کمی در مورد خودم

امروز میخوام یه کم در مورد خودم صحبت کنم. دانشجوی سال آخر یکی از رشته های فنی و مهندسی یکی از دانشگاه های خوب تهران هستم. فعلا چیزی در مورد رشته و دانشگاهم نمیگم تا نتونید پیدام کنید اما بعدا که تموم شد درسم و رفتم بیشتر میگم. این ترم ترم آخرم هست و پایان نامه ام مونده که قراره توی دی یا بهمن دفاع کنم. معدلم بد نیست و حدودای 17 دور میزنه. هدف اصلی ام توی زندگی اینه که بتونم بنده خوبی برای خدا باشم. بعدش هم این که یه خونواده خوب تشکیل بدم و بتونم بچه های سر به راهی تربیت کنم. البته خیلی چیزها هست اما اینا اصلی هاش هستن. یه  خبر خوب هم بهتون بدم که سربازی نه معاف شدم و نه اینکه کارت پایان خدمت دارم. بنابراین اگر وبلاگ منو دنبال کنید شاید بعدا یه چیزایی در مورد سربازی هم مفید توش پیدا کردید.

 من یه آدم ایده آلیست هستم. خیلی ها لجشون میگیره وقتی در مورد ایده آل هام صحبت میکنم. میگن یه طوری حرف میزنی انگار همشون رو داری! آخه واقعیتش اینه که هر چیزی رو که خواستم کم کم به دست آوردم و این ایده آل بودن نه تنها دست و پا گیر نبوده که خیلی هم مفید بوده.
الان توی شرایط خیلی خیلی سختی هستم. تزم مونده. دنبال کارهای پذیرش هستم. باید یکی دو تا مقاله بنویسم توی همین مهر و نهایتا آبان. برای دو تا امتحان تافل و جی آر ای هم توی همین آبان ثبت نام کرده ام. اول جی آر ای دارم و بعد دو هفته تافل. این روزها تک و توک هم میشه که سر کار هم میرم. خلاصه یه روزایی کلی انرژی کم میارم. اما مجبورم. اگر نتونم این امتحان ها رو خوب بدم پذیرش گرفتنم میشه برای سال دیگه یا ترم دیگه. خلاصه که خیلی خیلی سرم شلوغه.
شاید شما هم توی شرایط من باشید شاید هم یه روزی برسه توی همین شرایط باشید. فقط اینطور بگم که اینقدر فشار روم هست که نمیدونم چطوری دارم تحمل میکنم. بعضی شب ها از فکر و خیال خوابم نمی بره و صبحش نمی تونم درس بخونم. خلاصه یه روزی حوصله مقاله ندارم و یه روز حوصله زبان و یه روز حوصله کارهای باقیمانده تزم و یه روز هم اصلا حوصله هیچ چیز رو ندارم. اما به خودم گفتم که هر طوری باشه باید خودم رو تا اون روزی که تافل رو میدم برسونم. امیدوارم فقط امتحاناتم بد نشه.

دیگه راحت میشم

یکی از دوستام امروز این ایمیل رو برام فرستاد گفتم بد نیست شما هم ببینید.

شرح حالی واقعی از زندگی همه ما

واقعیتش اینه که ما تا از پل صراط نگذریم راحت نمیشیم. پس بهتره از همین چیزی که هستیم لذت ببریم چون هیچ وقت دیگری بهتر از همین وقت برای لذت بردن نیست.

جالب اینه که چند وقت پیش داشتم عین همین رو برای دوستم تعریف میکردم. میگفتم مدرسه که میرفتیم هی میگفتیم تابستون بشه راحت میشیم. بعد میگفتیم دیپلم بگیریم راحت میشیم. کنکور بدیم راحت میشیم. لیسانس بشیم راحت میشیم. کنکور ارشد رو بدیم راحت میشیم. ترم 1 و 2 و 3 تموم شه راحت میشم. تزم تموم شه راحت میشم پذیرش بگیریم دانشگاهی که دوست دارم راحت میشم. برم اونجا دیگه راحت میشم. ازدواج کنم با کسی که دوستش دارم راحت میشم. و...

البته من تا همینجا رو دیده بودم این بابا تا آخر رفته

رتبه بندی دانشگاه ها

اینکه چه دانشگاهی خوبه فاکتورهای زیادی داره. یکیش رتبه بندی ای هست که در سایت topuniversities میتونید پیدا کنید. شاید بد نباشه که یه نگاهی به این رتبه بندی ها بندازید. همچنین رتبه بندی دانشگاه ها رو توی زمینه مطالعاتی تون پیدا کنید نه فقط کلی دانشگاه. یعنی ممکنه یه دانشگاهی رتبه اش 100 باشه اما توی مهندس رتبه 30 باشه. یا اینکه یه دانشگاهی رتبه 3 باشه اما توی مهندسی 43 باشه. رتبه توی زمینه مطالعاتی از رتبه دانشگاه مهمتره. معمولا دانشگاه هایی که رتبه بالاتری دارند فاند بهتری هم دارند و شانس بورس گرفتن ازشون بیشتره. خب البته دانشجوهای بهتری هم لازم دارند!

لیست دانشگاه های برتر مهندسی سال 2009

لیست دانشگاه های برتر مهندسی سال 2010

البته لیست سال 2010 تازه آمده و هنوز خیلی ها بهش اهمیتی ندادن!

ترجمه مدارک

متاسفانه تقریبا همه دانشگاه ها مدارک رو به زبان انگلیسی میخوان. مدارک ما هم که همه فارسی هست نیاز به ترجمه دارند. ممکنه مثل من اولش فکر کنید که حالا خودم ترجمه میکنم یا اینکه میدم یکی برام ترجمه کنه یا اینکه حالا دو سه هزار تومن میدیم یه جا ترجمه کنه. اما اصلا اینطور نیست. یکی از هزینه بر ترین کارها همین ترجمه هست. دو نکته مهم هست. یکی اینکه همه مدارک ارزش ترجمه ندارند. یعنی اینکه مدارک شما تا توسط نهاد های اصلی (مثلا وزارت علوم برای دانشجویان دانشگاه سراسری یا سازمان مرکزی برای دانشجویان دانشگاه آزاد) تایید و مهر نشده باشند اصلا هیچ ارزشی ندارند. دوم اینکه ترجمه فقط توسط دارالترجمه های رسمی مورد تایید دادگستری با مهر و امضای دادگستری و وزارت خارجه مورد قبول هست. خوشبختانه دارالترجمه های رسمی مهر و امضا ها رو خودشان میگیرند اما ترجمه ها بسیار گران هستند. قیمت امسال صفحه ای حدود 6000 تومان و تمبری که باید برای باطل کردن هر سری ترجمه داده شود 8000 تومان هست (که البته تمبر تا پارسال 500 تومان بود) حالا خودتان حساب کنید که چه هزینه ای رو باید برای ترجمه مدارکتون متقبل بشید. ترجمه هم حدود 4-5 روز طول خواهد کشید. بنابراین برنامه ریزی اش رو داشته باشید. خود گرفتن ریزنمرات و مدارک دیگر از دانشگاه و تایید وزارت علوم یا سازمان مرکزی حدود یک هفته کار میبرد. بنده هفته گذشته مدارکم رو دادم ترجمه برای 9 برگه که ریزنمرات و دانشنامه هام بود 161000 تومان (صد و شصت و یک هزار تومان. چشمتون درست میبینه) ناقابل دادم. هنوز هم همه مدارکم کامل نیست و احتمالا یه مقدار دیگه ای هم ترجمه داشته باشم.

مدارک پذیرش چی هستن؟

1- دانشنامه (همون گواهی لیسانس, فوق لیسانس) معمولا میشه با گواهی موقت یا ترم آخر هم با گواهی اشتغال به تحصیل اقدام کرد.
2- ریز نمرات: شبیه کارنامه هست با این تفاوت که برای بچه های سراسری باید وزارت علوم تایید کنه. برای بچه های دانشگاه آزاد هم باید سازمان مرکزی تایید کنه. به دانشگاهتون بگید ریز نمرات برای ترجمه میخوام راهنماییتون میکنن. ریزنمرات باید تایید شده باشه که ارزش ترجمه داشته باشه. معمولا یه هزینه ای رو سازمان مرکزی برای این کار میگیره (الان 4500 تومن هست). بعضی دانشگاه ها هم ریزنمرات انگلیسی میدن که دیگه ترجمه نمیخواد. فقط تایید میخواد.
3- رزومه: خلاصه ای از کارها و تحصیلات و تخصص و... معمولا در یک یا دو صفحه. شبیه رزومه های کاری
4- SOP ( Statement of purpose) : یک صفحه از هدفتون از ادامه تحصیل و از انتخاب این رشته و این دانشگاه و این کشور و بعد از اینکه فارغ التحصیل میشید میخواهید چکار کنید. نوشتن این یک صفحه خیلی خیلی مهمه. بعضی دانشگاه ها تصمیم گیری نهایی رو از روی همین انجام میدن. حدود 2 هفته زمان لازم داره که بنویسید.
5- نمره زبان معمولا تافل یا آیلتس. امتحان تافل و آیلتس به طور مرتب در کشور انجام میشه. شما با یکبار دادن این امتحان برای مدت 2 سال میتونید به دانشگاه ها بگید که زبان بلد هستید. (برای زبان آلمانی مدارک دیگه ای لازمه. همینطوری برای کشورهایی که انگلیسی زبان نباشند احتمال اینکه مدرک زبان دیگه ای لازم داشته باشند هم هست.) یه قاعده کلی که من بهش رسیدم اینه که شما برای دانشگاه های امریکا تافل بدید بهتره. برای دانشگاه های استرالیا آیلتس بدید بهتره. حالا بعد این دو تا امتحان رو هم توضیح میدم.
6- GRE جی آر ای: این امتحان هم اکثر دانشگاه های درجه 1 مخصوصا دانشگاه های امریکا و بعضی توی اروپا لازم دارن. توی بعضی دانشگاه هایی هم که لازم ندارن نمره اش کمک میکنه تا امتیاز بالاتری بگیرید. هرچند بعضی دانشگاه ها هم اصلا نمیخوان.
7- توصیه نامه (Letter of recommendation) (اسمهای دیگه ای هم داره). معمولا از اساتیدی که باهاشون درس داشتید یا بعضا از مدیر جایی که کار میکردید نیاز هست که معرفی بگیرید. بعضی دانشگاه ها قالب خاصی برای این نامه دارند که باید از سایتشون دانلود بشه, بعضی ها همینطوری هستن. کافیه توی یه برگه با سربرگ دانشگاه نوشته بشه.
8- گواهی مالی: بعضی دانشگاه ها (مخصوصا اگر که میخواهید با هزینه شخصی بروید) نیاز دارند تا برای دادن پذیرش به شما بدانند که حداقل هزینه یکسال زندگی و ثبت نام دانشگاه رو از قبل داشته باشید. گواهی استطاعت مالی رو میتونید با گذاشتن پول از بانک بگیرید. بعضی بانک ها مثل پارسیان این گواهی رو در ازای مبلغی (حدود 5000 تومان) به صورت انگلیسی با وجه مورد نظر کشور شما (مثلا دلار یا یورو) صادر میکنند. البته خیلی از دانشگاه ها این مدرک رو برای پذیرش نمیخوان بلکه بعد از پذیرش سفارت ازتون میخواد.

اینها همه مدارک نیست. بعضی دانشگاه ها چیزی دیگه ای میخوان بعضی ها هم همه موارد بالا رو نمیخوان. بستگی داره که چه دانشگاهی رو انتخاب کرده باشید. مثلا بعضی ها دیپلم شما رو هم میخوان. یا بعضی دیگه که خیلی گیر هستند حتی ریزنمرات دبیرستانتون رو هم میخوان.