پرسش:
سلام.ممنون که جوابم رو دادی.شما کی اقدام به اپلای میکنید؟اگر ادم دانشگاه های نسبتا درجه اایین تر از usc یا ucla رو اپلای کنه شانس پذیرش با فاند بیشتر نمیشه ؟
پاسخ:
سلام
من پارسال که اپلای کردم! امسال هم نزدیک ددلاین. احتمالا مدارکمو با پست جمهوری اسلامی بفرستم که ارزونتر در بیاد (امیدوارم). از الان وقت اضافه ام دارم دانشگاه پیدا میکنم به استادا ایمیل میدم. ولی در کل فکر GRE هستم که 28 آبان دارم.
متاسفانه دانشگاه های پایینتر شانس پذیرش بالاتر دارند اما بعضا شانس فاندشون کمتر میشه چون پول ندارن. یه چیزی بینابین باید باشه. نه اونقدر بالا باشه که پذیرش ندن نه اونقدر پایین که فاند ندن. (مثلا پارسال usc اصلا منو ریجکت کرد! usc که هیچی از اون پایینتراشم ریجکتم کردن! مثلا SC ریجکتم کرد! (که پذیرشم میداد نمیرفتم) اما درکل از پایین ها بهتر میشه پذیرش گرفت استاد هم که باشه فاند هم اوکی میشه. چون یه دفعه میبینید میشید تاپ اپلیکنت اونجا میشید با سر بهتون فاند میدن (یکی از بچه ها رفته بود North Dakota فول فاند البته چشمش درآمد که دکتراشو تموم کرد اونجا) آلاباما, فلوریدا, داکوتا و کلا ایالت های مرکزی که خطر طوفان و گردباد و ...دارن بعضا هم خوب پذیرش میدن و هم فاند (بیشتر در قالب کمک استاد TA) میدن.
در هر دو صورت هم برای فاند باید قبل از اپلای با استادا تماس داشت. مثلا فرض کنید که یه استادی هست به زمینه شما میخوره اما بهش ایمیل بزنید بگه دانشجو نمیخواد و دیگه اصلا اونجا رو اپلای نکنید. یا اصلا بگه فاند ندارم, خب منطقیه که شما یه جایی اپلای کنید که یه فاندی باشه. در کل دانشگاه های private (که از دولت پول نمیگرفتن) امسال به نظرم وضع بهتری داشته باشن چون بودجه دانشگاه های public (که کمک هزینه از دولت میگرفتن) کم شده.
پرسش:
سلام دوست عزیز
میشه لطف کنی بگی ثبت اختراع در آمریکا چه مزیتی داره؟مثلا بهت اقامت میدن؟
پاسخ:
سلام.
مزایای ثبت اختراع در امریکا همون حفاظت از ایده شما برای کسب و کار آینده هستش. اگر واقعا یه ایده ای پولساز و به درد بخور باشه کمک میکنه که بتونید در انحصار خودتون داشته باشید. امریکا یه قاره است و بسیار هم پیشرفته است, بنابراین اگر بتونید یه کسب و کار با ایده اتون اونجا راه بندازید احتمال داره که یک انسان بسیار موفق بشید. مزیت ثبت اختراع در امریکا نسبت به بقیه جاها این است که اگر اختراعی در امریکا ثبت کنید در اکثر کشورهای دنیا نیز معتبر است درحالیکه اختراعات ثبت شده در بسیاری از کشورها در امریکا معتبر نیستند و نیاز است که دوباره در امریکا ثبت شود. فکر نمیکنم که لازم باشه بگم که اکثر کسب و کارهای جهانی اگر در امریکا دفتر نداشته باشند بسیار محدود خواهند بود. مثلا در نظر بگیرید کسب و کار در امریکا به جهان مثل تهران است به ایران. یعنی شرکت هایی که تهران دفتر ندارند واقعا حوزه فعالیت خیی محدودی دارند.
در مورد اقامت امریکا یه ویزا هست که مخصوص افراد مخترع و پژوهشگرها شناخته شده جهانی یا دارندگان مدال های بین المللی هست. ثبت اختراع میتونه در گرفتن این ویزا تاثیر داشته باشه اما مطمئنا این نیست که اگر کسی رفت یه اختراعی ثبت کرد توی امریکا دیگه این ویزا بهش تعلق میگیره. گرفتن این ویزا اصلا کار ساده ای نیست و یه نفر باید خیلی شناخته شده و یه شخصیت بین المللی یا یه ویژگی خیلی خاص داشته باشه که بتونه اقدام کنه. امیدوارم جواب سئوالتونو گرفته باشید.
اگر فکر اقامت هستید راه های سرمایه گذاری و یا حتی ویزاهای کاری شاید گزینه های مناسب تری باشند.
پرسش
سلام دوست عزیز..وبلاگ جالبی دارید ! موفق باشید..دیدم شما هم دنبال اپلای کردن هستید...مثل که تجربش رو هم دارید..راسش من خیلی دوست دارم ادامه تحصیل بدم اما یه سری مشکل هست میخواستم شما یه راهنمایی بکنید ! راسش من دیپلم فنی حرفه ای دارم و الان دانشجوی کاردانی هستم..18 سالمه و 2و3 ترم دیگه دارم...میخواستم ببینم به نظرتون این کاره درستیه که من کاردانی رو تموم کنم برم خدمت بعدشم ادامه تحصیل ؟! خوب یه کم میتونم کسری خدمت جور کنم یا شایدم معافی...اما خوب مشکلم اینجاس که چجوری اپلای کنم ؟؟؟ اصلا کارم درسته که با فوق دیپلم برم !؟ چون حداقل یک سال از کاردانیم میپره !!! اونش زیاد مشکلی نیست چون پای پیش دانشگاهیم میره..خوب من هدفم فنلاند یا نروژ یا جاهایی هست که بتونم کم هزینه تحصیل کنم چون باید مستقل بشم...زبانم یه چیزایی بلدم اما واسه مدرک اقدام نکردم..آخه هوز کشور مقصد رو انتخاب نکردم !! هزینه ی ویزای تحصیلی که این شرکت ها میگیرن چقدره ؟!؟ شرمنده سرتونو درد آوردم !! ممنون
-----------------------------------
پاسخ
خواهش میکنم.
اول بگم که شرایط فعلی شما برای رفتن یک کم نامناسبه. متاسفم که بگم مدرک کاردانی ایران هیچ ارزشی نداره. یعنی یا باید از اول لیسانس بخونید یا اینجا لیسانس بگیرید و برای بعدا برای فوق اقدام کنید. از اون بدتر اینکه چون دیپلم رو 11 ساله گرفتید از نظر خیلی از کشورها معتبر نیست.
بازم متاسفم که بگم که از مهر پارسال خروج مشمولین برای دوره لیسانس ممنوع شده. یعنی یا باید سربازی رو برید و بعد اقدام کنید برای لیسانس مجدد یا اینکه همینجا لیسانس بگیرید و بعد برید.
بنابراین برای رفتن راه سختی در پیش خواهید داشت و باید خیلی با انگیزه باشید. البته همه راه سختی دارن! مهم اینه که آدم تصمیمی رو که میگیره تا آخر بره و ناامید نشه.
شاید اگر دیپلم 12 ساله داشتید یا اینکه این 1 سال کاردانی رو براتون حساب میکردند میشد همین الان انصراف بدید و برید سربازی. اینطوری 1 سال کاردانی رو از دست میدید به جاش توی اکثر کشورهای خارجی لیسانس 3 ساله هست (خب واحدهای عمومی ما مثل اخلاق اسلامی 1و2 و ... رو ندارن!) توی سربازی هم زبانتون رو خوب کنید. فقط یادتون نره که زبان خیلی خیلی مهمه.
اگر میخواهید فوق دیپلم بگیرید و برید چاره ای نیست که سربازی رو برید و اونجا هم دوباره از اول لیسانس شروع کنید.
اگر تصمیم دارید که برای فوق لیسانس برید که از الان باید خودتون رو برای امتحان کاردانی به کارشناسی آماده کنید تا بتونید یه دانشگاه خوب درس بخونید.
راستش هیچ کس نمیتونه برای شما تصمیم بگیره. اما من میتونم چند تا پارامتر بهتون بدم که تصمیم بگیرید:
1- بلوغ فکری: من خودم چند سال پیش که کاردانی بودم اصلا بلوغ فکر الان رو نداشتم و اگر از کشور خارج میشدم ممکن بود که برای همیشه زندگیمو از دست بدم. زندگی برام توی یه کشور خارجی اونم تنهایی وحشتناک بود. به علاوه متاسفم بگم که یک نفر از کسانی رو هم که میشناسم برای تحصیل به هند رفته بود شدیدا افسردگی گرفت و بعد از یکسال انصراف داد و برگشت. بعد از یکسال که خودش رو جمع و جور کرد رفت مالزی و به دلیل ایرانی های زیادی که اونجا بودن دیگه مشکل افسردگی نداشت اما بعد از مدتی مشکل اخلاقی پیدا کرد! خب اگر بلوغ فکری درستی داشت شاید این همه از زندگیش دور نمیشد. (البته الان داره برای فوق لیسانس میره امریکا و چون یه دانشگاه خوب مالزی خونده خیلی راحتتر قبولش میکنن) به نظر من هر چی آدم دیرتر بره اما پخته تر باشه زحمت کمتری براش ایجاد میشه.
2- پول: خرج تحصیل توی خارج کم نیست. برای لیسانس و اکثر جاها برای فوق لیسانس هیچ فاندی به دانشجو داده نمیشه و باید خرجش رو خودش بده. من چون خودم این پول رو نداشتم با وجود اینکه تصمیم داشتم برای فوق برم نشد. اگر پول ندارید که خرج لیسانستون رو بدید خوب چاره ای ندارید که الان به رفتن فکر نکنید.
3- سربازی: مسئله بغرنجی که خیلی از ما تا قبل از سربازی نرفتن داریم. تقریبا همه زندگی رو تحت الشعاع قرار میده. از ازدواج گرفته تا خارج رفتن و ادامه تحصیل. من خودم سربازی نرفتم و علاقه ای هم ندارم برم. چیزی هم از سربازیم کم نمیشه! برای شما این مسئله مهم هست. سربازی با دیپلم رفتن خیلی سخته (من نمیدونم فقط شنیدم) اما اگر کوتاه باشه و ... شاید بشه تحملش کرد. اگر معاف میشید و یا این مدت خیلی کمه ارزش داره که قبل از رفتن خودتون رو خلاص کنید.
4- سربازی و پول: ترکیب این 2 تا یه چیز عجیبه که باید با هم ببینید. الان اگر بخواهید برید 15 میلیون وثیقه (سند یا ضمانت یا پول نقد) بذارید و کلی هم خرج اونجاست و هر چند وقتی هی باید برگردید و تمدید کنید و ... حالا ممکنه بگید که من پول دارم برم, اینجا لیسانس میگیرم و میرم اونجا و دیگه برنمیگردم و این 15 میلیون و سربازی هیچی. یا اینکه نه لیسانس میگیرم بعد میرم سربازی و بعد میرم خارج و ...
5- زبان: یادتون نره که هر جا که بخواهید برید, چه مالزی و چه هند و چه امریکا و کانادا ازتون مدرک زبان میخوان. شاید مدرکش مهم نباشه اما باید داشته باشید. از اون مهمتر اینه که اونجا درس رو به اون زبان بهتون میدن و باید یه تسلطی داشته باشید که بتونید. اگر میدونید که الان انصراف بدید و توی سربازی نتونید مدرک زبان رو بگیرید ضرر کرده اید بهتره که لیسانس رو اینجا بخونید. از اون بدتر اینکه متاسفانه توی بسیاری از کشورهای اروپایی زبان برای لیسانس انگلیسی نیست (حتی خیلی جاها برای فوق لیسانس هم انگلیسی نیست) اگر هدفتون برای نروژ و فندلاند باشه و بخواهید اونجا لیسانس بخونید احتمالا باید زبان اونها رو یاد بگیرید که کار ساده ای نیست.
6- انگیزه و هدف: این از همه مهمتره. اصلا چرا بخواهید خارج برید؟ چه هدفی دارید؟ به کجا قراره برسید که اینجا نمیشه؟ و هزار تا سئوال اینطوری که باید جوابش رو داشته باشید که توی این سفر به این سختی هیچ وقت لنگ نمونید. اگر هدفتون اینه که برید و یه جایی بگردید (مثل من!) اونجا که برسید و از این گشتن خسته بشید اونوقت دیگه دلتون نمیخواد اونجا باشید, بعد میبینید که زحماتتون به هدر رفته. تجربه من میگه که کسی که اینجا موفقه اونجا هم موفقه اما کسی که اینجا موفق نیست احتمال اینکه اونجا شکست بخوره خیلی خیلی زیاده. بنابراین اول ببینید اینجا موفق هستید و اگر نیستید چه چیزی باعث شده نباشید و اول اینجا موفق بشید.
7- سخت کوشی: درس خوندن توی یک کشور خارجی به آسونی اینجا نیست. خیلی مشکلات دیگه ای هم پیش بینی نشده باهاش برخورد میکنید که باید خیلی تلاش داشته باشید. اگر اینجا سخت کوش نیستید, اونجا سختتره که سخت کوش باشید. آیا الان در خودتون میبینید که وارد یه زندگی سخت بشید؟
8- مدرک دیپلم: متاسفم بگم که اینکه پیش دانشگاهی نخوندید برای خارج رفتن یه مقداری ضرر کردید. چونکه اکثر کشورها (تا اونجایی که من میدونم همه اروپا) میخوان که افراد دوره 12 ساله دپیلم گرفته باشن و اینطوری چون 1 سال کم میارید ممکنه که خیلی جاها نتونید پذیرش بگیرید. خب از الان مواظب این مورد باشید. شاید بتونید ادعا کنید که این یکسالی که توی دانشگاه خوندید جای اون! یا اگر فوق دیپلم رو بگیرید راحتتر میتونید بگید. (بازم بگم که فوق دیپلم اینجا اکثر جاها همون دیپلم حساب میشه)
9- تحصیل یا زندگی: تکلیفتونو با این موضوع مشخص کنید. این 2 تا با هم نمیخوره. البته جوانتر از اونی هستید که کاملا درک کنید من چی میگم اما این موضوع مهمه. اگر توی کار خودتون یه حرفه ای هستید (مثل من!) شاید ترجیح بدید که برای کار به یه کشور خارجی برید (مثل من!) اینطوری میشه درس نخوند و زندگی کرد! اما باز شرایط آدما با هم فرق میکنه مثلا من چاره ای ندارم که برای تحصیل برم اگر نرم باید اینجا 1.5 سربازی برم که هیچ فایده ای به حالم نداره, البته مجبور بشم میرم اما چرا وقتی میتونم از این زمان بهتر استفاده کنم نکنم؟ یادتون نره که برای ویزای کار هم داشتن حداقل مدرک لیسانس و چندین سال سابقه کار لازمه.
---------------------------
هزینه شرکت ها: راستش نمیدونم. برای لیسانس و فوق و دکترا با هم فرق میکنن. از 300 هزار تومن هست تا چند میلیون. به نظر من هر چی زورشون برسه. من اعتقادی به این شرکت ها ندارم و بنابراین به جز چند باری که مصاحبه های رایگانشون رو رفتم چیز بیشتری ازشون نمیدونم. همیشه فکر میکردم (و میکنم) که بدون این شرکت ها میشه اقدام کرد و پذیرش گرفت.
------------------
منو ببخشید که نمیتونم بهتر از این راهنمایی کنم. تجربه من بهم میگه که اکثر کسانی که با مدرک لیسانس از اینجا رفتن موفق تر بودن ولی افرادی هم بودن که از لیسانس رفتن و بسیار هم موفق شدن. یادتون نره که انگیزه و پشتکار و ناامیدنشدن در هیچ شرایطی بهترین راه برای رسیدن به اهداف می باشد.
سئوال:
با سلام و تشکر از اطلاعات مفیدی که درباره تافل و جی آر ای در وبلاگتون گذاشتید. چند سئوال از خدمتتون داشتم. امیدوارم جواب بدهید:
1- میشه تغییرات صورت گرفته در آزمون جی آر ای رو ذکر کنید؟
2- کتاب big book و 500 لغت کاپلان آیا در بازار هست یا بایست دانلود کرد؟
3-نام دانشگاه های مورد نظر را برای هر دو آزمون فوق قبل از امتحان بایست اعلام کرد؟
4-الف)
با توجه به تجربه ای که از هردو آزمون دارید میشه کمک کنید و نظر بدید:
حدود یکسال کلاس زبان نمی رفتم حالا یه ماهه که خودم برای تافل میخونم.
اگرچه در این یک ماهه سعی کردم زیاد بخونم یعنی بیش از 6 ساعت اما آزمون
تعیین سطح امیربهادر رو بد دادم و نمره 66 کسب کردم (سر ریدینگ وقت کم
اوردم). به نظرتون در طی دوره تافل در موسسه امیربهادر (دو ماهه که از 6
تیر شروع میشه و تا اوایل شهریور ادامه داره) میتونم نمره ام رو به 100 یا
کمی بالاتر از اون برسونم اگر همراه با کلاس خوب بخونم یا زمان بیشتری لازم
هست؟
ب)اول تصمیم داشتم ابتدا آزمون تافل رو در شهریور (بهد ماه رمضان)
بدم بعد جی آر ای رو در اواخر آبان-اول آذر بدم، حالا فکرمی کنم شاید
نتونم مهارتهای مورد نیاز در تافل رو اونقدر قوی کنم که در شهریور نمره صد و
یاصد به بالا کسب کنم. از طرفی بودجه مالیم اونقدر نیست که چندباره تافل
بدم. حالا با توجه به تجربیاتتون کدوم آزمون رو اول بدم؟(لازم به ذکر است
که کتاب 1100 دارم میخونم و بعدشو همزمان با تافل ایشالا اگر خدا بخواهد
میخوام 3500 ورد برونز هم بخونم)
موفق باشید
-------------------------------------------------------------
جواب:
سلام
1- در مورد GRE جدید چیز زیادی مطالعه نکردم. یه کتاب هست به اسم Practice Book for the Paper-based GRE® revised General Test که برای خود ETS هست. با خوندن این کتاب که خوندنشم واجبه واجبه, هر چیزی که لازمه در مورد GRE جدید رو متوجه میشید. تنها چیزی که فعلا میتونم خلاصه بگم اینه (که کامل نیست):
به هر حال بنده ترجیح میدم که شما خودتون اون کتاب رو مطالعه کنید تا دقیق متوجه تغییرات بشید. چون ریزه کاری های تغییراتش زیادتر از این چیزا هست. در کل میشه گفت که آزمون مفهومی تر شده و به نظر من بیشتر به آزمون های کامپیوتری نزدیک شده. مسلما برای عده ای بهتر و برای عده ای بدتر میشه که امیدوارم من جزو اونایی باشم که برام بهتر میشه.
2- در مورد big book یه سری به سایت اپلای ابراد بزنید. خیلی بحث ها داره. خلاصه اینکه توی بازار نیست و ظاهرا انشارات برخی دانشگاه ها مثل دانشگاه شریف کپی میکنند. اما لینک دانلودش هم برای وربال و هم برای ریاضی وجود داره. بنده خودم دانلود کردم. در مورد کاپلان نمیدونم. من خودم لغاتش رو از Quizlet گرفتم.
3- بله. خوشبختانه تا 4 تا دانشگاه رو میتونید برای گزارش نمره اتون به صورت رایگان قبل از امتحان اعلام کنید. این یعنی به نفعتونه که قبل از امتحان بدونید کدوم دانشگاه ها میخواهید اپلای کنید. بنده پارسال 4 تا دانشگاهی برای ریپورت ها انتخاب کردم که هیچ کدوم رو بعدا اپلای نکردم مثل Texas Austin و UCSD . یعنی تحقیقات بیشتری که کردم دیدم زمینه های تحقیقاتیشون و استادایی که توش هستن رو اصلا دوست ندارم. با اون فاجعه نمره GRE هم اپلای کردن برای اونا دیگه خیلی احمقانه بود. خب به جاش مجبور شدم که کلی پول ریپورت اضافی بدم (در حدود 20 هزار تومن برای هر ریپورت) دیگه خودتون ببینید چه هزینه ای میشه.
4- الف) من خیلی راجع به امتحانات آزمایشی نمیدونم. اما میدونم که نمره 66 بسیار نمره کمی هست. تقریبا هیچ دانشگاهی (به جز برکلی!) چنین نمره ای رو قبول نداره. از نظر من زبان زمان زیاد و مستمر لازم داره. به نظرم خیلی دور از ذهنه که بخواهید با 4 ماه خوندن نمره 66 رو تبدیل به 100 کنید. مثال بزنم. دوست خودم امتحان داد و 88 شد. یک ماه نشست فشرده خوند. بعد از یک ماه دوباره امتحان داد 86 شد! خب واقعیتش اینه که سطح زبانش توی این مدت خیلی تغییر نکرده بود. من کلاس های امیربهادر رو نمیدونم چطوریه اما مطمئنم که معجزه نمیکنه. کلا من کلاس رو به شکل رفع اشکال نگاه میکنم.
ب) اگر توی فکر هر جایی غیر از امریکا باشید که GRE اصلا لازم نیست. فکر نمره معدل و مقاله و غیره باشید بهتره. اما اگر تصمیمتون برای امریکاست, رسیدن به اپلای امسال خیلی سخته. متاسفانه سال به سال اپلای ها سخت تر شده چون رقابت سنگین تر شده. شاید تا دو سه سال پیش میشد با یه نمره لب مرزی تافل و یه GRE مینیمم راحت از دانشگاه های خوب امریکا پذیرش گرفت اما متاسفم بگم که حتی بچه های خوب ما هم به سختی امسال پذیرش گرفتن. بنابراین سعی کنید که در وهله اول نمره خوبی از تافل بگیرید. یه نمره 100 میتونه خیلی خوب باشه. بعد برنامه ریزی کنید برای GRE یا از روش گرفتن مینیمم و دور زدن (پیدا کردن استاد) استفاده کنید.
تجربه من از امتحان های تافل و GRE میگه که هیچ نیازی نیست شما پولتون رو دور بریزید. خوشبختانه این امتحانا خیلی خیلی استاندارد تر از اونی هست که فکر میکنید. بنده خودم توی خونه از روی نمونه تست های بارونز از خودم امتحان میگرفتم و میتونم بگم که نمره امتحانم فقط 2-3 تا کمتر از چیزی بود که توی خونه از خودم گرفته بودم. بنابراین اگر توی خونه از خودتون امتحان گرفتید و تونستید بالای 100 بگیرید با خیال راحت پولتون رو بدید برای امتحان و ثبت نام کنید. GRE هم تا حدود زیادی همینطوریه. حالا ممکنه یه بار به نظر شما امتحان سخت بیاد و یه بار آسون اما اون دیگه شانسیه. مهم نیست کدوم رو اول میدید. مهم اینه که برای هر کدوم که میخواهید بدید آمادگی کامل داشته باشید.
در آخر, هر کسی توان خودش رو بهتر میدونه. اما به نظرم (صرف نظر از شرایط جاری کشور) اگر یه برنامه ریزی بلند مدت داشته باشید برای سال بعد (Fall 2013) نتیجه مطلوب تری خواهید گرفت. مخصوصا اینکه پول تافل توی پول های اپلای هیچی نیست! بنده پارسال همه پس اندازی رو که داشتم برای اپلای خرج کردم که اگر یه موقعی شرایط کشور طوری شد که هیچ راهی نبود حداقل از جایی پذیرش داشته باشم که برم. بنابراین بهتره که با یه رزومه عالی و نمره های بهترین تافل و GRE اپلای کنید که مطمئن باشید پولی رو که میخواهید صرف کنید به هدر نمیره. در ضمن پیدا کردن دانشگاه و استادهای مربوطه نیازمند صرف زمان بسیار زیاد هست. که اگر از الان شروع کنید خوش شانس باشید تا آخر تابستون بتونید چند تا دانشگاه رو برای اپلای پیدا کنید و با اساتیدش مکاتبه کنید. حالا اینکه چند تاشون بهتون اوکی بدن که اپلای کنید دیگه معلوم نیست. خودتون انصاف بدید که با این زمان بسیار کمی که تا اپلای (Fall 2012) مونده نمیشه آدم بره اونجایی که واقعا دلش بخواد. اگرنه توی امریکا خیلی دانشگاه هایی هستند که سطح پایین هستن و شاید درس خوندن توی اونا چندان لطفی هم نداشته باشه.
به امریکا هم گیر ندید. الان توی اروپا میدونم که ایتالیا خیلی سرمایه گذاری کرده روی دانشجوها, همچنین نروژ هنوز دانشگاه های رایگان داره و احتمالا برخی دانشگاه های سوئد (مثل چالمرز) هم از سال دیگه باز رایگان (یا حداقل کم هزینه تر) بشه.
ببخشید که طولانی شد, میشه گفت بیشتر از 4-5 تا پست مهم رو که میخواستم بزنم توی همین سئوال و جوابا نوشتم. امیدوارم هر تصمیمی میگیرید موفق باشید
سئوال:
سلام ممنون از اطلاعات خوبی که گذاشتید. یه سوال دارم: برای آزمون GRE چقدر واقعا باید زمان گذاشت؟ من تافل رو گرفتم و برای لغات تافل از نرم افزار نارسیس استفاده کردم و با اینکه لغات تافل خیلی راحت تر از GRE هست بازم 5 ماه طول کشید و حالا فکر کنید برای لغات GRE واقعا چقدر باید وقت گذاشت؟ تازه من شاغل هم هستم و تو سایت ETS دیدم که نوع آزمون GRE رو میخوان عوض کنند و به نظرتون من از الان شروع کنم برای امتحان آخر مهر یا آبان میتونم آماده بشم؟ و برای خودتون یادگیری لغات GRE بطور متوسط چقدر طول کشید؟ و با در نظر گرفتن قسمت مربوط به ریاضی و رایتینگ در کل باید متوسط چند ماه وقت بگذارم؟ ممنون میشم راهنمایی کنید.
---------------------------------------------------
جواب:
چقدر زمان؟: جواب قطعی ای برای این سئوال نیست. واقعیتیش اینه که برای آزمون GRE هر چقدر هم وقت بذارید جا داره! شما هر چی لغت بیشتری حفظ کنید بهتره و هر چی هم بیشتر متن بخونید خواندنتون هم بهتر میشه.
نرم افزار نارسیس: کاشکی نوشته بودید که 5 ماه چند تا لغت حفظ کردیده اید. اما در مورد نرم افزار نارسیس من اصلا توصیه نمی کنم. این نرم افزار (نسخه 5 که من دیدم) یه اشکال خیلی بزرگ داره و اون اینکه جوابها رو به صورت 4 گزینه ای نشون میده. اینطوری حافظه شما هرگز نمیتونه اون لغات رو به طور دقیق به حافظه بلند مدت ببره. کلا توی نرم افزارهای خارجی هرگز چنین چیزی رو ندیده بودم. اینکه تولیدکنندگان محترم برنامه از روی چه اصولی چنین طراحی ای رو انجام داده اند بنده اطلاع ندارم و تجربه خودم از نارسیس اصلا موفق نبود.
نوع آزمون عوض میشه اما سطح سئوالات لغاتش تقریبا همونه. از اون بهتر اینکه به جای سئوالات مقایسه لغات و ... که کلیشه ای و حفظی شده بود تاکید بیشتری به درک مطلب و خواندن متن شده که من امیدوارم برای ما بهتر بشه. (هرچند که اون مقایسه لغات هم خیلی آسون بود)
از الان شروع کنم؟:
بله از الان شروع کنید و زمان بذارید میتونید نمره ای که لازمه رو بیارید. ببینید GRE برای لغاتش یعنی ماراتن. یعنی اینکه شما هر روز وقت بذارید و خسته نشید. واقعیتش اینه که اکثر بچه های ایران همینقدر زمان میذارند, اکثرا از همین حدود تابستون شروع میکنند و کلا 4-5 ماه بیشتر وقت نمیذارن. پس اصلا دیر نیست. اگر لغات زیادی برای تافل حفظ کرده باشید هم کلی جلو هستید. شاغل بودن رو نمیتونم خیلی نظر بدم, بستگی داره به سطح خودتون و توانایی هاتون.
من چقدر میخونم؟ من خودم شاغلم اما صبح قبل از اینکه برم سر کار لغت حفظ میکنم. عصر هم که از سر کار برگشتم بازم میشینم لغت حفظ میکنم. در واقع روزی 4-5 ساعت دارم زمان میذارم. حالا یه روزایی کار سنگینه خسته میشم نمیتونم. اگر وبلاگم رو خونده باشید 500 تای کاپلان + 1100 رو توی 2 ماه حفظ کردم (متوسط روزی 25). بعدش که از خودم تست گرفتم یه نمره قابل قبول گرفتم اما چون به فکر دانشگاه های خیلی سطح بالا هستم قصد دارم که همین رویه رو تا آخر تابستون هم ادامه بدم. این روزا تقریبا روزی 50 تا لغت میخونم که با همین گام برای 5000 تا لغت میشه 100 روز که تا آخر تابستون طول میکشه.
چقدر زمان بذارم؟: این خیلی بستگی داره که سطح خودتون چقدره و کجا میخواهید برید. من ریاضی ام در حد عالی بود (خودم رشته ریاضی فیزیک بودم) اما چون پارسال هیچی براش وقت نذاشتم (فقط در حد math review و حل 2 سری امتحان) سر امتحان اصلی خیلی خیلی وقت کم آوردم. نه که تنبل باشم اما برای حل اون سئوالات زمان لازم داشتم در حالی که اگر تمرین کرده بودم راحت میزدم. شما برای ریاضی سئوالات سالهای قبل رو (+ کتاب کاپلای) باید کار کنید تا 800 بگیرید (فرض کنید 30 سری تست حل کنید میشه 30 روز, روزی 2 ساعت). برای وربال هم که گفتم برای نمره قابل قبولی که لازم دارید همینقدر خوبه. میشه 3 ماه روزی 50 تا لغت = 90 * 50 = 4500 تا که با این همه لغت میشه یه نمره عالی گرفت. حالا بعضی ها کشش دارن تا روزی 100 تا هم حفظ میکنن. بعضی ها هم کشش کمتری دارن. میگم بستگی به خودتون هم داره
همزمان میتونید دور بزنید: اما روش دور زدن از طریق استاد رو فراموش نکنید. کاری که تقریبا همه بچه های ایرانی میکنند. از الان شروع کنید با اساتید دانشگاه ها مکاتبه کنید. اگر استادی پیدا کنید که از شما خوشش بیاد شانس خیلی زیادی خواهید داشت که نمره GRE رو براتون حذف کنه! این بهترین راه خوندن GRE هست که بچه ها کشف کردن! اما خب گرفتن نمره مینیمم 1100 لازم و واجبه. همچنین خوندن GRE مکاتبه با اساتید رو غیرلازم نمیکنه. یعنی هم با استادها در ارتباط باشید و هم GRE رو بخونید.