مثالی طبق الگوی از ایده آل تا عمل

ایده آل: رسیدن به خدا. مشخصه که هیچ کس به خدا نمی رسه. ما مثل قوانین حد ریاضی فقط به سمت خدا میل میکنیم. یعنی نزدیک میشیم و هرگز نمیرسیم. این ایده آل بهترین ایده آل زندگی هر کسی میتونه باشه

هدف: بهترین بنده بودن. (چون خود خدا گفته که دلیل آفرینش شما همین بنده بودن هست) درسته که آدم نمیتونه به خدا برسه اما میتونه بهترین بنده بشه. ممکنه بهم بگید که این که نشد هدف این که خیلی با ایده آل فرق میکنه. باید بگم که درسته. وقتی ایده آل شما توی آسمون باشه هدفتون خیلی کوچیکتر میشه. هدف باید قابل دسترس باشه. حالا این رابطه هست: شما هر چی بنده بهتری باشید به خدا نزدیک تر هستید. هرچند که بین بنده بودن و به خدا رسیدن خیلی فرق هست.
استراتژی: عمل به دستورات قرآن, کمک به دیگران, ایجاد موسسه خیریه, و... چون هدف خیلی خیلی بزرگه باید استراتژی های مختلفی برای رسیدن بهش داشته باشید. ممکنه بگید ما که از هزار تا راه نمیریم. از یه راه میریم. باید بگم که اینا همش همون یه راه هست. یعنی جهت مهمه. حالا ممکنه شما دو سه تا استراتژی هم بیشتر نداشته باشید.
قوانین: چون خدا میخواسته شما بهش برسید خودش یه سری قانون داده میتونید از همونا استفاده کنید. همیشه باید نمازهای یومیه سر وقت خوانده شود. روزه در ماه رمضان و... حالا ممکنه شما هم خودتون بهش اضافه کنید. اگر گناه کنیم چی میشه؟ میشه همون انحراف از مسیر.
اعمال: نماز خواندن, روزه گرفتن و ... حالا اگر واجبات رو انجام میدید و از محرمات پرهیز میکنید میشه همون راه رفتن. اینجا دیگه خدا اجازه ایست و استراحت نداده. آخه نیازی به تغییر مسیر ندارید. خودش مسیر رو معین کرده که اینطوری باشه قوانینش رو هم داده. لقمه حاضر و آماده فقط کافیه شما بجویدش. برای بقیه اعمال زندگی خودتون باید همه اینها رو پیدا کنید.