی خونه خودت سر هم میکردی هزینه اضافه نمیدادی. 

 

 

 

 

بعد به فروشنده گفتم که توی سایتتون نوشته که مجانی میارید تا خونه. من اینجا پولشو بدم برام میارید یا میفرستید؟ گفت نه. باید حتما از سایت بخری که برات بیارن. اونم تازه با پست UPS میفرستن. گفتم مگه از مغازه شما نمیفرستن؟ گفت نه فکر نمیکنم. جالبه که بزینس وب سایتشون با مغازه هاشون فرق میکنه.

چهاردهم سپتامبر - آب در خیابان

از jack in the box که آمدیم بیرون یه نم بارون میامد و یه جاهایی هم زمین خیس شده بود. اگر فکر میکنید که دیگه امریکاست و نمیشه آب توی خیابون بمونه کاملا در اشتباهید. یه جاهایی آب کنار جاده جمع شده بود و ماشین ها هم با سرعت از روش رد میشدند. 

 

 

 

کلا هر کسی که با توقع خیلی زیاد بیاد امریکا خیلی میخوره توی ذوقش که میبینه زندگی اینجا خیلی خیلی معمولیه و فقط سطح رفاه و کیفیت زندگی تا حدی بالاتره. خوشبختانه من نه هیچ وقت عشق امریکا بودم و نه هیچوقت به این چیزای کوچیک توجه میکردم. اما برای نیما خیلی سخت بوده. خودش میگفت انگاری عقب افتاده ها همه تیر چراغ برق ها اینجا چوبیه. یا مثلا فلان اشکال رو دارن و ... منم فقط توی دلم میخندیدم که دغدغه من توی زندگی چیه و دغدغه اینا چی.

چهاردهم سپتامبر - مغازه Jack In the Box

امروز به اشتباه من با منصور رفتیم دانشگاه. یه ایمیل برای من آمده بود که یه مسابقه ای شرکت At&T گذاشته و نوشته بود حتی اگر رشته اتون روانشناسی هم هست بلند شید بیایید توی یه تیمی شرکتتون میدیم و تیم اول 5000 دلار و تیم دوم 2500 دلار و تیم سوم هم 1000 دلار برنده میشه.  منم گفتم خب بریم دانشگاه بعد که رسیدیم دانشگاه دیدم که مکان مسابقه یه جایی توی پلینو هست که من چون لینکشو باز نکرده بودم ندیدم.  

دیگه دیدم اینطوری گفتیم بریم حداقل بیرون یه چیزی بخوریم. رفتیم مغازه Jack In The Box که نزدیکمون بود. اینجا برای دانشجوها هم 10% تخفیف داره. کلا یه سری مغازه هستن نزدیکای دانشگاه که همشون برای دانشجوها بین 5 تا 15% تخفیف میدن. 

 

  

غذای وجترین اینجا یه ساندویچی بود که توش برنج رو مکعب مکعب درست کرده بودند. به عمرمون ساندویچ برنج نخورده بودیم که امروز خوردیم. 

  

 

جالبه که بعضی مغازه های اینجا نوشابه رو جدا میذارن که یکی هر وقت خواست بره خودش بریزه. بعضی ها برای re-fill پول اضافه میگیرن و بعضی ها نمیگیرن. من از هر کدوم از نوشابه هاش امتحان کردم. بهترینش همین لیموناد بود که همین شربت آبلیمو خودمون هست. لیوان هم که چه عرض کنم لیوان نبود که خودش یه بشکه بود.

  

  

یه دستگاه خیلی جالب هم گذاشته بودن که میشد از طریق اون هم سفارش داد. یعنی به جای اینکه بخوای با فروشنده صحبت کنی میشد بری دم دستگاه و از اونجا سفارش بدی.  

 

 

یه قسمت هم دستشویی داشت و روی دیوار هم پر از نقاشی های مختلف بود.

 

  

یه چیزی که توی امریکا خیلی مرسومه و توی ایران نیست اینه که خیلی ها غذا رو از توی ماشینشون میگیرن و میرن. یعنی حتی زحمت به خودشون نمیدن از ماشین پیاده بشن. اینقدر لجم میگیره از این تنبل بازی ها. خب پیاده شو یه دو دقیقه هم بشینی نمی میری که. اینجاهایی که زده Drive THRU برای اینه که ماشین بره پشت پنجره غذاشو بگیره. بعضی فروشگاه های دیگه هم ازینا دارن.

   

 

در هر صورت اینجا ماشین ها صف میکشن پشت سر هم و از پنجره غذاشونو سفارش میدن و میگیرن و میرن.