پایان نامه رو باید از اول فرمتش رو درست کرد. :(

چه لحظه غم انگیزی هست وقتی که میبینید که ۱۵۰ صفحه پایان نامه تایپ کرده اید اما فاصله صفحه ها و پاراگراف ها را از اول تنظیم نکرده بودید. این دانشگاه نادون ما این همه سال فارغ التحصیل داشته هیچ کسی نیومده یه تمپلیتی بذاره که از این اشتباه ها نشه.

امروز فهمیدم که بعد از تایپ ۱۵۰ صفحه فرمت صفحه هام درست نبوده و وقتی بعد از چندین ساعت وقت اضافی نشستم فاصله صفحه ها رو درست کردم دیدم که بالای ۱۶۴ صفحه شد. اگر فاصله بین خطها رو هم درست کنم مطمئنم که راحت بالای ۲۰۰ صفحه میشه (اگر به 230 اینا نرسه). واقعا نمیتونم چیزی حذف کنم برای تک تک صفحه هاش زحمت کشیدم و اصلا چشم ندارم ببینم که حتی یک پاراگرافش رو پاک کنم چه برسه به اینکه بخوام ۵۰ صفحه حذف کنم. اصلا غیرممکنه. حالا سر دفاع بهم گیر ندن خوبه. جدا ناراحت کننده هست.

بدترین حس اینه که ببینی برای یه کاری بیشتر از چیزی که زمان لازم داشته زمان گذاشتی و انجام دادی. ای دریغ که چه شب ها نخوابیدم و چه روزها وقتم تلف شد تا اینها رو بنویسم و از اون بدتر اینکه این ور سال چقدر فرصت های خوب عبادت رو از دست دادم. 

از اول پایان نامه امو فرمت نکردم کلی ضرر کردم, شما مواظب باشید این ضرر رو نکنید!

عید همگی مبارک

پایان نامه ارشد و انتخاب موضوع

یه چیزی که این مدت خیلی ناراحتم کرده این پایان نامه ام بوده. آخه چرا یه موضوع سخت برداشتم. کاشکی یه چیز راحت بود تمومش کرده بودم رفته بود. وقتی فکرش رو میکنم که چقدر روش کار کردم دچار عذاب وجدان میشم. اگر اون همه وقتی رو که براش گذاشته بودم کار کرده بودم الان حداقل 10 میلیون داشتم. از اینا بدتر اینکه چون موضوعم خیلی سخت بود نشد که نتایج خیلی خوبی ازش در بیارم و حالا برای پذیرش هم گیر دارم که چطوری بگم بابا من میخوام اصلا روی یه چیز دیگه کار کنم.

پایان نامه ارشد 2 هدف دارد:
1- اینکه بگید تحقیق کردن رو بلد هستید. (research)
2- اینکه بگید بلدید نتایج تحقیقتون رو منتشر کنید (publication)

نحوه انتخاب موضوع

یه موضوعی انتخاب کنید که فقط همین 2 تا رو پوشش بده نه اینکه یه چیزی باشه که دنیا رو به شگفتی بخواد بندازه و آخرش هم درست از پسش برنیایید. مقاله هم اگر میخواهید نگران نباشید چون تحقیق در عمق هست هر موضوعی که باشه میتونید بیشتر بشکافید و جلو برید و وارد عمق بشید و هر چی بیشتر به عمق نزدیک میشید خب راحتتر مقاله هم در میاد و این کمتر بستگی به موضوع داره.

برای انتخاب موضوع هم موارد دیگری رو در نظر بگیرید:

1- راحتترین چیز ممکن رو انتخاب کنید.

2- موضوعی رو انتخاب کنید که علاقه داشته باشید یه عالمه روش وقت بذارید.
3- موضوعی رو انتخاب کنید که حتی الامکان افرادی از دانشگاه خودتون روش کار کرده باشن.
4- موضوعی رو انتخاب کنید که نه خیلی جدید باشه و نه خیلی قدیمی. موضوعات خیلی جدید مشکلات بسیار زیادی دارند و بیشترش اینه که سنگ های راه پیدا نشده اند و هی ممکنه یه جایی رو بشکافید و به سنگ برسید. موضوعات خیلی قدیمی هم همه جاش رو شکافتن و برای رسیدن به یه جایی که بتونید بیشتر بشکافید یا باید کلی مطالعه کنید تا برسید به ته چاهی که دیگران کنده اند و از اونجا چند قدم بکنید (اگر طرف به سنگ نخورده باشه).  یا اینکه یه جای جدیدی رو برای کندن پیدا کنید که اونوقت همه میگن ما چاه 100 متری داریم این 1 متری به چه دردی میخوره, حالا بخوای ثابت کنی که بابا این چاهی که من میکنم بهتره هیچ کسی قبول نمیکنه!
5- موضوعی رو انتخاب کنید که همه منابعش به راحتی در دسترس باشه. اگر قرار حتی منبعی (یا تجهیزاتی) بخواهید که در دسترس نیست یا به سختی به دست میاد ولش کنید.
6- موضوعی رو انتخاب کنید که از اول تا آخرش رو میبینید. یعنی میدونید که آخرش چی میخواهید تحویل بدید. نه اینکه حالا بریم جلو ببینیم چی میشه.
7- روی کمک دیگران هم اصلا حساب نکنید. کار اشتباهی که من کردم همین بود, گفتن بله فلانی هست و فلانی هست.
8- اگر پردازشی میخواهید انجام بدید یه جوری باشه که داده هاش در دسترس باشند و خودتون نخواهید جمع کنید. توی بعضی رشته ها که اصلا نمیشه اما توی بعضی ها میشه. موضوعی که داده داشته باشه راحت میشه ازش مقاله هم در آورد.

9- از کنفرانس ها میتونید بفهمید که چه موضوعاتی مورد توجه هستند ولی از اون بهتر کتابخونه دانشگاه و موضوعات بچه هایی هست که تازه فارغ التحصیل شده اند.

همینا دیگه. فقط راحتترین موضوع و گلابی ترین روش رسیدن به نتایج رو انتخاب کنید.