خرج اپلای

ظاهرا از مطالب اپلای این جا مونده بود که خرج اپلای چقدر میشه: 

کلا دو تا خرج داریم: 

1- خرج ثابت: که به تعداد دانشگاهی که اپلای میکنید هیچ بستگی ای نداره. 

امتحان تافل 190 دلار. 

امتحان GRE هم 190 دلار. (برای امریکا و کانادا)

 ممکنه لازم بشه که هر کدوم از این امتحانا دو بار یا بیشتر بدید.  بستگی به آمادگی خودتون داره. 

2- خرج متغیر: که وابسته به تعداد دانشگاه است. 

• هزینه ریپورت تافل = 17 دلار 
• هزینه ریپورت GRE = 23 دلار (برای امریکا و کانادا) 
• هزینه اپلیکیشن فی: متوسط 90 دلار (امریکا و استرالیا و کانادا) اروپا رایگان
  هزینه ترجمه ریزنمرات و مدارک: هر سری حدود 35 هزار تومن (بسته به تعداد مدارک و مراحل و تعداد درخواست ترجمه) (برای استرالیا ظاهرا شرکت های معتبر میتونن با یه سری زیر نمره برای 8 تا دانشگاه بفرستن.) 
• هزینه ارسال مدارک: پست ایران 10 هزار تومن, پست خارجی دانشگاه آزاد حدود 30 هزار تومن, پست خارجی دانشگاه های دولتی تهران حدود 30 هزار تومن, پست خارجی DHL و TNT بین 50 تا 80 هزار تومن (بسته به کشور و ...) 

خرج های بعد از اپلای 

• آزاد سازی مدرک = بستگی به سال ورود داره. برای 88 و قبلش حدود یک میلیون و هفتصد برای بعدش نزدیک 8 میلیون (وثیقه 5 میلیونی هم قبول میکنن) 
• گرفتن ویزا = برای کشورهای اروپایی که سفارت توی ایران دارن حدود 1 میلیون (برای ترجمه و آماده سازی مدارک) برای امریکا حدود 1.5 - 2 میلیون (برای دو سفر به خارج از کشور) خیلی بستگی به سفارت و کشور و نحوه خرج کردن مثلا رزور هتل داره. تجربه منو حتما بخونید. 
• بلیت هواپیما  
• هزینه های درمانی 
• خرید وسایل مورد نیاز

معمولا اینه که ادمیشن بگیرید و فاند هم داشته باشید دیگه این خرج های بعد از اپلای بالاخره جور میشه. اگر فامیل کمک کنن یا اینکه خودتون پس اندازی داشته باشید و ... 

هزینه دلار متغیره و ممکنه تا سال آینده حتی به 3000 هم برسه. اینه که اگر میتونید دلاری رو که لازم دارید زودتر تهیه کنید.

یادتون نره حتما پست مربوط به کم کردن هزینه های اپلای رو بخونید.

کلا خرج اپلای من حدودا چقدر شد

950 دلار تافل و جی آر ای (2 بار تافل و 3 بار GRE) که خرج ثابت بود برای این دو سال اپلای.
--------

برای اپلای امسال:

1550 دلار اپلیکیشن فی و ریپورت تافل و جی آر ای

تقریبا 500 هزار تومن هزینه پست و ترجمه مدارک

پارسال هم همین حدود (کمتر) خرج کردم ولی با اون نمره GRE اصلا نباید اپلای میکردم.

زمانی که من اپلای کردم سال اول دلار حدود 1000 تومن بود. سال دوم هم اکثر خرج ها رو با دلار حدود 1400 تومن کردم و یه مقداری هم با دلار حدود 1700. در کل اما دلار دادم و بنابراین اونقدر خرج شده. واقعیتش هم اینه که همه این پول رو کار میکردم و میدادم. بعضی جاها هم خب نباید اپلای میکردم مثل Purdue چون تعداد خیلی کمی میخواستن و شانسم خیلی کم بود. اما در کل بد اپلای نکردم. لازم نیست یه نفر این همه اپلای کنه. مثلا میشد UCI رو دیگه اپلای نکنم و یا حتی شانسم برای UCSD زیر 10 درصد بود و من اپلای کردم. رنج متوسط 5 تا دانشگاه اپلای کردم که فکر نمیکنم میشد کمترش کنم و هر کدومش که بهم فاند میدادن میرفتم مثل UCF. من خودم فکر میکردم که شانسم توی این رنج بیشتره و برای همین بیشتر اینجا اپلای کردم.

همونطوری که میبینید هزینه ای که کردم کمتر از خرج دو ماه فاندی هست که ان شا الله اونجا میگیرم و به نظرم سرمایه گذاری ای بود که ارزش داشت. هنوز دانشگاه هایی مثل UTA و Auburn رو توی لیستم داشتم که اپلای نکرده بودم و گفتم اگر از اینا هیچکدوم فاند نگرفتم اونجاها اپلای کنم.

چطوری خرج اپلای را کم کنیم

خرج اپلای خیلی زیاده. مخصوصا با شیرین کاری دولت در نصف کردن ارزش پول ملی بیشتر هم شده. پس باید یه چاره ای برای کم کردن خرج اپلای کرد.

کم کردن خرج امتحان های تافل و GRE
امتحان تافل و جی آر ای هر کدوم 190 دلار ارزش دارن که با دلار ما الان تقریبا 400 هزار تومن هر کدوم ارزش پیدا میکنن.
برای کم کردن خرج این امتحانا دو کار میشه کرد:
1- بهترین کار اینه که خوب درس بخونید. از خودتون توی خونه مدام امتحان بگیرید و فقط زمانی امتحان بدید که مطمئن شدید نمره خوبی میگیرید.
 2- دانشگاه های مقصد رو از الان انتخاب کنید. صبر نکنید نمره اتون بیاد تا تازه بفهمید که کجاها میخواهید اپلای کنید. هر امتحان 4 تا ریپورت رایگان داره که باید قبل از امتحان دادن مشخص کنید. ریپورت تافل هر کدوم 17 دلار و جی آر ای 23 دلار ارزش داره (اگر گرونتر نشه). من با وجود اینکه یکسال هم اپلای کرده بودم و تجربه داشتم اما باز مجبور شدم یه دانشگاه هایی که ریپورت فرستادم رو اپلای نکنم مثل UCLA و UTAustin که احساس کردم خیلی رنکشون بالاست و شانس پذیرشم کمه. پس خوب انتخاب کنید.
توجه: اگر سال آخری هست که میخواهید اپلای کنید و خیلی هم خوب خوندید, هر دو تا GRE مهر و آبان رو بدید و صرفه جویی نکنید.

کم کردن خرج پست و ریزنمرات
بعضی دانشگاه ها پست کردن ریزنمره لازم دارن. این پست کردن خودش هزینه بر هست. میتونید دانشگاه هایی رو اولویت بذارید که نیازی به پست کردن مدارک ندارن و میشه آنلاین اپلای کرد (توی امریکا چندین دانشگاه مثل Vanderbilt اینطوری هستن). بعضی دانشگاه ها هم قبول میکنن که مدارک رو غیررسمی بفرستید. اینطوری خرج رسمی کردن مدارک (ترجمه و تایید دادگستری و خارجه) کم میشه که خودش کم نیست. برای پست مدارک هم میتونید از پست جمهوری اسلامی استفاده کنید (که من توصیه نمیکنم که اگر مدارک گم شد دیگه هیچ چیزی دستتون نیست) و اگر پست DHL یا TNT دانشگاهتون یا سازمان مرکزی دانشگاه آزاد (برای آزادی ها) استفاده کنید.

کم کردن خرج اپلیکیشن
خب دانشگاه های زیادی هستن که میتونید اپلای کنید اما شما نمیتونید همه دانشگاه های دنیا رو اپلای کنید. اینجاست که آرزو میکنید کاشکی کنکوری وجود داشت که باز همه کنکور میدادن و بعد که قبول شدن و نمره اشون آمد انتخاب میکردن. شما باید دانشگاه هایی رو انتخاب کنید که شانس پذیرشتون خیلی بالا باشه. معمولا بچه ها 7-12 جا رو اپلای میکنن اما به نظر من زیاده. حتی بعضی بیشتر هم اپلای میکنن. دوست من 3 جا توی کانادا اپلای کرد و 3 تا پذیرش با فاند گرفت! چون کانادا بود GRE هم نداشت. کلا فکر کنم خرج اپلایش با تافلش 1 میلیون هم نشد. بنابراین درست انتخاب کنید و درست اپلای کنید.

برای کم کردن خرج اپلیکشن باید جاهای کمتری اپلای کنید اما این مساوی نیست با اینکه شانستون رو کم کنید. با کارهایی میشه شانس رو زیاد کرد. مثلا دانشگاه UNCC رو من پارسال اپلای کردم. دانشگاهی که رنکش بالا هم نیست و با شرایط من باید قاعدتا پذیرش میگرفتم. امسال ایمیل زدم به یکی از اساتیدش که من شرایطم بهتر شده, اگر دوباره اپلای کنم شانس دارم پذیرش بگیرم و با شما کار کنم؟ استاده یه جواب خیلی مهمی داد. گفت من فاند ندارم و دانشگاه هم به کسی که توی این رشته فاند نگیره اصلا پذیرش نمیده. در واقع من فقط یه شانس خیلی خیلی کمی برای گرفتن TA داشتم که ترجیح دادم دیگه اپلای نکنم. بعضی دانشگاه ها اینطوری هستن. متاسفانه قوانین نانوشته زیاده. مثلا دانشگاه NCSU بر اساس جی آر ای سورت میکنه, کسانی که پایینتر از حد مدنظر دانشگاه هستن رو حذف میکنه بعد برای بقیه تصمیم میگیره. معلومه که با GRE پایین حتی اگر استاد پیدا کرده باشید نمیتونید پذیرش بگیرید. (حرف هایی که میزنم در مورد دپارتمان هایی هست که من اپلای کردم, ممکنه دپارتمان های دیگه اوضاع دیگه ای باشه و یا اینکه هر سال قوانین همین دپارتمان ها هم عوض بشه)

خواهشا بالا اپلای نکنید.
درسته که شما فارغ التحصیل بهترین دانشگاه های ایران هستید اما دقت کنید که رنک این دانشگاه های ما در بهترین حالت حدودای 500 دنیاست. یعنی مثلا یه دانشگاه شریفی مپ نمیشه به دانشگاه برکلی و استنفورد که اگر بخواد کمتر اپلای کنه توهین به شخصیتش بشه! شما در بهترین حالت به رنک 300-400 دنیا در امریکا مپ میشید و بنابراین معقولانه ترین انتخاباتتون میتونه توی اون رنج باشه. برای اپلای در رنج تاپ امریکا خوشبینانه ترین حالت 2-3 تا دانشگاهی رو که بیشترین نزدیکی به ریسرچ قبلیتون دارن و میتونن کمک کنن رو انتخاب کنید و حتما توشون استاد پیدا کنید و بعد اپلای کنید. من هم توی USC و هم توی UCSD و هم توی UCI استاد پیدا کردم که فاند داشتن و دانشجو هم میخواستن, اما بازم آخرش از هیچ کدوم پذیرش هم نگرفتم چه برسه به فاند. تجربه مشابهی رو از بچه هایی که اپلای کردن هم در مورد دانشگاه های دیگه شنیدم.

در رنج میانگین جی آر ای USNews بهترین شانس رو دارید.
متاسفانه امتحان GRE در ایران زمانی برگزار میشه که دیگه ددلاین دانشگاه ها نزدیکه و مثلا دیگه باید اپلای کنید. مثلا من هیچوقت با این نمره GRE اولی نباید برای UCLA و USC ریپورت میفرستادم اما چون ددلاینشون نزدیک بود مجبور بودم. اما وقتی که نتیجه GRE ایتون رو فهمیدید میتونید ببینید که توی رنج اون اپلای کنید. GRE چون مهمترین فاکتور اپلای هست بهترین فاکتور برای تعیین دانشگاه هست. برای رشته های مختلف البته فرق میکنه اما میشه تا حدودی حدس زد.
مثلا رنج GRE برای UCLA حدود 1400-1500 باید باشه. من با 1200 خیلی شانسم کمه. البته اگر 3-4 تا مقاله توی کنفرانس یا ژورنال های شناخته شده داشته باشم این شانس رو دارم که با 1200 هم اونجا پذیرش بگیرم. یعنی کماکان همه فاکتورها مهم هستن اما GRE واقعا تاثیرگذار تره. بهترین منبع برای تعیین GRE سایت خود دانشگاه هاست که نوشته باشه میانگین کسانی که پارسال قبول شدن چقدر بوده (هرچند خیلی هاشون نمینویسن). مثلا یادمه NYU نوشته بود بالای 1400 بوده که میانگین وربال 600 بوده. دیگه خودتون حساب کنید چه بلای سر اپلیکیشن کسی که زیر این GRE هست میاد. در خوشبینانه ترین حالت رزومه اشو یه نگاهی میکنن که یه چیز استثنایی پیدا کنن و وقتی ببینن خیلی هم استثنایی نیست راحت ریجکت میکنن.
من خودم توی رنج متوسطی که USNews برای مهندسی ها زده بود و به من میخورد 5 تا دانشگاه رو اپلای کردم که از 3 تاشون پذیرش گرفتم و یکیشون هم هنوز جواب نداده. خب یعنی این نمره اینقدر تاثیر داره که وقتی شما نزدیک به میانگین دانشگاه باشید احتمال پذیرشتون هم زیاد میشه.

اول استاد پیدا کنید
بهترین کار اینه که از مدت ها قبل با یه استاد در تماس باشید و در جریان ریسرچ فوق لیسانستون بذاریدش. اینطوری شانستون رو برای پذیرش توی اون دانشگاه زیاد میکنید. اگر مثل من این کار رو نکردید و دیگه دیر شده بهتره که به اساتید ایمیل بزنید. (بعدا در مورد ایمیل به اساتید یه جمع بندی میذارم.) اگر بتونید استادی رو فیکس کنید مخصوصا اونایی که باهاشون مصاحبه میکنید شانس قبولیتون توی اون دانشگاه بیشتر میشه (نه اینکه 100% میشه). در واقع پارامتر استاد رو مخصوصا برای کانادا و امریکا جدی بگیرید. ممکنه فقط 2-3 تا دانشگاه پیدا کنید و همونا رو اپلای کنید و از همونا پذیرش با فاند هم بگیرید. دقت کنید که برای امریکا همچنان نمرات GRE و... مهم هستن. این نیست که استاد پیدا کردید و GRE=1100 دارید دیگه فکر کنید تموم شده.

مگه اروپا چشه؟
بعضی ها واقعا گیر سه پیچ بیخودی به این کشورها میدن (نه مثل من!) و کلا اروپا رو میذارن کنار. توی اروپا دانشگاه های خیلی خوبی هستن که میشه اونجاها اپلای کرد. بهترین جای اروپا انگلیس بود که فعلا به خاطر شیرین کاری یه عده از طرف وزارت علوم نمیشه رفت. اما بقیه کشورها هم خوبن. یکی از دوستان الان KTH سوئد قبول شده و با حقوق تقریبا 2 برابر من. تازه دکترا رو 3 ساله میتونه بخونه. (البته اونجا خرج هم بیشتره ها!)
خرج اپلیکیشن ها در اکثر جاهای اروپا صفر هست و فقط بعضی جاها نیاز به پول پست دارند. در صورتی که استاد مناسبی یا پوزیشن مناسبی پیدا کرده باشید, اروپا خیلی کم هزینه تر بقیه جاهاست و برای دکتراها هم خوبتر فاند میدن. بعد از اروپا این سئوال پیش میاد که مگه مالزی چشه؟ و الی آخر...

توی پست بعدی یه کم در مورد نحوه انتخاب دانشجوها توضیح میدم که کمک میکنه دانشگاه ها رو درست تر انتخاب کنید.

ارز دانشجویی

شاید بعضی ها نمیدونن اما طبق قانون شما وقتی که برای ادامه تحصیل خارج از کشور میخواهید برید میتونید از طرف وزارت علوم تسهیلات دریافت کنید. یکی از مهمترین این تسهیلات ارز دانشجویی هست. ارز دانشجویی به ازای هر ماه زندگی 1000 دلار (هر ترم 5 ماه) و شهریه تا سقف 15000 دلار در سال رو شامل میشه. چون تا سالهای قبل فاصله بین قیمت ارز بازار آزاد و دولتی خیلی کم بود, تقریبا هیچ کس به فکر این نبود که بخواد ارزی رو که لازم داره از طریق وزارت علوم پیگیری کنه. دخترهایی که میرفتن هم به خاطر نداشتن سربازی اصلا گذارشون به وزارت علوم هم نمیفتاد و حتی به گوششون هم به همچین چیزی نمیخورد.

برای گرفتن ارز دانشجویی مدارک اول توی سایت نشا باید ثبت نام کنید.

http://www.nesha.msrt.ir/

بعد مدارک خواسته شده رو پیوست کنید. یه پرونده توی وزارت علوم تشکیل بدید (که پسرها به خاطر سربازی معمولا تشکیل دادن) و بعد به تاریخی که میگن مراجعه کنید.

اول باید با نزدیک ترین شعبه بانک ملی به خونه اتون صحبت کنید که ببینید ارز دانشجویی میده یا نه. اسم شعبه رو برای گرفتن نامه از وزارت علوم لازم خواهید داشت.

در مورد مدارک لازم وزارت علوم و بانک: اگر هنوز نرفتید که کمتر مشکل دارید, همینجا کپی و اصل گذرنامه و صفحه ویزا و بلیت و پذیرش دانشگاه رو میبرید وزارت علوم و نامه به بانک میگیرید. اگرنه که باید اشتغال به تحصیل (اصل) بگیرید و به تایید سفارت ایران توی اون کشوری که هستید برسونید. همچنین کپی مدارکی مثل پاسپورت و شناسنامه و کارت ملی و ویزا به همون سفارت بدید و برابر با اصل کنید (اگر قبل از رفتن این کارو اینجا کرده بوده باشید که خیلی بهتره) و بدید دست یه نفر بیاره یا پست کنید. وزارت علوم این مدارک رو لازم داره. بانک هم دوباره همینا رو میخواد. البته نیازی نیست که دو سری داشته باشید چون وزارت علوم نامه اشو پیوست میکنه به مدارک شما برای بانک.

نامه رو میبرید بانک و بسته به اینکه بانک چقدر متقاضی داشته باشه به شما یه وقتی میده که بعدا بیایید ارزتون رو بگیرید. (بانک نزدیک خونه ما که گفت آخرای اسفند!) شهرستان ها شده یه روزه هم ارز دادن یا شعبه های خلوت یکی دو هفته ای.

بانک ملی الان بهتره چون پشتوانه ارزی بیشتری داره.  بعضی میگن صادرات هم خوبه. اما بانک های خصوصی و ... تقریبا وضع ارزیشون خرابه.

هفته پیش برای داداشم ایتالیاست قرار شد که بریم دنبال ارز دانشجویی, چون واقعا یورو 2200 تومن خیلی برای ما گرونه. اول به بانک X هم زنگ زدیم چون همه حسابامون توی اون بانک بود اما گفت که از بانک مرکزی با تماس گرفتن گفتن حق ندارید به کسی ارز دانشجویی بدید, هر کسی بچه اشو فرستاده حتما پولشو داشته که فرستاده. برای همین تصمیم گرفتیم که از همون بانک ملی اقدام کنیم که شاید آخرای اسفند داشته باشن و ازشون بتونیم بگیریم.

برای اونایی که برنامه رفتن به کشورهای دیگه رو داشتن و به فقط به خاطر قیمت دلار برنامه اشون به هم خورده, احتمالا این گزینه بتونه کمکشون کنه. اگرچه خیلی اعتباری به این قانونا نیست که امروز هستن و فردا نیستن اما حداقلش اینه که تعداد دانشجوها اونقدر نیست که بخواد مشکلی برای ارز کشور ایجاد کنه و ممکنه این قانون ادامه داشته باشه.

متوسط هزینه اپلای دانشگاه ها 1390

1- هزینه ریپورت تافل = 17 دلار
2- هزینه ریپورت GRE = 23 دلار (برای امریکا و کانادا)
3- هزینه اپلیکیشن فی: متوسط 90 دلار (امریکا و استرالیا و کانادا) اروپا رایگان
4- هزینه ترجمه ریزنمرات و مدارک: هر سری حدود 35 هزار تومن (بسته به تعداد مدارک و مراحل و تعداد درخواست ترجمه) (برای استرالیا ظاهرا شرکت های معتبر میتونن با یه سری زیر نمره برای 8 تا دانشگاه بفرستن.)
5- هزینه ارسال مدارک: پست ایران 10 هزار تومن, پست خارجی دانشگاه آزاد حدود 30 هزار تومن, پست خارجی دانشگاه های دولتی تهران حدود 30 هزار تومن, پست خارجی DHL و TNT بین 50 تا 80 هزار تومن (بسته به کشور و ...)

حالا امروز دلار اسکناسی شد 1500 خودتون دیگه ببینید که چه وضعیتی میشه دانشگاه ها. یعنی هر دانشگاه امریکا متوسط 130 دلار بخواد میشه حدود 200 هزار تومن. پست و ... هم اضافه بشه میشه حدود 270 هزار تومن.