پادکست های خوب انگلیسی 51 v o a

همه اونایی که توی شهرهای بزرگ زندگی میکنن یه قسمت عمده ای از روزهاشونو توی ترافیک سپری میکنن. و زمانی که میتونه بسیار ارزشمند استفاده بشه رو هدر میدن. برای استفاده خوب از این زمان میشه توی گوشی موبایلتون فایل های صوتی انگلیسی بریزید و گوش کنید. توی اینترنت PodCast های زیادی رو میشه به زبان انگلیسی پیدا کرد. از کتاب های صوتی نویسندگان معروف گرفته تا اخبارهای روز.

قبلا سری ESLPod رو معرفی کرده بودم. این سری برای تمرین اسپیکینگ و شروع خوبه چون آروم صحبت میکنه اما برای کسانی که زبانشون بهتر میشه دیگه کارامد نیست. برای این افراد بهتره که انگلیسی رو با سرعت گفتار عادی گوش کنن. سایت www.51voa.com یه سایت چینی خوبه که اخبارها رو به صورت انگلیسی و mp3 میذاره و میشه دانلود کرد. همچنین متن اونا رو هم میذاره.

آشی که برای پذیرش دکترا ایران پختن

تصور کنید توی داستان سیندرلا قرار بشه به جای وزیر نامادری سیندرلا جشنی رو ترتیب بده که دخترا بیان پسر حاکم رو ببینن. بعد نامادریه با خودش فکر میکنه اینطوری که این همه دختر بیان یه دفعه دیدی پسر حاکم از یکیشون خوشش آمد دیگه به دخترای من نرسید. میاد میگه جناب حاکم چون تعداد دخترای شهر زیادن بیاییم یه امتحانی بذاریم که فقط بهترین ها رو بیاریم توی سالن! حاکم هم قبول میکنه (احتمالا عاشق نامادریه شده! بماند.) بعد نامادریه میاد یه امتحانی میذاره که توش فقط کریسیدا و آناستازیا قبول میشن و قرار میشه هر دوتاشون با هم با پسر حاکم ازدواج کنن. لازم به گفتن نیست که اصلا سیندرلا توی این امتحان شرکت هم نمیکنه.

این داستان, داستان امتحان پذیرش دکترای امسال بوده. یه چند تا درس عمومی مثل ریاضی و ... رو امتحان گرفتن با این توجیه که یک سوم نمره اصلی باشه و سه برابر ظرفیت دانشجوها رو به دانشگاه ها معرفی کنن. بعد آمدن تقریبا به اندازه ظرفیت کل بر اساس اولویت انتخاب دانشجو به دانشگاه ها معرفی کردن. در واقع اکثر اونایی که معرفی شدن دیگه قبول شدن فقط مونده ببینن که کدوم دانشگاه قراره برن. بعد میبینی ظرفیت رشته 30 نفر بوده نفر 36م حتی به دانشگاه معرفی هم نشده. به وزیر علوم میگن چرا همچین کاری کردید میگه ما برای کارشناسی ارشدم داریم همین کار رو میکنیم!!! واقعا ارزش داره آدم توی همچین مملکتی دکترا بخونه؟

با یه نفر که میخواد بره دانشگاه ما آشنا شدم

هفته پیش با یه نفر که تصمیم داره بره دانشگاه ما آشنا شدم. با هم قرار گذاشتیم و در مورد دانشگاه و ... صحبت کردیم. اون دنبال هم خونه ای میگشت و منم بدم نمیامد که با یه کسی هم خونه ای بشم که هم خیلی تنها نباشم از ترم اول و هم یه کم پس انداز کنم که شاید بتونم به برادرام کمک کنم یا اینکه حداقل برای خودم یه ماشینی چیزی بخرم.

توی خیلی از مسائل مشترک بودیم و مکالمه ما خیلی طول کشید اما میخوام یه قسمتیش رو اینجا بذارم:

اون: من آزاد کار میکردم دیگه عادت کردم پولمو ندن و گرگ باشم حقمو بگیرم.
من: من چند بار آزاد کار کردم پولمو خوردن و نتونستم بگیرم.
اون: ای بابا, اینطوری که نمیشه زندگی کرد اینجا. برای شما بهترین جا همون امریکاست!
من: نمیدونم. شاید منم اینطوری فکر کردم که تصمیم گرفتم از اینجا برم.
اون: من یه آدم نرمال جامعه هستم. دوست دختر داشتم, بعضی وقتا مشروب هم میخوردم. هر از گاهی سیگار هم کشیدم.
من: با تعریفای شما من اصلا نرمال نبودم. هیچ وقت دوست دختر نداشتم. کارهایی که میگید هم هیچوقت نکردم.
اون: پس خیلی پاستوریزه هستی! شما که مذهبی نیستید که فکر کنید من الان نجسم و...؟
من: از دید جامعه شاید من مذهبی حساب بشم, نمازم رو همیشه سر وقت میخونم اما فکر نمیکنم شما نجس باشی ...
اون: من همیشه از چیزی که بودم راضی هستم. فکر میکنم تنها اشتباهم این بود که برای کنکور لیسانس درست درس نخوندم و دانشگاه آزاد قبول شدم.
من: منم همیشه راضی بودم (وقتی میگفتم داشتم فکر میکردم چطور ممکنه اون همیشه راضی بوده باشه و منم؟؟؟)
....

شب که برگشتم با خودم فکر کردم که واقعا با وجود اینکه این همه نقطه مشترک توی زندگی ما دو نفر بوده که آخرش هم اینجا با هم قبول شدیم, بازم چقدر فرق از نظر فکری و فرهنگی بین ما به وجود آمده. توی خوابگاه دانشگاه که بودم شاید اکثر بچه ها مثل اون بودن... شاید من....؟؟

نکاتی در مورد ایمیل زدن به اساتید

موقع ایمیل زدن به استادا نکاتی رو باید مد نظر قرار بدید:

• انتظار جواب نداشته باشید
• به چند تا استاد یک دپارتمان همزمان ایمیل نزنید
• به استادی که کارش به شما بی ربطه (نه کم ربط) ایمیل نزنید.
• ایمیل باید محترمانه باشد.
• درکتون رو از جامعه آکادمیک درست کنید. برخلاف جامعه حرفه ای صنعت که بیشتر بر اساس حرفه ای بودن روابط تعریف شده است, توی جامعه آکادمیک این روابط تا حدی احساسی هم هستن. شما توی صنعت وقتی که اپلای میکنید برای جایی و یا رزومه میفرستید صرف نظر از خیلی مسائل تجربیات شما بررسی میشه و این نیست که چون مسئول مصاحبه از قیافه شما خوشش نیاد بهتون کار نده. اما توی دانشگاه و استاد اینطوری نیست. استاد دوست داره با کسی کار کنه که واقعا راحت باشه و برای همین احتمالا خیلی پارامترهایی انسانی غیرقابل اندازه گیری میاد وسط. مثلا ممکنه که دوست داشته باشه با یه نفر هم ملیت خودش کار کنه و ...
• ایمیل باید متواضعانه باشه. حتی اگر یه نفر از استاد هم بهتر باشه (که 99.99% نیست) خوب نیست که از موضع بالا صحبت کنه. شما فرض کنید که قراره با یه نفر همکاری ای رو شروع کنید. این همکاری نیازمند یک مشارکت و توافق دو طرفه هست.
• (ببخشیدا اما) ایمیل زدن یعنی مخ زنی. یعنی شما بتونی مخ استاد رو بزنی که دوست داشته باشه با شما کار کنه. ببخشید در این یک مورد من نمیتونم کمکی کنم آخه هیچ تجربه ای ندارم.
• استاد پیدا کردن معادل ادمیشن نیست اما 70% شانس موفقیت رو افزایش میده. عرض کردم اینجا با یه جامعه حرفه ای طرف نیستید و خیلی سلیقه ای تر از چیزیکه حداقل من فکر میکردم با موضوعات برخورد میشه. مثلا شما اگر شرایطتون خیلی از بقیه اپلیکنت ها بهتر باشه این احتمال وجود داره که چون استادی پیدا نکردید (نشده) که باهاش کار کنید شما ریجکت بشید و یه نفر حتی مینیمم ها رو هم نداشته باشه ولی یه استاد بخواد باهاش کار کنه اما قبولش کنن.
• ایمیل زدن رو جدی جدی جدی بگیرید. من خودم خیلی جدی نگرفتم که اشتباه کردم. اما بذارید بگم که کسی که RA میگیره معمولا یه دانشگاه بالاتر از لیاقتش هم میتونه بره. ادمیشن کامیتی هم همین استادا هستن و مگه میشه که استادی فاند داشته باشه و بگه من این دانشجو رو میخوام و بهش ندن (البته استاد نامرد کم نداریم که وقتی میبینه یکی بهتر پیدا شد دیگه کاری به اون یکی نداره)
• شرایط امریکا رو به بهبودیه و احتمال داره سال آینده شرایط پیدا کردن استاد هم بهتر بشه.
• استرالیا و ... خیلی استاد پیدا کردن تاثیری در پذیرش نداره اما توی کانادا و 80% امریکا مساوی مرگ هست.
• اولین ایمیل باید جذاب باشه که نظر استاد رو جلب کنه.
• ایمیل نباید حالت تمپلیتی باشه که برای همه قابل فرستادن باشه. یعنی مشخص باشه که شما همین استاد رو مخاطب کردید و ایمیل زدید. مثلا حتما اسم استاد باید باشه, حتما باید زمینه تحقیقاتی مورد علاقه اتون (که با استاد مشترکه) رو اشاره کنید و ...
• معمولا ایمیل ها اینطورین: 1- معرفی اولیه فرد 2- صحبت در زمینه های مشترک تحقیقاتی 3- درخواست همکاری (مشخصه که هر کسی میتونه هر جوری بنویسه)
• روی عنوان ایمیل گیر نباشید و همینقدر که بنویسید Interested in doing research on ...  یا Applying for Phd کفایت میکنه. استادی که دانشجو بخواد میفهمه و باز میکنه.
• ایمیل زدن رو زود شروع کنید, حتی اگر جوابی نمیگیرید همینکه استاد هم بگه وضع فاندم مشخص نشده هنوز باز بهتر از اینه که دیر شروع کنید و نرسید ایمیل بزنید. مخصوصا توی مهر و آبان که امتحانات هست و کسی حوصله این کار رو دیگه نداره (مگه امتحانا رو زودتر بدید که اگر بتونید بهتر هم هست)
• اول استاد پیدا کنید و بعد اپلای کنید. اگر استادی پیدا نکردید توی دانشکده ای که بهتون جواب بده, بهتره یا اپلای نکنید یا بدونید که شرایطتون خیلی بهتر از بقیه اپلیکنت های اونجاست. من خودم توی تمام دانشگاه های تاپی که اپلای کردم UCI, USC و UCSD و... استاد پیدا کرده بودم (اما خب بهتر از من اونجا اپلای کردن و من قبول نشدم) ولی توی تمام انتخاب های متوسطم استادی که بهم جواب بده پیدا نکرده بودم ولی از همشون ادمیشن بدون فاند گرفتم. بعدا دیگه معجزه شد یکیشون بهم TA داد.
• از ایمیل دانشگاه های ایران ایمیل نزنید. ایمیل های دانشگاه های ایران روی سرورهای دانشگاه هستن که معمولا با نوسانات اینترنت به مشکل میخورن. پارسال یه کشتی ای بود هی لنگرش میخورد به سیم اینترنت و اینترنت قطع میشد. این باعث شد که یه سری از بچه ها (از جمله خودم) که از ایمیل دانشگاه ایمیل میزدیم جواب استادا رو نگیریم. (البته ایمیل هایی که من از دست دادم برام مهم نبودن چون از استرالیا بود و بعدا استاده خودش دوباره از طریق دانشجوی ایرانیش پیگیری کرد و من دیگه استرالیا اپلای نکردم)
• دانشگاه با دانشگاه فرق میکنه. استاد با استاد فرق میکنه.
• حتما رزومه اتون رو به صورت فایل PDF به نامه پیوست کنید. رزومه مختصر در حد 2-3 صفحه خوبه.
• نامه رو یه جوری بزنید که صبح برسه دست استاد و روز تعطیل هم نباشه بهتره. من جواب هایی که گرفتم که فاند نداریم و... اکثرا وقتی بود که اونور صبح بود و حالا ایمیل رسیده بود دست استاد و در یک کلمه مثلا میگفت فاند ندارم. احتمالا اگر ساعت دیگه ای بود اصلا جواب نمیداد.
• اگر سایت دارید لینک سایتتون رو بذارید برای استاد. اگر ندارید میتونید از sites.google.com استفاده کنید. اگر دیگه نمیتونید مهم نیست هیچ استادی بیکار نیست بیاد توی سایت شما! معمولا همون رزومه اتچ شده رو باز میکنن فقط.
• متن ها رو تکست خالی بنویسید بهتره. یعنی فونت و رنگ و درشت کردن و ... استفاده نکنید. عکس و ... هم که اصلا نذارید.
• ایمیل رو مختصر و مفید بنویسید.
• اگر کسی رو میشناسید که زبان خیلی خوبی داره حتما ازش کمک بگیرید. من کسی رو نداشتم اما یکی از دوستام داد یه نفر حرفه ای براش نوشت و وقتی متن رو میخوندی لذت میبردی از گرامر و کاربرد لغات. ولی زبان خودش از منم بدتر بود.

فکر کنم همه نکات مهم رو گفتم. قبلا هم یه چیزایی نوشته بودم که اونا رو هم دوست داشتید مطالعه کنید.

تمپلیت برای ایمیل زدن

از اول بگم که اصلا تمپیلیت دیگران به درد شما نمیخوره. هر کسی باید تمپلیت خودشو درست کنه و مطابق با شخصیت خودش باشه.

من خودم اینو نوشتم و میفرستادم که احتمالا اصلا به درد هیچ کسی نخوره, چون هیچ استادی به من جواب نداد. احتمال داره نامه من خیلی بد بوده باشه و یا اینکه من بدشانس باشم.

Dear Prof. ...,

     I have a Master's degree in the field of ... from University .... . I would like to pursue my graduate studies toward PhD, and I found some of your research projects interesting.

     I am a diligent student with GPA 18 of 20 and TOEFL 100. I also have some research experiences and several publications in the field of ..., specifically .... and .....

     I came to know about you and your researches via your website and some of your papers. It would be a great honor for me to attend your department and be your student. I was wondering whether you have any opening position in your group for the next fall or not. Thank you for your time and consideration.

Best regards,
.....
http://....

من برای بعضی استادا یه چیز کاملا منحصر به فرد اون استاد هم مینوشتم ولی هیچ کدومشون حتی به اون منحصر به فرده هم جواب ندادن. نوشتن اونا بعضا 3-4 تا ساعت طول میکشید اما وقتی جوابی نمیگیری فرقی نمیکنه. بنابراین به نظرم همین که یه تمپلیت داشته باشید کافیه. بنابراین توصیه میکنم حداقل برای اولش تمپلیت داشته باشید, بعد اگر استاد جواب داد میشه کم کم راضی اش کرد.

بعضی ها میرن یه ریسرچ پروپوزال هم تعریف میکنن و میفرستن که مثلا به استاد نشون بدن که.....