زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

چرا Purdue ریجکت شدم؟

صبح زود که بیدار شدم بعد از نماز دیگه خوابم نبرد. خیلی خیلی هم خسته بودم اما همش توی فکر این دانشگاه پوردو بودم که با نامردی منو ریجکت کرده. ایمیل زدم که چرا ریجکت کردید و اگر سال بعد بخوام شرکت کنم چکار کنم. جواب دادن که ما حدود 1100 تا اپلیکیشن داشتیم برای 40 تا پوزیشن مستر و دکترا با هم.

از اونجایی که معمولا موقعیت های دکترا کمتر از فوق لیسانسه احتمالا فقط 4-5 تا جا برای دکترا داشتن و معلومه که حتی اگر 200-300 نفر هم برای دکترا اونجا اپلای کرده باشن شانس من زیر 1 درصد بوده. به یکی از استاداشون 4 بار ایمیل زدم و حتی یک بار هم جواب نداد. حتی بعد از اپلای هم جواب نداد. یعنی اینکه دانشجوشو قبل از اپلای انتخاب کرده بوده و در واقع من هیچ شانسی نداشتم. 

بعد نوشته بود که برای سال بعد سابقه تحصیلیتون و SoP و توصیه نامه هاتونو بهتر کنید. من که معدل فوقم به امریکایی میشه 4 از 4. معدل لیسانسم هم بالای 17 بوده و دیگه بالاتر از این که نمیتونم بگیرم! SoP هم خدایی میگم یه چیزی خیلی عالی نوشتم, واقعا هر کسی بخونه متوجه میشه که جزو بهترین SoP ها میتونه باشه. توصیه نامه ها هم که مال بهترین استادای دانشگاهمون بوده و دیگه از این بهترا کسی رو نمیتونم داشته باشم که بگیرم. این یعنی من هیچ وقت توی این دانشگاه قبول نمیشدم و در سالهای آینده هم نخواهم شد چون از این بالاتر دیگه نمیشد باشم. این کاملا نامردیه اما اینطوریه. از نظر من کار اونا برای گرفتن درخواست ها بدون اینکه بگن چقدر جا دارن و ... دور از انصافه.

این روزا

یه مدتیه نمیرسم که بنویسم. الانم صبحه آمدم سر کار و گفتم قبلش یه کم بنویسم بعد برم به کارم برسم. این مدت یه خوشحالی خوبی داشتم. حس انتظاری که میدونی آخرش دلنشینه. یعنی بعید میدونم که با شرایط خودم از هیچ جا نتونم پذیرش بگیرم. تا دیروزم این حس بود که اون ریجکت دانشگاه پوردو که آمد یه لحظه خاطرات پارسال تداعی شد که یکی یکی ریجکت ها آمد! نمیدونم شاید امسالم مثل پارسال بشه. این مدت حتی جمعه ها هم دارم میرم سر کار. البته خدا رو شکر برنامه خوندن قرآنم درست شد. از ترس اینکه شاید دیگه دلار گیرم نیاد مجبور شدم برم دلار 1850 تومنی بخرم. البته جدیدا شنیدم که موسسه توسعه داره کارت اعتباری ارزی از بانک رویال آذربایجان با قیمت ارز دولتی باشه. گفتم این هفته که حقوق گرفتم برم دنبالش ببینم چی میشه. توی دو هفته گذشته یه چند ساعتی هم Sims بازی کردم! حالا بعدا سر فرصت یه پست در موردش میزنم. حس میکنم که کشور در شرایط جنگه واقعا و از نظر اقتصادی معلوم نیست چی بشه. این تهدید های اخیر هم در مورد حمله اسرائیل توی بهار و ... هم برای من نگران کننده هست چون اگر اینطوری بشه دیگه نمیتونم از کشور خارج بشم. دارم فکر میکنم که برم همون ویزای استرالیا رو بگیرم و فرار کنم تا ببینم بعدش چی میشه. البته الان که نه فعلا منتظرم ببینم که جواب این دانشگاه هایی که فرستادم چی میشه.

دانشگاه Purdue ریجکت شدم

نمیتونم بهتون بگم که چقدر از دست این دانشگاه هایی که اینطوری آدم رو ریجکت میکنن عصبانی میشم. حس میکنم با یه دنیایی دارم ارتباط برقرار میکنم که نه تنها غیرحرفه ای نیستن, از داشتن شعور عادی هم رنج میبرن. این همه پول اپلیکیشن فی میدی و با یه ایمیل ساده تمپلیت بدون هیچ توضیحی ریجکتت میکنن. اون استاد نامردشون هم نوشته بود پوزیشن دارم 4 بار ایمیل زدم حتی یکبار هم جواب نداد. نمیدونم دیگه از یه دانشجو چی میخوان. من هم معدلم خیلی بالاست و هم بقیه رزومه ام. امیدوارم که خدا به زمین گرم بزندشون اگر حقی رو ناحق کردن.

البته اگر اینا ادمیشن هم میدادن بعید بود برم چون از محیط شهرشون متنفرم اما چون فکر میکردم شانسم خیلی زیاده و بعضی دوستام اونجا رفته بودن منم اپلای کردم. جالبه که حتی منو برای لیست رزرو هم نذاشتن و جزو اولین ریجکتی ها ریجکت زدن. خوشحالی این مدت رو دیروز با این کارشون خراب کردن. باید منتظر جواب بقیه توی هفته های آینده باشم.


این هفته و آخرشم یه کمی شوخی

بازم خبر بد اینکه چون پولم محدود بود و میخواستم که بعضی جاها دیگه اپلای نکنم, گفتم که یه کم استخاره بگیرم باز. بعد نمیدونم چی شده بود که اون طرف دیده بود من دارم باز ازش استخاره میخوام رفته بود استخاره کرده بود که اصلا من برم چطوریه و بد آمده بود. اینم خودش خیلی منو ناراحت کرد. برای همین کلا تصمیم گرفتم که استخاره رو بیخیال بشم. با این شرایط خراب ما اینطوری که نمیشه. من 2 سال درس خوندم و چند میلیون خرج کردم که بعد... خب نمیشه که!


خب این هفته که همه پست ها شد چیزای ناراحت کننده.  میشه مثبت نگاه کرد. من این هفته مدارک تمام دانشگاه هایی رو که میخواستم بفرستم فرستادم رفت. تمام جاهایی که میخواستم اپلای کنم هم اپلای کردم. یه کم مدارک 2 جا ناقص موند چون وسط پول دادن نرفت توی صفحه فاینال و پول از حسابم کم شد و آخرشم سابمیت نشد, هرچی هم ایمیل زدم این 2 تا هیچ کسی جواب نداده. بقیه موارد خوب بوده. البته استادام هنوز ریکام ها رو تموم نکردن. یه استاد سن دیگو گفت که پرونده ام خیلی خوبه (هرچند که پول نداریم ادمیشن بدیم) یعنی شانسم برای رنک های 70-90 زیاد میتونه باشه. یکی از جاهایی که قرار بود کمکشون کنم رو کارشون رو تموم کردم و تحویل دادم. البته هنوزم تعهد دارم که کمکشون کنم اما خب اکثرش تموم شد. یه متن هم آماده کردم که برای دانشگاه ها بفرستم که بگم مشکلات ما چی هست. به خاطر ریکام و یا دیر رسیدن مدارک نیایید شانس ما رو کم کنید. البته هنوز نیاز به ویرایش داره اما قصد دارم اینو برای همه دانشگاه هایی که اپلای کردم بفرستم. بعدشم بالاخره حقوقمو گرفتم, داشتم کم کم فکر میکردم که نکنه دیگه بهم ندن باید برم یه جای دیگه. پس اونقدرها هم بد نبوده.

همچنین یه تصمیمات جدی ای گرفتم که اگر قبول شدم و ویزا گرفتم یه کارهایی کنم. یکیش در مورد تیلوره و یکی دیگه در مورد کار آینده امه. اما خب تا وقتی که ویزا نگرفته باشم اینجا هم نمینویسم که چکار میخوام کنم.

این عکس تیلور هم منو کشته



خب تو که داری غذا درست میکنی یه کم بیشتر درست کن که برای منم بشه. حالا چی هست؟ امیدوارم دستپختت بد نباشه وگرنه من که نمیتونم هر روز از بیرون پیتزا سفارش بدم.

نوشدارو بعد از مرگ سهراب - حقوق معوقه

یه چند ماهی بود که از بهار حقوقم عقب میافتاد. تقریبا کل تابستون هم حقوق نگرفته بودم و مهر و آبان هم که جی آر ای داشتم و سر کار نرفته بودم. هفته پیش بالاخره این معوقه های حقوق رو دادن. اما واقعیتش اینه که برای من دیر شده بود چون وقتی رفتم بازار هیچ صرافی مجازی ارز نمیفروخت.

طبق وعده و وعید قراره هفته ای که میاد یه اتفاقاتی در بازار بیفته و اوضاع بهتر بشه اما من که چشمم آب نمیخوره. وقتی که میگن هر کسی ارز داره باید تا 15 بهمن بیاد تحویل بده از نظر من یعنی اینقدر بی پول و بدبخت شدن که از 100 دلار پول توی دست مردم هم نمیخوان بگذرن. این هفته حساب کتاب کردم دیدم که خرج اپلایم تا حالا نزدیک 3 میلیون و نیم شده. حالا با این دلار 1820 تومنی که دیگه خدا میدونه تا وقتی ما بخواهیم بریم وضعیت چی میشه. حالا صبر میکنیم ببینیم این هفته چه شود.