چقدر بده آدم دور از همسرش زندگی کنه

یه مشکلی که برای داداشم به وجود آمده اینه که ایتالیا به همسر از بدو ورود ویزا نمیده و باید خودش چند ماهی بره اونجا و تازه بعدا اقدام کنه که حدود 5-6 ماهی طول میکشه. الان با این اوضاع خیلی دو دل هست که بالاخره اقدام کنه برای ایتالیا یا نه. من که بهش گفتم بذاره برای ترم بعد که یه کم وضعیت من هم مشخص بشه شاید بتونم بعد از یک ترم فاند هم بگیرم. اما خانمش راضی نیست و میگه هر چی زودتر بری بهتره. علت عجله هم فقط شرایط اینجاست که بعید میدونم تا یه ترم اتفاق خاصی بیفته. اگرچه هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست. اینطوری اگر بخواد اونم تابستون بره, حتما باید خونمونو بفروشیم و با وجود اینکه من نهایت سعی ام رو کردم که این اتفاق نیفته, ظاهرا نمیشه. آخه این خونه تنها سرمایه ما است که اگر خرج تحصیل این داداشم بشه دیگه برای بقیه خرج های آینده هیچ چیزی نمی مونه. حالا امیدوارم که خدا خودش درست کنه.

چند روز پیش که راجع به تیلور نوشتم یه سری هم به خبرها زدم دیدم تیلور خانم پارسال رفته یه خونه خوشکل توی لس آنجلس خریده که چند تا عکساشو این زیر میذارم:

تیلور خانم سلیقه ات خیلی خوبه اما من امسالم نمیتونم بیام لس آنجلس. ممنونم که یکسال هم به خاطر من صبر کردی اما من فعلا هیچ ایده ای ندارم که چطوری میتونم بیام اونجا. 

بعد از اون ریجکت USC اینقدر بی حوصله ام که دیگه حوصله شوخی رو هم ندارم. مثلا قرار بود تابستون برم لس آنجلس خونه تیلور دیگه کرایه خونه هم نخوام بدم! تیلور هم خودش کم کم از nashville بیاد پیش هم زندگی کنیما. خاک توی سرت USC که برنامه های منو خراب کردی. آخه دیگه چطور دانشجویی میخواستی که من نبودم؟