گفته بودم که اون یکی داداشم داره اپلای میکنه برای اروپا. قرار بود که چند هفته پیش آیلتس بده. به دلیل مشکلاتی که بعضی ها درست کردن و تحریییم ها متاسفانه امتحانش عقب افتاد, همینطوری عقب افتاد تا فردا قراره بده. بیچاره سرباز هم بود هی مرخصی گرفت از پادگان هی از شیراز بلیت گرفت و کلی خرجش شد هر دفعه که بیاد که شب قبل از آزمون اس ام اس بزنن بگن فردا آزمون نیست.
داداشم میلان اپلای کرده بود اما به دلیل نرسیدن مدرک زبان پریروز ریجکتش کردن. تازه اونایی که آیلتس 300 هزار تومنی ثبت نام کردن بهشون گفتن که باید 150 هزار تومن دیگه بیارید بشه 450 هزار تومن برای ما نمیصرفه اینطوری آزمون بگیریم! آینده جوونا رو به نابودی کشوندن دو قورت و نیمشون هم باقیه.
آزمون تافل و آیلتس شده 450 هزار تومن. آزمون نیم میلیونی! خرید مدرک هم که برای ورودی های جدید شده 8 میلیون. دیگه کی میتونه با این هزینه ها بره؟؟؟؟
کارت های پارسیان هم از این هفته گفتن دیگه نمیدیم. یکی از دوستام میخواست بگیره چقدر دوندگی کرد که پاسپورتشو بگیره آخرش روزی که رسید گفتن دیگه نمیدیم! منم که اصلا پاسپورت ندارم.
بعد از آخرین تصمیمی که فروردین گرفتم برای اینکه فرار کنم استرالیا یا برم سربازی یا برای دکترا اقدام کنم, توی این ماه باز باید یه تصمیم خیلی مهم دیگه بگیرم. اینکه کجا برم.
وضعیت الانم اینه:
متاسفانه تصمیم گیری خیلی خیلی سخته چون هنوز گزینه هام معلوم نشدن. هنوز نمیدونم جایی با فاند پذیرش میده یا نه. یه چند تا حالت که محاسبه اش راحتتره رو بذارم.
1- از دانشگاه هایی که مونده از امریکا با فاند بگیرم.
نتیجه: میرم امریکا
هزینه نتیجه: ناچیز
2- از امریکا فاند نگیرم, اما از کانادا فاند بگیرم و از نیوزلند نگیرم.
نتیجه: نمیدونم. اما احتمالا مجبور بشم برم کانادا
هزینه نتیجه: بدون فاند برم امریکا ترم 1 حدود 20 میلیون. برم کانادا هزینه ناچیز.
3- از امریکا فاند نگیرم. از کانادا فاند نگیرم. از نیوزلند پذیرش (با فاند یا بی فاند) بگیرم. اروپا با فاند یا بی فاند.
نتیجه: نمیدونم. احتمالا برم نیوزلند
هزینه نتیجه: نیوزلند با فاند ناچیز, بدون فاند حدود سالی 15 میلیون.
4- از امریکا فاند نگیرم. جواب کانادا خیلی دیر بیاد. از اروپا پذیرش بگیرم (با فاند یا بی فاند) نیوزلند اقدام نکرده باشم.
نتیجه: نمیدونم. احتمالا ترجیح بدم باز برم امریکا.
هزینه نتیجه: بدون فاند برم امریکا ترم 1 حدود 20 میلیون. برم اروپا با فاند ناچیز, بدون فاند حدود سالی 10 میلیون
کلا اگر 4 تا گزینه داشته باشیم: امریکا, کانادا, اروپا, نیوزلند و بعد هر کدوم با فاند و یا بدون فاند باشن = چهار به توان 2 حالت = 16 حالت مختلف ممکنه پیش بیاد. از این 16 حالت فقط 8 حالتش که امریکا با فاند هست رو میتونم بگم میرم امریکا, برای بقیه حالت ها باید بگم که واقعا تصمیم گیری سخته. البته حالت ها بیشتر از ایناست. مثلا اینکه از یه دانشگاه امریکا با فاند بگیرم که دوست نداشته باشم. مثلا فرض کنید اون دوتای پارسالی ایمیل بزنم بهم فاند هم بدن, بعدش چیکار کنم؟ میشه 32 حالت!
مدام دارم صبر میکنم که شاید جواب های بیشتری بیاد بتونم راحتتر تصمیم بگیرم. تازه اینکه کدوم دانشگاه هم بخوام برم توی امریکا با جواب هایی که میاد سخت و سختر میشه. مثلا فرض کنید بخوام بدون فاند برم امریکا, خب بهتره برم یه دانشگاه ارزون توی یه شهر کوچیک با رنک پایینتر یا یه دانشگاه گرون توی یه شهر بزرگ با رنک بالاتر؟ اولی شانس فاند بعد از ترم 1 بیشتره و هزینه اولیه ای که باید بدم و شاید نداشته باشم. دومی دانشگاه بهتریه و کار پیدا کردن و شرایط زندگی خیلی بهتره. شایدم کمتر افسردگی بگیرم.
به هر حال مثل اینکه چاره ای جز صبر نیست. شاید این هفته نیوزلند هم اقدام کنم.
=====================
در ضمن دانشگاه هایی که قبول شده بودن 2 تاشون گفتن که I-20 رو بدون اکسپت آفر میدن ولی باید Bank Statement رو داشته باشم. قرار شد این هفته دوستای مامان و بابا هر کدوم یه مبلغی رو بریزن به حسابمون که بتونیم این BS رو جور کنیم. اگر این هفته بگیرم و بتونم تا قبل از عید وزارت علوم رو تموم کنم, پاسپورتم هم سر موقع میاد و حداقل یه مشکلی از مشکلات برطرف میشه.
صبح هم باز باید برم سر کار, نمیدونم مسئله این یکی استاده رو چطوری و کی حل کنم. نه به خوشحالی دیشب که فکر کردم دیگه تموم شد, نه به خستگی امشب. خدایا دیگه خسته شدم.
شرکت هم گفت وام نمیدیم, بذارید بعد از عید ببینیم چی میشه. ارز دانشجویی هم قرار بود شنبه نوبتمون بشه اما ظاهرا دیگه نمیدن, تازه بدن هم فعلا پول نداریم.
این روزا خیلی عصبی هستم. به غیر از کارهای شرکت, شبها تا دیری وب سایت دانشگاه ها رو بررسی میکنم و استادا رو پیدا میکنم و اگر ببینم میتونم باهاشون کار کنم بهشون ایمیل میزنم. توی یکی از دانشگاه هایی که قبول شدم نگاه کردم دیدم تا حالا به 10 تا استادش ایمیل زدم و به جز یکی که گفته فاند ندارم بقیه هیچ جوابی ندادن. آخه بی انصافا توی یه دانشگاه مگه چند تا استاد هست که من بتونم باهاش کار کنم که 10 تا ایمیل فقط 1 جواب گرفتم؟
از اونم بدتر اینکه از پنجشنبه به هیچ کس ارز دانشجویی ندادن. اینطور که گفته میشه بانک مرکزی گفته که ارز دانشجویی دیگه فقط برای دانشجوهای بورسیه و فقط کسانی که توی کشورهایی هستن که میشه حواله کرد و فقط به صورت حواله تعلق میگیره. اگر ارز دانشجویی نباشه هم که برای خرید 1000 دلار اسکناس هم آدم گیر میکنه. چند روز پیش یکی از دوستان میخواست بره خارج نتونسته بود از بازار آزاد هزار دلار هم پیدا کنه (بدون مراجعه به دلال)
برای فرم I-20 هم به هر 3 تا دانشگاهی که امسال قبول شدم ایمیل زدم که میتونم بدون اکسپت آفر بگیرمش یا نه, هیچ کدومشون هنوز جواب ندادن. یکی از بچه ها دیروز یه حرف جدیدی هم میزد که سفارت امریکا برای دکترا هایی که فاند ندارن گواهی مالی 4 سال رو کامل میخواد. آخه من بدبخت مگه چقدر درآمد دارم؟
جالبه که سرویس پستی اکسپرس دانشگاه ها هم دیگه برای ایران هیچ بسته ای (از جمله I-20) نمیفرستن. خودشون گفتن که باید بفرستید یه کشور دیگه و از اونجا بفرستید ایران. نمیدونم چه پست اکسپرسی میشه دیگه این. تازه مثلا تا ایتالیا که داداشم هست میشه 50 دلار و از اونجا اون باید 65 یورو بده که با TNT برای من بفرسته. یه روزم علاف بشه که بره مدارک رو برام پست کنه. یعنی 2 برابر پول بدم و دو برابر طول بکشه بیاد و تازه یه نفر دیگه هم علاف کنم.
وام هم دیروز از شرکت پیگیری کردم گفتن معلوم نیست کی بدیم. تازه بدن از کجا ارز بگیرم. تازه ارز بگیرم چطوری اون همه گواهی مالی جور کنم. تازه جور کنم, از کجا معلوم I-20 رو سر وقت بگیرم. تازه سر وقت بگیرم از کجا معلوم که برسم پاسپورت بگیرم برم سفارت. پاسپورت هم بگیرم از کجا معلوم سفارت قبول کنه. واقعا اگر یکی از ایران میره یه دانشگاه امریکا با این اوضاع و شرایط باید گفت که صبر ایوب داره. واقعا از این وضعیت خسته شدم.