کمی در مورد تفاوت رشته های مهندسی ایران و امریکا

رشته های ایران توی بعضی زمینه ها کاملا متفاوت با امریکا هست. بنده هم تا مدت ها گیج میزدم که چطوریاس اما بعدا از روی course هایی که هر جایی ارائه میشه فهمیدم باید رشته هاشونو از روی خودشون فهمید.

تا جایی که فهمیدم, علوم کامپیوتر اینجا یه قسمتی از Computer Science اونجاست که بیشتر روی تئوری کار میکنن. برای همین بچه ها کمتر دوستش دارند. مهندسی نرم افزار اینجا و هوش مصنوعی اینجا هم باز جزو Computer Science اونجا حساب میشه (دقت کنید ما میگیم مهندسی اونا همون ساینس میگن). مهندسی سخت افزار اینجا و یه قسمت هایی از برق و الکترونیک Computer Engineering اونا میشه و بعضا اسم رشته Electrical and Computer Engineering هست. یعنی مهندسی کامپیوتر اینجا ساینس اونجاست! البته برای برق Electrical Engineering هم دارن که ظاهرا همه زیرمجموعه های برق اینجا رو شامل میشه. اما بعضی بچه های برق رو دیدم که برای مهندسی برق و کامپیوتر اونجا هم اقدام میکنن (چون نزدیکن).

مهندسی IT اینجا هم یه چیز من در آوردیه. اکثر IT ای که اینجا تدریس میشه جزو Computer Science اونجاست و یا ترکیبی از کامپیوتر ساینس و Informatics هست. که توی school های کامپیوتر ساینس یا توی school های informatics هست و هنوز کمتر دانشگاهی میشه توی امریکا پیدا کرد که بگه ما IT هستیم. جالبه که Informatics اونجا کلا انفورماتیک و مباحث مربوط به اطلاعاته که با بخش کتابداری و ... توی یه School و رشته هست و توی اکثر دانشگاه ها مجزا از کامپیوتر ساینس هست (معمولا به اسم ischool). گرایش تجارت الکترونیک هم که کلا بزینس حساب میشه و توی school بزینس امریکا جا میگیره.

مدیریت IT (به همراه MBA) اینجا دقیقا توی رشته های بزینس اونجا جا میگیره و توی school های بزینس پیدا میشه. یه قسمت هایی از رشته های صنایع (یا IT) اینجا که به Information System ها و مباحث مرتبط مربوط میشن باز توی school های بزینس اونجا تدریس میشه. اما بیشتر رشته صنایع توی بخش Industrial Engineering اونجا جا میگیره.

برای معماری: بیشتر جزو هنر حساب میشه تا جزو مهندسی! معمولا هم توی Art School ها پیدا میشه و یه جورایی توی دانشگاه هایی بیشتره که علوم انسانی بیشتر دارن. البته اونجا باز معماری ای که میخونن خیلی خیلی متفاوت از اینجاست و باید بگم که متاسفانه بعضی دانشگاه ها اصلا درس های معماری اینجا رو قبول ندارن (شبیه علوم انسانی که هزار تا واحد اسلامی پاس میکنن و اونور قبول نمیکنن). برعکس اینجا معماری اونجا بعضی قسمت هاش توی Art قسمت میشه.

مهندسی عمران چیزی که من دیدم تقریبا با اینجا یکیه و همون Civil Engineering هست اما رشته هایی هستن توی مدیریت مثل Project Management که خیلی نزدیک هستن (مربوط به بزینس)

مهندسی های معدن و نفت و ... تا جایی که من میدونم رشته هاش به همین اسم و مباحث هستن.

توی لیسانس اونا خیلی متنوع و خیلی خیلی تارگت هستن. یعنی لیسانس های بسیار بسیار ریز شده مثل بازی سازی تا لیسانس سیستم های اطلاعاتی و ...  وجود داره  که اون فرد رو دقیقا برای همون کار بخصوص آموزش میده, بر خلاف اینجا که فقط یه مهندسی نرم افزار وجود داره و  همه همون درس ها رو میخونن.

مطلب مهم اینه که شما توی هر دانشگاه ممکنه با یه پدیده ای رو به رو بشید که هرگز نشده باشید. به شخصه دانشگاه هایی رو دیدم که اسم رشته کامپیوتر ساینس بوده اما همه استادا رشته اشون برق بود و درس ها هم یه جورایی مهندسی کامپیوتر بود! بعضی جاها هم رشته های ترکیبی دارن, مثلا انفورماتیک + کامپیوتر ساینس یا مدیریت + کامپیوتر ساینس که ممکنه به اسم IT بدن! کلا حساب دانشگاه با دانشگاه فرق میکنه. اینه که قبل از اینکه یه جایی اپلای کنید باید اصلا ببینید که چی دارن و چی تدریس میکنن.

توی دکترا این موضوع درس ها کمتر مهمه و ریسرچ مهمه و اگر ریسرچ زمینه های مورد علاقه شما رو داشته باشن دیگه مهم نیست که چه درس هایی ارائه میشه. درس ها برای لیسانس و یه مقداری فوق لیسانس مهم هستن.

تکنیک استاد برای کنکور (تست زنی)

کتاب مناسب برای کنکور کتابی هست که اول درس رو درست توضیح داده باشه و بعد تست های مربوط به هر درس رو داشته باشه, به طوری که نیازی به خوندن کتاب درسی نباشه. خوشبختانه این رویکردی هست که بسیاری از کتاب های کنکور سالهای اخیر پیش گرفته اند.

جایی که زمان کافی نباشه (مثلا آماده شدن برای کنکور), نیاز هست که زمان رو ذخیره کنید. اینجا بهتره که قسمت هایی از درس رو که کاملا یاد گرفتید رو دوباره مرور نکنید. (البته از بار دوم به بعد نه از همون اول). در اینجا میتونید قسمت های بسیار مهم درس ها رو که فراموش میکنید یا درست یاد نمیگیرید رو زیرش خط بکشید و در مرور ها فقط اون قسمت ها رو مرور کنید. اینطوری مرور ها بسیار سریعتر میشه. البته جاهایی رو هم که خط نکشید رو باید از روی عنوان ها بتونید بگید که متنش چیه یعنی بلد باشید.

خوندن درس ها رو میشه از همون تکنیک استاد که توضیح دادم عمل کرد, اما برای تست ها روش متفاوته. برای تست زدن, شما نیاز به یه کتاب تست دارید که جواب ها رو داشته باشه و البته فصل بندی باشه, نه اینکه 1200 تا تست پشت سر هم باشه.

برای تست ها. از فصل 1 شروع میکنید. اول درس رو کامل میخونید. بعد تست 1 رو میخونید و جواب تست رو میدید. اگر حل کردنی هست حتما باید حل کنید (حتی شده ذهنی) و جواب رو پیدا کنید. بعد جواب کتاب رو با جواب خودتون مقایسه میکنید و روش کتاب رو به دقت میخونید. بعضا روش کتاب بهتر از روش شما, عین روش شما و یا بدتر از روش شماست. در جایی که روش کتاب بهتره باید روش کتاب رو هم یاد بگیرید. اگر تست رو غلط زده بودید حتما کنارش علامت x قرار بدید. اگر تست رو درست زدید سفید بذارید. اگر تست رو کاملا بلد هستید و امکان نداره که در آینده اشتباه کنید (مثلا جواب 2*2 تا چند میشه) روی شماره تست یه خط بزنید.

بعد وارد تست 2 میشید و به همین ترتیب تا آخرین تست اون فصل عمل میکنید. (دقت کنید که 30 تا تست رو پشت سر هم نمیزنید بعد جواب ها رو چک کنید. همون تست 1 رو که زدید جوابشو هم تست میکنید) برای فردا فصل بعد رو میخونید و همینطور تا آخر. معمولا کتاب تست ها 6-12 فصل دارند. یعنی در عرض کمتر از 2 هفته میشه همشونو خوند اما مرور خیلی مهمتره. وقتی به آخر کتاب رسیدید, تست هایی که ضربدر زدید رو حتما باید دوباره حل کنید. تست هایی که سفید گذاشتید رو اگر وقت دارید دوباره حل کنید (معمولا وقت دارید).

بعد از اینکه به انتهای کتاب رسیدید, برای مرور ابتدا درس رو مرور میکنید و بعد وارد تست ها میشید. در مرور اگر تستی که ضربدر داره رو غلط حل کردید میشه, یه ضربدر دیگه میزنید. (میشه 2 تا ضربدر) اگر درست حل کردید, هیچ کاری نمیکنید (حتی اگر فکر میکنید دیگه مثل دودوتا چهارتا بتونید همیشه درست جواب بدید حق ندارید که تست رو خط بزنید.) در صورتی که یه تست سفید رو غلط جواب دادید, یه ضربدر کنارش میزنید. اگر تست های سفید رو درست جواب دادید باز مثل قبل 2 حالت میشه, یا مثل دو دو تا دیگه بلد هستید که روش خط میزنید, یا فکر میکنید که هنوز ممکنه در آینده اونو اشتباه کنید که سفید نگهش میدارید.

در هر مرور بعدی بسیاری از تست ها خط میخورند و سرعت مرور شما چندین برابر خواهد شد. من خودم 4 بار بیشتر مرور نکردم و بار چهارم هر کتاب رو در کمتر از یک ساعت میخوندم. در ضمن هر کتاب رو هم مجزا خوندم. یعنی اول کتاب 1 رو تموم کردم, بعد کتاب 2 و بعد ...

آخر سر, خود تست های سه و چهار ضربدری رو عینا با جوابشون حفظ کنید, (تعدادشون خیلی خیلی کمه, بنابراین نگرانی نداره.) به این امید که اگر این تست عینا توی کنکور آمد بتونید جواب بدید.

نکته بسیار بسیار مهم: برای استفاده از این تکنیک نمیشه بیشتر از یک کتاب رو توی یه زمینه خوند. مثلا برای تست های درس شیمی 1, حق ندارید که دو تا کتاب تست شیمی 1 بخونید (به این امید که شاید این 2 تا مکمل بشند) شما باید یک کتاب رو که بهتر هست انتخاب کنید و همونو 4 بار بخونید (نه اینکه چهار تا کتاب مختلف بخونید)
نکته مهم دیگه: اگر زمان برای خواندن یک کتاب کافی نیست, باید فصل های مهم رو انتخاب کنید و همونا رو چند بار بخونید و نه اینکه یه کتاب رو فقط بار بخونید. کلا تاکید بر یادگیری کامل یک مطلب تا یادگیری ناقص مطالب بیشتر است.

این روش رو من عینا برای کنکور ارشد استفاده کردم و رتبه ام زیر 10 شد. رتبه کنکور لیسانسم خوب نشد چونکه این روش رو اون آخرا اختراع کردم و نرسیدم ازش استفاده کنم.

تکنیک استاد برای حفظ کردن درس ها

مقدمه

راهنمایی که بودیم یه مدرسه خوبی میرفتیم که مدیر بسیار فهمیده ای داشت. خدا هر جا که هست و میره خیر دنیا و آخرت رو بهش بده. من ثلث اول راهنمایی معدلم خوب بود و کلا جو مدرسه هم رقابتی بود. یعنی 4 تا کلاس بودیم و توی هر کلاس دو سه نفر دانش آموز خیلی خوب بودیم که معدلمامون همیشه با هم رقابت داشت و خیلی مهم شده بود که کدوم کلاس بهترین معدل ها رو میگیره. مدیر فهمیده ای که میگم وقتی دید که رقابت بین ما چند نفر توی این کلاس ها شده یه برنامه ای ریخت به اسم "رشد معدل" اینطوری که به ازای هر رشد معدل امتیاز میدادن و بر اساس امتیاز جایزه میدادن. یه کمدی هم گذاشته بودن به اسم کمد جوایز که روی هر جایزه امتیاز لازم رو زده بودن. من معدلم 19.67 بود و برای گرفتن جایزه باید میبردمش بالاتر! این شد که تکنیک استاد رو اختراع کردم.

شرح تکنیک

تکنیک استاد خیلی ساده هست. اینطوریه که بعد از خوندن هر واحد درس باید همه واحدهای قبلی به ترتیب از اول مرور بشه. واحد درسی کوچکترین واحد درسی ای است که یه نفر میتونه به طور پیوسته بخونه و یاد بگیره. این میتونه چند صفحه کتاب باشه, یا یک درس کتاب یا ... بهترین حالت اما یک درس کتاب هست. مهم اینه که توی واحد درسی مطلب نصفه نباشه. یعنی نمیشه که شما بگید من 2 صفحه کتاب میخونم و آخر صفحه دو مطلب ناقص باشه.

مثال شما میخواهید کتاب درسی بخونید: درس اول رو امروز میخونید. فردا از اول درس اول میخونید + درس دوم. پس فردا از اول درس اول میخونید و درس دوم و بعد درس سوم. و الی آخر.

چند تا اشکال + جواب

هر بار که این تکنیک رو برای کسی توضیح میدادم چند تا اشکال ممکنه که به تکنیک استاد میگرفتن که در زیر مینویسم و جواب میدم.

1- شما درس اول رو بیشتر از همه میخونید و قاعدتا بهتر یاد میگیرید ولی درس آخر کمتر خونده میشه و کمتر یاد گرفته میشه. جواب اینه که روز آخر رو در نظر بگیرید. درس اول چون از زمان بسیار طولانی تری خوانده شده, احتمال فراموشی بیشتری داره بنابراین عاقلانه است که مرور بشه, در حالی که درس آخر در انتها خوانده شده و چون جدیدا خونده شده بنابراین در ذهن مونده. البته مشخصا باید چندین روز بعد از اتمام کتاب روند ادامه پیدا کنه که درس آخر هم کاملا تثبیت بشه.

2- کلی وقت تلف میشه که درس اول تکراری بخونید. نه اینطوری نیست. واقعیتش اینه مرور مجدد هر درس در طی زمان زمان کمتر و کمتری میگیره. مثلا ممکنه درس اول رو روز اول 1 ساعته بخونید و روز دهم در کمتر از 5 دقیقه بخونید.

3- این که همون لایتنره! نه نیست! اول اینکه من راهنمایی که بودم نمیدونستم لایتنر چی هست. دوم اینکه دقت کنید توی لایتنر همه چیز در حد fact ریز میشه, در حالی که واحدهای درسی تکنیک استاد معمولا بزرگتر هستند (اگرچه میتونن در حد fact هم کوچیک باشند مثل 1 لغت زبان) و سوم اینکه شما توی لایتنر نیاز به یه جایی برای مدیریت زمان کارت ها دارید و جایی که چیزی رو اشتباه بفهمید برمیگرده به اول, در حالیکه در تکنیک استاد همیشه همه چیزهایی که بلد هستید و نیستید رو باید مرور کنید و نیازی به کارت درست کردن و مدیریت زمان کارت ها هم نداره.

توجه: برای کنکور لطفا پست بعدی رو مطالعه کنید.

این تکنیک توی راهنمایی باعث شد که ثلث دوم معدلم 20 بشه. من بیشترین رشدی رو که میشد داشته باشم رو بدست آوردم ولی امتیازم از خیلی ها کمتر شد. بعضی ها از معدل 14 به 17 رسیدن و کلی جایزه بردن. یادمه که یه چراغ مطالعه بود که همه اونو میخواستن و دو هزار امتیاز داشت. آخرشم اون به من نرسید اما حداقلش این بود که این تکنیک رو اختراع کردم.

دانشگاههای درجه پایین اپلای کنه شانس پذیرش با فاند بیشتر نمیشه؟

پرسش:

سلام.ممنون که جوابم رو دادی.شما کی اقدام به اپلای میکنید؟اگر ادم دانشگاه های نسبتا درجه اایین تر از usc یا ucla رو اپلای کنه شانس پذیرش با فاند بیشتر نمیشه ؟

پاسخ:

سلام
من پارسال که اپلای کردم! امسال هم نزدیک ددلاین. احتمالا مدارکمو با پست جمهوری اسلامی بفرستم که ارزونتر در بیاد (امیدوارم). از الان وقت اضافه ام دارم دانشگاه پیدا میکنم به استادا ایمیل میدم. ولی در کل فکر GRE هستم که 28 آبان دارم.

متاسفانه دانشگاه های پایینتر شانس پذیرش بالاتر دارند اما بعضا شانس فاندشون کمتر میشه چون پول ندارن. یه چیزی بینابین باید باشه. نه اونقدر بالا باشه که پذیرش ندن نه اونقدر پایین که فاند ندن. (مثلا پارسال usc اصلا منو ریجکت کرد! usc که هیچی از اون پایینتراشم ریجکتم کردن! مثلا SC ریجکتم کرد! (که پذیرشم میداد نمیرفتم) اما درکل از پایین ها بهتر میشه پذیرش گرفت استاد هم که باشه فاند هم اوکی میشه. چون یه دفعه میبینید میشید تاپ اپلیکنت اونجا میشید با سر بهتون فاند میدن (یکی از بچه ها رفته بود North Dakota فول فاند البته چشمش درآمد که دکتراشو تموم کرد اونجا) آلاباما, فلوریدا, داکوتا و کلا ایالت های مرکزی که خطر طوفان و گردباد و ...دارن بعضا هم خوب پذیرش میدن و هم فاند (بیشتر در قالب کمک استاد TA) میدن.
در هر دو صورت هم برای فاند باید قبل از اپلای با استادا تماس داشت. مثلا فرض کنید که یه استادی هست به زمینه شما میخوره اما بهش ایمیل بزنید بگه دانشجو نمیخواد و دیگه اصلا اونجا رو اپلای نکنید. یا اصلا بگه فاند ندارم, خب منطقیه که شما یه جایی اپلای کنید که یه فاندی باشه. در کل دانشگاه های private (که از دولت پول نمیگرفتن) امسال به نظرم وضع بهتری داشته باشن چون بودجه دانشگاه های public (که کمک هزینه از دولت میگرفتن) کم شده.

واژه نامه اپلای

توی پروسه اپلای به یه سری واژه ها برخورد میکنیم که معنی هاشونو بدونیم خیلی خوبه. البته من که الان یکساله توی این کارم دیگه تقریبا همشو میدونم. اما برای کسی که تازه شروع میکنه بد نیست که یه نیم نگاهی به این داشته باشه. این واژه نامه usnews هست که نسبتا کامله:

http://www.usnews.com/education/best-colleges/articles/2011/08/15/us-higher-education-glossary