این روزها یه چیزی هست که هر وقت بهش فکر میکنم, منو خیلی خیلی ناراحت میکنه. اونم زندانی هایی هستند که بی دلیل توی زندان هستند. هیچ کاری از دستم که بر نمیاد انجام بدم. بعضی وقتا که یادشون میفتم اشک توی چشمام جمع میشه که ما چقدر بی غیرت هستیم که برای آزادی هموطنامون هیچ کاری نمیتونم کنیم. کاشکی میشد که خدا یه کاری کنه که همه شاد و خوشحال سر خونه زندگی خودشون باشن. این روزایی که من تو فکر اپلای و ادامه تحصیلم خیلی ها توی زندان اوین دارن درس آزادگی و انسانیت میدن. امیدوارم روزی برسه که هیچ کس به خاطر عقیده اش توی زندان نباشه یا جوونش به خطر نیفته.
اگر از قفل و زنجیر های خود رهایی یابیم
زندان های مادی هیچ نیستند
پوچند
تهی
خالی
کاش کلید قفل های دلمان پیدا میشد
کاش از زندان های خود آزاد میشدیم
کاش ....
کاش گمشده هایمان پیدا میشدند
حل بود
همه چیز
حتی سخت ترین مسئله ها
بی دلیل؟! منظورتو نمی فهمم...