یه اشتباه بزرگ توی این دانشگاه هایی که اپلای کردم هست! اونم اینکه توی رزومه و SoP ام نوشتم که با دولت کار کردم! استادمون چند روز پیش دید و گفت به محض اینکه اینو ببینن درجا ریجکت میکنن اصلا بقیه اش رو هم نگاه نمیکنن.
شانس ما رو ببین گفتیم یعنی بگیم توی پروژه های بزرگ و ملی بودیم اینطوری از آب در آمد. حالا بگو چه کار داشتی اینو بنویسی. ای بابا خدا کنه اینجاهاشو نخونن. اصلا به من چه. من توی یه شرکتی بودم که اونا با دولت کار میکردن. من چکاره ام؟
من خیلی USC و UCI رو دوست دارم. بقیه دانشگاه ها رو دارم همینطوری ای اپلای میکنم.
شما دیگه این اشتباه رو نکنید.
هزینه های اپلای کمر شکن هست! الان براتون یه حساب سر انگشتی براتون میذارم. اما در کل باید بگم که روی هوا اپلای نکنید. این به ضررتون هست. حتما سعی کنید که دانشگاه رو خوب بشناسید. سایتش رو درست بررسی کنید. اساتیدشو نگاه کنید. جای زندگیشو نگاه کنید. اگر انجمن ایرانی داره, اگر دانشجوی ایرانی داره حتما تماس بگیرید باهاشون بپرسید که چطوری هست. تا حداقل یه درصدی بتونید برای شانس قبولیتون اونجاها در نظر بگیرید.
هزینه های اپلای به شرح زیر است:
هزینه های ثابت اولیه
1- امتحان تافل (190 دلار) حدود 200 هزارتومن
2- امتحان GRE (برای کشورهای امریکا و کانادا و یه ذره هم اروپا) حدود 220 هزار تومن
3- درخواست ریزنمره رسمی برای دانشگاه آزاد 5 هزار تومن, برای دانشگاه سراسری 10 هزار تومن
4- ترجمه نسخه ریزنمره و مدرک (ریزنمره هر ترم 2200 تومن و مدرک هر صفحه 7500 تومن) حدود 50 هزار تومن برای نسخه اول. البته باید همون موقع به تعداد لازم سفارش بدید ولی پول ترجمه اولیه همین حدود میشه و نسخه های بعدی ارزونتر.
5- یه وقت زیادی برای پیدا کردن دانشگاه و دنبال مدارک دویدن! وقت خودتونو ضربدر ساعتی کنید که سر کار بهتون پول بدن! مثلا اگر ساعتی هشت هزار تومن میگیرید چیزی نزدیک 500 ساعت هم وقت میذارید روی دانشگاه پیدا کردن و مدارک چیزی نزدیک 4 میلیون وقت فقط باید بذارید!
هزینه های متغیر به ازای هر دانشگاه
1- هزینه ریپورت تافل = 17 دلار = 20 هزار تومن
2- هزینه ریپورت جی آر ای = 23 دلار = 25 هزار تومن
3- هزینه پست خارجی = 30 هزار تومن (برای دانشگاه تهرانی ها) و حدود 60 هزار تومن آزاد
4- هزینه ترجمه هر نسخه اضافی (به شرطی که از همون اول 10 تا نسخه سفارش بدید) حدود 25 هزار تومن (بعضی دانشگاه ها هم 2 تا میخوان)
5- هزینه اپلیکیشن: هر دانشگاه از 50 دلار تا 100 دلار و متغیره. متوسط امسال 75 دلاره. = 80 هزار تومن
همونطوری که میبینید اگر هزینه های ثابت رو بذاریم کنار یه چیزی حدود 200 هزار تومن هزینه اپلای هر دانشگاه میشه.
البته توی امریکا بعضی دانشگاه های با شعور هستن که همه اپلایشون آنلاین انجام میشه و شما تا زمانی که ادمیشن نگرفته باشید نیازی نیست که مثلا پول پست و ارسال مدارک رو بدید. اینطوری حداقل 120 هزار تومن به نفعتون میشه. (مثلا UNCC یا NCSU و...) من سعی کردم اینا رو بیشتر انتخاب کنم. دانشگاهی که اینقدر با شعور باشه که اینطوری ادمیشن بده حتما بعدش هم که برید توش مسئولینش باشعور هستن!
در عوض بعضی دانشگاه ها هنوز شعور لازم رو ندارن و هزار تا تاکید میکنن که ریزنمره آفیشیال نمیدونم چطوری باشه ... همه چی اصلی و با مهر و پاکت و... از اون بدتر بعضی ها دیگه سطع شعور رو از این پایینتر بردن و 2 تا ریز نمره میخوان. البته به این معنا نیست که دانشگاه های بدی باشن اما خب سطع شعورشون پایینه. مثلا UC Irvine که 2 تا ریزنمره میخواد و همه چی آفیشال باید باشه. حدود 1300 نفر اپلای میکنن برای کامپیوترش و فقط 30-40 نفر میگیرن. یعنی بقیه مدارک رو میریزن دور! حالا حساب کنید که نزدیک 40 هزار تومن فقط باید اضافه تر پول ترجمه و ریزنمره رسمی بدید و آخرشم هیچی. نهایت بی شعوری یه دانشگاهه!
بالاخره تصمیم گرفتم که چند تا دانشگاه رو اپلای کنم.
USC - University of Southern California
این دانشگاه در مرکز شهر لس آنجلس قرار گرفته. خوب دانشگاه خصوصی هست و اگر فاند بده (که معمولا نمیده!) فاند خوبی میده. از بچه هاشون پرسیدم چیزی نزدیک 2000 دلار فاند میدن. رشته ها و زمینه هاش هم خیلی زیاد و خوبه. لس آنجلس هم که دیگه تعریف لازم نداره. هرچند که دانشگاه توی محله خطرناک شهره اما خب بازم قابل قبوله. برای ادمیشن تافل نمیخوان که خودش یه مزیته هرچند که نوشته اگر تافل بدید بهتره. ما هم دادیم. ددلاینش 1 دسامبر بود که فرستادم رفت. فقط استادمون یادش رفت ریکام رو درست پر کنه.
UCI - University of California Irvine
این دانشگاه هم توی شهر ایرواین هست که یک ساعتی با لس آنجلس فاصله داره. ایرواین جزو شهرهای کم جرم و جنایت هست و چون کوچیکه میشه با دوچرخه همه جاشو رفت اما خب جای پولدار نشین و به تبع خیلی گرون. جایی هست که بهش میگن معدن ایرانی ها! دانشگاه بسیار عالی ای هست که زمینه های کامپیوترش خیلی خیلی متنوعه. رشته های تحقیقاتی زمینه انفورماتیکش هم بسیار جذاب هست. اگر دیتاماینینگ کار کرده باشید حتما از دیتاست های این دانشگاه رو میشناسید. ادمیشنشون یه کم مسخره هست اما خب دانشگاه توپی هست. ددلاینش هم 15 ژانویه هست.
Emory University
این دانشگاه خیلی برای ایرانی ها کمتر شناخته شده است. توی آتلانتا هست و شهرش آب و هوای خوبی داره. زمینه های کامپیوترش گسترده نیست و بیشتر زیر نظر بخش ریاضیشونه. اما چون همه چیش آنلاین بود خوشم آمد و اپلای میکنم. ددلاینش 3 ژانویه هست.
NCSU - North Carolina State University
این دانشگاه توی شهر Raligh هست توی کارولینا شمالی. شهرش نسبتا خوبه و دانشگاه هم رنکش حدود 200 هست. خوبیش اینه که سابمیتش آنلاینه. ددلاینش هم 1 ژانویه بود.
UNCC - University of North Carolina Charlotte
این دانشگاه وسط شهر شارلوت کارولینا هست. شهری که میگن عین بهشت میمونه. مثل دانشگاه Chappel hil رنکش بالا نیست. اما در کل دانشگاه خوبیه. اینم اپلایش کاملا آنلاینه. ددلاین هم 1 فوریه.
UTDallas - University of Texas at Dallas
این دانشگاه توی ریچاردستون 20 کیلومتری دالاسه. خوب آب و هوای دالاس مثل کالیفرنیا نیست. اما دالاس جز 10 شهر برتر امریکاست. رشته های کامپیوترش هم خیلی خیلی گسترده است. ددلاینش اما نیمه دومیه و توی می هست.
CGU -Claremont Graduate University
کلارمونت شهری نزدیک لس آنجلسه که برای لس آنجلس هم قطار داره. کلا شهر کوچیکی هست و دانشگاهش هم رنکش بالا نیست اما در کل جای خوبی هست. حداقل آب و هواش که خوبه! شاید بشه توی لس آنجلس خونه گرفت و روزایی که باید رفت دانشگاه با قطار رفت اما خوب مطمئنا هزینه اش خیلی زیاد میشه. ددلاینش 1 فوریه است
SMU - Southern Methodist University
این دانشگاه رشته کامپیوترش خیلی گسترده نیست. اما یه دکترای نرم افزار داره که خوشم میاد ازش. حالا باید ایمیل بزنم ازشون بپرسم چطوریه اما در کل به نظرم خوب باشه. وسط شهر دالاس هست و از این بابت خیلی خوبه! هرچند که کادر کامپیوترش ضعیفه و رنک دانشگاه هم چنگی به دل نمیزنه. ددلاینش برای کمک مالی 1 فوریه هست.
SC - University of South Carolina
این دانشگاه توی کلمیبا کارولینای جنوبی هست. شهری اندازه شیراز خودمون! نه رنک خوبی نه کار کامپیوتر خیلی خوب. اما بچه هایی بودن از ایران که از اونجا پذیرش گرفتن و فاند هم بهشون دادن.
University of Houston
این دانشگاه هم توی شهر هوستن تگزاسه. از نظر کادر کامپیوتر ضعیفه و رنکش هم خوب نیست. اما توی شهر بزرگی مثل هوستون هست و استادایی که به من بخورن هم 2-3 تایی توش پیدا میشه. (هرچند که خیلی هم مرتبط نیستن.) بدی اپلایش به اینه که باید ریکام ها رو هم به صورت دستی توی پاکت بفرستم. به همین خاطر شاید اینجا اپلای نکردم. به هر حال بازم ریپورت های تافل و جی آر ایم از بین میرن! ددلاینش هم 1 فوریه هست.
----------------------------
البته دانشگاه های دیگه ای هم پیدا کردم دوست داشته باشم برم اما دیگه پولم نمیرسه بخوام اپلای کنم!
برای ترم بعدی هم احتمالا دانشگاه کلمبیا توی نیویورک, دانشگاه PACE نزدیک نیویورک و یه چند تای دیگه رو هم اپلای کنم.
امروز یکی از اون روزایی بود که خیلی خیلی دلم گرفته بود. یعنی از دیشب دلم گرفت. دیشب آخرین جلسه کلاس تدبر قرآن بود و من تا دیروقت شرکت بودم که کارهامو تموم کنم و نرسیدم برم. دیشب شدیدا دلم گرفت. خیلی دوست داشتم میرفتم. الکی نرفتم. میتونستم کارهامو فردا انجام بدم. اصلا چرا نرفتم؟ کلی خودمو سرزنش کردم. بعد آمدم خونه. شب خیلی دلگیر بودم. گفتم آلبوم جدید تیلور رو یه نگاهی بندازم. اصلا خوب نیست. فاجعه است. آهنگ های طولانی, بعضی جاهاش هم اصلا معلوم نیست چی میگه! بعد گفتم بذار ببینم توی اینترنت کسی پیدا شده بگه این آلبوم چقدر بده! یه نگاهی انداختم دیدم بله. بعضی ها هم نظرشون همینه. مخصوصا شعر "بهتر از انتقام" که فاجعه است. بقیه اش هم خوب نیست. یکی هم نوشته بود خدا به داد کسی برسه که بخواد با این دختره ازدواج کنه. کافیه که ازدواجش ناموفق باشه که تا آخر عمرش براش شعرهای اونجوری بنویسه! شاید 2-3 تا آهنگ کلا توش خوبه. چرا؟ چون اون عوض شده! خیلی بی ادب شده. واقعا جای تعجبه که جزو آدم های مودب شناخته شده! یه روزی وقت کنم یه تحلیل مینویسم. اما الان خیلی ناراحت و بیحالم.
امروز استادم یه لطف بزرگی کرد و یه ریکام نوشت و برای 2 تا از دانشگاه ها داد. خدا خیرش بده. خیلی خیلی ریکام خوبی برام نوشت. امیدوارم که هرچی از خدا میخواد بهش بده. امروز کلی هم سرفه کردم. جلوی استادمون هم کلی سرفه کردم که فکر کنه مریضم! عادت کردیم به دروغ. البته ربطی نداشت که استادمون فکر کنه من خیلی مریضم یا کم مریضم یا هر چیز دیگه ای. درواقع هیچ فرقی نمیکرد. اما نمیدونم چرا عادت کردیم به دروغ. عصر توی نمازخونه گریه ام گرفت. سر نماز کلی گریه کردم و از خدا معذرت خواستم. بعدش چند صفحه ای قرآن خوندم تا آروم گرفتم.
شب خوندم که یه پسره برای تیلور یه دستبند 10000 دلاری خریده! خونه اش آباد! این همه پول از کجا آورده؟! چقدر هم که پسره زشت بود.
چند روزیه که دوباره بعضی آهنگ های شکیلا رو گوش میدم. خیلی خوبه.
نفس برآمد و کام از تو برنمی آید فغان که بخت من از خواب در نمی آید
ز بس که شد دل حافظ رمیده از همه کس کنون ز حلقه زلفت به در نمی آید
آخه ما یه عمر خراب عشق بودیم. حالا چی؟ هیچی. هیچ عشقی دیگه نیست که مثل قبل باشه. خدا هم که دوره. چکار کنم؟ کاشکی عشق برمیگشت. کاشکی مثل قبل بودم.