باقی دانشگاههایی که میخواستم رو اپلای کردم

امروز که از صبح شرکت بودم تا شب. هیچ کاری هم روی پایان نامه ام نکردم. بازم ساعت 3 نصف شبه و من هنوز بیدارم.
امشب دیگه حوصله نداشتم برای استادها ایمیل بزنم یه دفعه ای برای همه دانشگاه هایی که مونده بودن اپلای کردم. بدون اینکه منتظر باشم که استاداشون جواب بدن. یکی دو روز دیگه هم باید برم ریزنمره و ... رو براشون بفرستم. امیدوارم که بتونم از USC یا UCI یا NCSU پذیرش بگیرم. حالا SMU و UTD هم اگر پول خوبی بدن قبوله! اما برای اون یکی دانشگاه ها دیگه اصلا از ریختشونم خوشم نمیاد. دیگه مجبوری زدم.

از هر کدوم از دانشگاه ها چند تا عکس میذارم.
دانشگاه SMU که وسط دالاسه. این یکی رو خیلی دوست دارم. تنها دانشگاهی هست که توی دانشگاه هایی که امشب اپلای کردم دوستش دارم. یه احساس عجیبی نسبت بهش دارم. براشون ایمیل زده بودم ظرف کمتر از 3 ساعت 4 نفر جواب داده بودن! خیلی پیگیر بودنا! حالا ببینیم چه میکنن.


دانشگاه UTDallas که نزدیک دالاس توی ریچاردستونه. نامرد اپلیکیشن فی 100 دلار گرفت. (نوشته بود 50 دلار) این دانشگاه هم بشه بدم نمیاد برم.


دانشگاه UNCC که شهر شارلوته. این دانشگاه هیچ استاد خوبی که کارش به من بخوره پیدا نکردم. اما گفتم بالاخره توی دانشگاه به این بزرگی یه کسی پیدا میشه دیگه برای همین فرستادم.

دانشگاه CGU که توی کلارمونته. بهش میگن شهر درختها و PhD. نزدیک لس آنجلسه. بدیش به اینه که چون توی شهر کوچیک هستن اگر پول بدن پول کمی میدن بعد نمیتونی با اون پول توی لس آنجلس هم زندگی کنی. خوشم نمیاد اینطوری ولی حالا گفتم بفرستم ببینم چی میشه.


دانشگاه SC کارولینای جنوبی. نمیدونم چرا از این دانشگاهه اینقدر بدم میاد. نمیخواستم اصلا اپلایش کنم. اما دیگه گفتم ولش کن من که 40 دلار پول تافل و جی آر ای براشون دادم بفرستم بره.

خب نزدیک دو میلیون پولی رو که زحمت بسیار زیادی کار کرده بودم خرج این اپلای ها کردم. امیدوارم که خدا نظر رحمتی کنه و یکی از اینایی که دوست دارم در بیاد و برم. من که کاری که از دستم بر میومد کردم. الباقی اش با خدا باشه. هرچند که هنوز به شک هستم که بتونم برای یه مدت طولانی توی کشور غریب زندگی کنم اما بازم توکل به خدا.