کمی در مورد تفاوت رشته های مهندسی ایران و امریکا

رشته های ایران توی بعضی زمینه ها کاملا متفاوت با امریکا هست. بنده هم تا مدت ها گیج میزدم که چطوریاس اما بعدا از روی course هایی که هر جایی ارائه میشه فهمیدم باید رشته هاشونو از روی خودشون فهمید.

تا جایی که فهمیدم, علوم کامپیوتر اینجا یه قسمتی از Computer Science اونجاست که بیشتر روی تئوری کار میکنن. برای همین بچه ها کمتر دوستش دارند. مهندسی نرم افزار اینجا و هوش مصنوعی اینجا هم باز جزو Computer Science اونجا حساب میشه (دقت کنید ما میگیم مهندسی اونا همون ساینس میگن). مهندسی سخت افزار اینجا و یه قسمت هایی از برق و الکترونیک Computer Engineering اونا میشه و بعضا اسم رشته Electrical and Computer Engineering هست. یعنی مهندسی کامپیوتر اینجا ساینس اونجاست! البته برای برق Electrical Engineering هم دارن که ظاهرا همه زیرمجموعه های برق اینجا رو شامل میشه. اما بعضی بچه های برق رو دیدم که برای مهندسی برق و کامپیوتر اونجا هم اقدام میکنن (چون نزدیکن).

مهندسی IT اینجا هم یه چیز من در آوردیه. اکثر IT ای که اینجا تدریس میشه جزو Computer Science اونجاست و یا ترکیبی از کامپیوتر ساینس و Informatics هست. که توی school های کامپیوتر ساینس یا توی school های informatics هست و هنوز کمتر دانشگاهی میشه توی امریکا پیدا کرد که بگه ما IT هستیم. جالبه که Informatics اونجا کلا انفورماتیک و مباحث مربوط به اطلاعاته که با بخش کتابداری و ... توی یه School و رشته هست و توی اکثر دانشگاه ها مجزا از کامپیوتر ساینس هست (معمولا به اسم ischool). گرایش تجارت الکترونیک هم که کلا بزینس حساب میشه و توی school بزینس امریکا جا میگیره.

مدیریت IT (به همراه MBA) اینجا دقیقا توی رشته های بزینس اونجا جا میگیره و توی school های بزینس پیدا میشه. یه قسمت هایی از رشته های صنایع (یا IT) اینجا که به Information System ها و مباحث مرتبط مربوط میشن باز توی school های بزینس اونجا تدریس میشه. اما بیشتر رشته صنایع توی بخش Industrial Engineering اونجا جا میگیره.

برای معماری: بیشتر جزو هنر حساب میشه تا جزو مهندسی! معمولا هم توی Art School ها پیدا میشه و یه جورایی توی دانشگاه هایی بیشتره که علوم انسانی بیشتر دارن. البته اونجا باز معماری ای که میخونن خیلی خیلی متفاوت از اینجاست و باید بگم که متاسفانه بعضی دانشگاه ها اصلا درس های معماری اینجا رو قبول ندارن (شبیه علوم انسانی که هزار تا واحد اسلامی پاس میکنن و اونور قبول نمیکنن). برعکس اینجا معماری اونجا بعضی قسمت هاش توی Art قسمت میشه.

مهندسی عمران چیزی که من دیدم تقریبا با اینجا یکیه و همون Civil Engineering هست اما رشته هایی هستن توی مدیریت مثل Project Management که خیلی نزدیک هستن (مربوط به بزینس)

مهندسی های معدن و نفت و ... تا جایی که من میدونم رشته هاش به همین اسم و مباحث هستن.

توی لیسانس اونا خیلی متنوع و خیلی خیلی تارگت هستن. یعنی لیسانس های بسیار بسیار ریز شده مثل بازی سازی تا لیسانس سیستم های اطلاعاتی و ...  وجود داره  که اون فرد رو دقیقا برای همون کار بخصوص آموزش میده, بر خلاف اینجا که فقط یه مهندسی نرم افزار وجود داره و  همه همون درس ها رو میخونن.

مطلب مهم اینه که شما توی هر دانشگاه ممکنه با یه پدیده ای رو به رو بشید که هرگز نشده باشید. به شخصه دانشگاه هایی رو دیدم که اسم رشته کامپیوتر ساینس بوده اما همه استادا رشته اشون برق بود و درس ها هم یه جورایی مهندسی کامپیوتر بود! بعضی جاها هم رشته های ترکیبی دارن, مثلا انفورماتیک + کامپیوتر ساینس یا مدیریت + کامپیوتر ساینس که ممکنه به اسم IT بدن! کلا حساب دانشگاه با دانشگاه فرق میکنه. اینه که قبل از اینکه یه جایی اپلای کنید باید اصلا ببینید که چی دارن و چی تدریس میکنن.

توی دکترا این موضوع درس ها کمتر مهمه و ریسرچ مهمه و اگر ریسرچ زمینه های مورد علاقه شما رو داشته باشن دیگه مهم نیست که چه درس هایی ارائه میشه. درس ها برای لیسانس و یه مقداری فوق لیسانس مهم هستن.

نقشه جایگزین برای کسانی که استاد پیدا نکردن

من که نتونستم این مدتی که به استادا ایمیل میزدم یه استادی پیدا کنم که حاضر بشه بالاخره بهم فاند بده. بعضی ها که گفتن اصلا فاند نداریم, بعضی ها دانشجو نمیخواستن. بعضی هم که فهمشون خیلی کم بود, اصلا جواب ندادن. تک و توک همینجوری یه تمپلیت فرستادن که اپلای کن و دیگه هیچ. برای همین مجبور شدم بعضی جاها رو بدون رضایت هیچ استادی اپلای کنم.

حالا مجبورم از نقشه جایگزین استفاده کنم.

نقشه جایگزین اینه که به اساتید دانشگاه هایی که اپلای کردم اما با استادی اوکی نکردم ایمیل بزنم و بگم که من اپلای کردم و اسم شما رو توی SoP ایم نوشتم. لطفا مدارکمو نگاه کن. دیروز به چند تا استاد ایمیل زدم. اما تا امروز که فقط همونایی که همینطوری گفته بودن اپلای کن جواب دادن. انگار بقیه مشکل دارن.

به هر حال این نقشه تا حالا اثرش کمتر از چیزی بود که فکر میکردم. چون من روی فهم برخی اساتید خیلی بیشتر از اینا حساب میکردم و فکر میکردم حالا که معلوم هست که یه نفر اپلای کرده دیگه باید جواب بدن. جدا نا امید کننده هستن.

ارز دانشجویی

شاید بعضی ها نمیدونن اما طبق قانون شما وقتی که برای ادامه تحصیل خارج از کشور میخواهید برید میتونید از طرف وزارت علوم تسهیلات دریافت کنید. یکی از مهمترین این تسهیلات ارز دانشجویی هست. ارز دانشجویی به ازای هر ماه زندگی 1000 دلار (هر ترم 5 ماه) و شهریه تا سقف 15000 دلار در سال رو شامل میشه. چون تا سالهای قبل فاصله بین قیمت ارز بازار آزاد و دولتی خیلی کم بود, تقریبا هیچ کس به فکر این نبود که بخواد ارزی رو که لازم داره از طریق وزارت علوم پیگیری کنه. دخترهایی که میرفتن هم به خاطر نداشتن سربازی اصلا گذارشون به وزارت علوم هم نمیفتاد و حتی به گوششون هم به همچین چیزی نمیخورد.

برای گرفتن ارز دانشجویی مدارک اول توی سایت نشا باید ثبت نام کنید.

http://www.nesha.msrt.ir/

بعد مدارک خواسته شده رو پیوست کنید. یه پرونده توی وزارت علوم تشکیل بدید (که پسرها به خاطر سربازی معمولا تشکیل دادن) و بعد به تاریخی که میگن مراجعه کنید.

اول باید با نزدیک ترین شعبه بانک ملی به خونه اتون صحبت کنید که ببینید ارز دانشجویی میده یا نه. اسم شعبه رو برای گرفتن نامه از وزارت علوم لازم خواهید داشت.

در مورد مدارک لازم وزارت علوم و بانک: اگر هنوز نرفتید که کمتر مشکل دارید, همینجا کپی و اصل گذرنامه و صفحه ویزا و بلیت و پذیرش دانشگاه رو میبرید وزارت علوم و نامه به بانک میگیرید. اگرنه که باید اشتغال به تحصیل (اصل) بگیرید و به تایید سفارت ایران توی اون کشوری که هستید برسونید. همچنین کپی مدارکی مثل پاسپورت و شناسنامه و کارت ملی و ویزا به همون سفارت بدید و برابر با اصل کنید (اگر قبل از رفتن این کارو اینجا کرده بوده باشید که خیلی بهتره) و بدید دست یه نفر بیاره یا پست کنید. وزارت علوم این مدارک رو لازم داره. بانک هم دوباره همینا رو میخواد. البته نیازی نیست که دو سری داشته باشید چون وزارت علوم نامه اشو پیوست میکنه به مدارک شما برای بانک.

نامه رو میبرید بانک و بسته به اینکه بانک چقدر متقاضی داشته باشه به شما یه وقتی میده که بعدا بیایید ارزتون رو بگیرید. (بانک نزدیک خونه ما که گفت آخرای اسفند!) شهرستان ها شده یه روزه هم ارز دادن یا شعبه های خلوت یکی دو هفته ای.

بانک ملی الان بهتره چون پشتوانه ارزی بیشتری داره.  بعضی میگن صادرات هم خوبه. اما بانک های خصوصی و ... تقریبا وضع ارزیشون خرابه.

هفته پیش برای داداشم ایتالیاست قرار شد که بریم دنبال ارز دانشجویی, چون واقعا یورو 2200 تومن خیلی برای ما گرونه. اول به بانک X هم زنگ زدیم چون همه حسابامون توی اون بانک بود اما گفت که از بانک مرکزی با تماس گرفتن گفتن حق ندارید به کسی ارز دانشجویی بدید, هر کسی بچه اشو فرستاده حتما پولشو داشته که فرستاده. برای همین تصمیم گرفتیم که از همون بانک ملی اقدام کنیم که شاید آخرای اسفند داشته باشن و ازشون بتونیم بگیریم.

برای اونایی که برنامه رفتن به کشورهای دیگه رو داشتن و به فقط به خاطر قیمت دلار برنامه اشون به هم خورده, احتمالا این گزینه بتونه کمکشون کنه. اگرچه خیلی اعتباری به این قانونا نیست که امروز هستن و فردا نیستن اما حداقلش اینه که تعداد دانشجوها اونقدر نیست که بخواد مشکلی برای ارز کشور ایجاد کنه و ممکنه این قانون ادامه داشته باشه.

برای اسپیکینگ تافل چکار کنیم نمره بالا بگیریم

سلام من خودم نمره ام خوب نشده اما قبلا هم گفتم, بهترین راه اینه که نمونه تست ها رو بذارید جلوتون و صداتونو ضبط کنید و بعد گوش بدید و اشکالاتتون رو بگیرید. تمرین بهترین راهه

برای نمره خیلی بالا هم فکر میکنم بهترین چیزی که خوندم این متن از سایت اپلای ابراد بود :

-------

من خودم نمره اسپیکینگ 25 واسه م مثل یه آرزو بود ولی آخر تو امتحان 29 گرفتم!
گفتم یه سری نکته که به نظر خودم مهم میان رو توضیح بدم. خیلی هاش برای خودم هم سوال بودن و دوست دارم بقیه دوستان اطلاع داشته باشن.
اول اینکه همیشه برام سوال بود آروم صحبت کردن و کمتر حرف زدن تاثیرش بیشتره یا مطالب رو کاملتر منتقل کردن و سریعتر صحبت کردن؟
باید بگم تعادل بین این دو موضوع اهمیت بیشتری داره! شمرده حرف زدن خیلی خیلی مهمه ولی نباید طوری بشه که اطلاعات مهم منتقل نشن. باید یه طوری صحبت کنین که انگار کاملا خونسرد هستین و اصلا محدودیت وقت ندارین. از طرفی باید با همین شمرده صحبت کردن، سعی کنین بیشترین مفهوم رو منتقل کنین. اگه متوجه منظورم نمیشین، یه نگاهی به ویدئو های Notefull بندازین! طرف آرووووووووم حرف میزنه ولی بعد میبینین کلی اطلاعات منتقل کرد. نمونه های اسپیکینگ کمبریج که توی CD ش هست هم اکثرا همینطوری هستن. مخصوصا اونهایی که کسانی که صحبت میکنن، آسیا شرقی هستن! توی نمونه هاش همیشه یه روس هم داره. اگه دقت کنین، روس ها خیلی تند تند حرف میزنن! اینطوری به نظر من خوب نیست! مثل اینا که انگار کسی دنبالشون گذاشته!

مقدمه و نتیجه گیری فراموش نشه!
مقدمه رو همه اصولا به صورت اتوماتیک میگن ولی نتیجه رو ممکنه وقت کم بیارن. دقت کنین حتی اگه 3 ثانیه از وقتتون مونده، میتونین یه نتیجه گیری کامل بگین! اگه باورتون نمیشه، تمرین کنین! مگه گفتن این جمله چقدر طول میکشه؟
That's why I think it's a good idea to take a break before the start of a new semester
این دقیقا جمله ای بود که من توی امتحان توی 3 ثانیه آخر گفتم!

سرعت صحبتتون یکنواخت باشه
یعنی همه زمانهای صحبت با یه سرعت صحبت کنین! چه 2 ثانیه آخر و چه 20 ثانیه اول! اصلا نباید به این فکر کنین که اوه الان وقتم تموم میشه پس سریعتر باید صحبت کنم!
اگه میبینین وقتتون داره کم میاد، کمتر صحبت کنین به جای اینکه سرعتتونو بالا ببرین.

Relax باشین!
اگه راحت باشین، به نفس نفس نمی افتین و صداتون هول زده به نظر نمیرسه.

نفس بکشین!
من خودم تو تمرین ها یادم میرفت نفس بکشم!!! بعد یهو وسط صحبت نفس کم می آوردم و رشته افکارم از دستم میرفت! هر چند کلمه که صحبت کردین و جمله رو تموم کردین، یه نفس متوسط بکشین تا راحتتر بتونین ادامه بدین.

صداتونو ضبط کنین و تمرین کنین!
همه اینجا اینو میگن! منم همه جا میخوندم این مطلب رو! ولی گوش نمیکردم. مثلا با خود بارونز تمرین میکردم که ضبط هم میکرد! ولی درست گوش نمیدادم و سرسری رد میشدم.
اصلا نیاز نیست با 50 مدل سوال اسپیکینگ تمرین کنین! به نظر من 2 سوال از هر مدل کافیه.
کاری که من اواخر میکردم این بود: سوال بارونز یا کمبریج رو میاوردم، جواب میدادم، همون موقع گوش میکردم. دوباره همونو ضبط میکردم، همون هموقع گوش میکردم و هر دفعه سعی میکردم بهتر جواب بدم. لهجه رو بهتر کنم و کلمات رو قشنگ تر ادا کنم. مثلا با برای یه سوال شاید 15 دفعه ضبط هم داشته باشم... همه ش تقریبا عین هم بود ولی توی تن صحبت با هم فرق داشتن و کلمه هایی توشون فرق داشت.

برای خودتون مدل درست کنین!
دقیقا Notefull بهتون مدل خوبی ارائه میده. همونو حسابی تمرین کنین. علاوه بر ساختار مدل، یه سری کلمه و عبارت Template هم برای خودتون درست کنین. مثلا من همیشه اینو داشتم : Because of several reasons!
این عبارتو همیشه با خفن ترین لهجه ای که میتونستم، میگفتم! یا مثلا عبارتهایی مثل Few problems are associated with this method. هم کلمه جالبی داشت و هم کوتاه بود.

برخلاف توصیه بارونز، سعی کنید از Verbal Pause استفاده نکنید!
من اوایل خیلی استفاده میکردم. بعد که حرفامو گوش میدادم، میدیدم چه فاجعه ایه! هر موقع میخواستم فکر کنم که بعد چی بگم یه «امممم» یا «آممممم» میگفتم. بعد به این نتیجه رسیدم بعضی وقتا بهتره به جای اینا، سکوت کنم! آخه یه سکوت کوتاه به جای آممممم زیاد تابلو نیست و اصلا خللی به صحبت وارد نمیکنه. در عوض هرچی بگین آممممم، حواس طرف بیشتر پرت میشه و اعصابش خرابتر میشه.
از Verbal pause اصولا بعد از the استفاده میکردم! because of the, umm..... اینطوری! بعد از یه سری کلمات، Verbal pause قشنگتره!

چند روز آخر، از یه نفر بخواین براتون نمونه سوال Independent طرح کنه!
دو شب قبل از امتحان، از خواهرم خواستم برام سوال طرح کنه و منم همینطوری جواب بدم براش، مثل دو سوال اول بخش اسپیکینگ. یه کرونومتر هم بهش دادم. حدودا 1 ساعت برام سوال طرح کرد و اعتماد به نفسم خیلی بالا رفت! همین که میدید پشت سر هم و آروم صحبت میکنم و سر زمان تموم میکنم کلی براش جالب بود! گاهی موضوعاتی هم مطرح میکرد که من اصلا اطلاعاتی راجع بهشون نداشتم... تو این موراد فقط میبافتم! همین!!!

اینا کل نکاتی بود که به ذهنم میرسید!
امیدوارم شما هم حسابی موفق باشین و همه تون 30 بگیرین این بخشو.

چون دوستان ازم خواسته بودن، برای اسپیکینگ، یه نمونه از خودم توی این لینک گذاشتم. امیدوارم مفید باشه!

--------------------

با تشکر از توضیحای خیلی خوب شما
من NoteFull رو اینجا آپلودش کردم

--------------------

جی آر ای آبان آمد

امروز جی آر ای آبان آمد. خوب خیلی خوشحالم که نمره ام خوب شده.

وربال: 147 = 410

ریاضی: 164 = 790

رایتینگ: 4

مجموع = 1200 که برای بچه های ایرانی خوب هست.

همونطوری که انتظار داشتم ریاضی ام بهتر شده و وربالم کمتر شده (البته فقط 1 نمره که فکر نکنم خیلی مهم باشه) رایتینگ هم که دیگه فکر نکنم بتونم از این بهتر شم. برای بچه های ایرانی هم این نمره خیلی خوبیه.

توی سایت اپلای ابراد نوشته: "شما با کسب مجموع 1200 حتی در 10 دانشگاه اول آمریکا نیز شانس دارید." البته این حرف قدیمی شده اما حداقلش اینه که برای رنک های 50 به اینور قطع به یقین شانس دارم.

دستاورد مهم

امروز قطع به یقین میگم که بچه هایی که میخوان برای امریکا اپلای کنن حتما هر 2 تا جی آر ای مهر و آبان رو بدن. هیچ ضرر نمیکنید.