چون دیگه توی خونه هیچی برای خوردن نداشتیم به پیشنهاد منصور رفتیم والمارت خرید کنیم. هم یه سری لوازم خونه لازم داشتیم و هم خوراکی. اول رفتیم مک دونالد تا یه کم اینترنت وصل شیم ببینیم چه خبرایی هست و یه زنگی هم به خانواده بزنیم. من اینجا با اسکایپ و وایبر همیشه زنگ میزنم به خانواده چون توی خونه هم اینترنت داریم مشکلی از بابت تماس اصلا نداریم. توی مک دونالد یه چیزی خیلی جالب بود و اون اینکه یه جای بازی برای بچه ها درست کرده بودند که بچه ها توش بازی میکردند. اینطوری خانواده هایی هم که میآمدند راحت میتونستن غذاشونو میل کنن. بعضی ها هم که با لپتاپ آمده بودند و داشتن اینترنت بازی میکردند. اینترنت مک دونالد اگرچه مجانی هست سرعتش به نسبت سرعت اینترنت اینجا خیلی کمه (شاید چون چند نفر استفاده میکردند کم شده بود؟)
بعد رفتیم والمارت و خرید کردیم. والمارت که من بهش میگم ChinaMart!! اینقدر جنس چینی اینجا هست که آدم تعجب میکنه. برای خرید یه اتو لازم داشتیم که من به منصور گفتم یه اتوی 30 دلاری بخریم. اما اون رفت ارزونترین اتوو رو که حتی 10 دلار هم نبود. من خودم هیچوقت جنس خیلی ارزون نمیخرم. فکر میکنم که آدم چیزی که میخره برای استفاده باید یه چیزی بین بالاترین قیمت و پایینترین قیمت باشه. همیشه از خرید پایینترین قیمت پشیمون شدم. خلاصه خریدمونو کردیم و پیاده راه افتادیم سمت خونه.
این یکو شهروند پونکم داره
تو مک دونالد حتا اگه غذا هم سفارش ندی بازم اجازه میدن بری فقط برا استفاده از اینترنتتش یا نمیشه؟
بله اجازه میدن ولی فکر نمیکنم کار پسندیده ای باشه
با این حال من دیدم بیشتر از نیم ساعته که نشستیم ٢ تا بستنی قیفی خریدم ازشون