گرفتن ریزنمره

یکی از مدارک مهم برای پذیرش در دانشگاه های خارجی ریزنمرات هست. ریزنمره رسمی با اون چیزی که به اسم کارنامه میگیرید فرق میکنه. ریزنمره رسمی درخواست داره. ریزنمره ها رو از چند ماه قبل از اپلای بگیرید تا در زمان لازم داشته باشید. هر دانشگاهی معمولا یک تا دو تا ریزنمره میخواد. اگر قبول هم بشید یکی هم برای سفارت لازم دارید.

برای دانشگاه آزاد

یه فرم داره که باید پر کنید. یه شماره حساب بهتون میدن که به حساب سازمان مرکزی پول واریز کنید. الان 4500 تومن هزینه درخواست ریزنمره هست. معمولا یه نسخه دریافت میکنن و چند نسخه ترجمه میکنن. بعد پول رو با اصل دانشنامه میبرید دانشگاهتون. اونجا درخواست رو میدید اداره فارغ التحصیلان (اگر فارغ هستید) یا آموزش (اگر دانشجو هستید) بعد اونا یه نامه میزنن برای سازمان مرکزی. معمولا خیلی طول میکشه (یک ماه) که دانشگاه خودش نامه رو پست کنه و سازمان مرکزی جواب بده. اگر بتونید نامه رو از خود دانشگاه بگیرید خیلی بهتره. یعنی خودتون بیارید سازمان مرکزی. سازمان مرکزی که نامه رو بدید میگه برید فردا بیایید. به ما که گفت فردا ظهر ساعت 14. فردا که برید یه نامه امضا شده با ریزنمره مهر و امضا شده بهتون میدن.

دانشگاه خوب سراسری

دانشگاه های خوب سراسری مثل دانشگاه تهران و امیرکبیر و... ریزنمره انگلیسی میدن. معمولا دایره مستقل برای این کار دارن. یه مبلغی رو واریز میکنید به حساب. دانشگاه تهران الان ریزنمره ای 5000 تومن هست. ماکزیمم 10 تا هم بیشتر نمیده. بعدش که واریز کردید راحت میتونید فرم مربوطه رو پر کنید. فرم رو که بدید همونجا پرینت میکنن و بهتون میدن. البته جا با جا فرق میکنه ممکنه بگن فردا بیایید امضا شده بگیرید. اما در نهایت اگر امضا شده بهتون ندادن امضاشو میگیرید و تمام. فقط برای اونایی که فارغ التحصیل نیستن ممکنه مهر نکنن. مثل دانشگاه تهران. اما میتونید از DHL خود دانشگاه استفاده کنید که در این صورت همونجا هم براتون مهر میکنن هم توی پاکت مهر شده میذارن.

دانشگاه بد سراسری

درخواست ریزنمره رسمی میدید به دانشگاه براتون فارسی صادر میکنه. میرید وزارت علوم اونجا تایید میشه و تموم!

وقتی ریزنمره رو گرفتید چی میشه؟

همه رو میبرید دارالترجمه رسمی که بتونه براتون مهر و امضای مترجم و دادگستری هم بگیره. من هیچ جای ارزونی پیدا نکردم. اگر دوستان پیدا کردن خبرتون میکنم. دارالترجمه ها فقط رسمی ها رو میتونن مهر دادگستری و وزارت خارجه بزنن. پس کارنامه پیششون نبرید! ترجمه اش هم خیلی گرونه که توی پست قبلی نوشتم.

ارزیابی ریزنمره

یه سری دانشگاه های عوضی هستن توی امریکا که ریزنمره ارزیابی شده میخوان ازتون. یه موسساتی هستن که این ریزنمره ها رو براتون ارزیابی میکنن. مثل ECE که ظاهرا معتبر ترینشون هست.

http://www.ece.org/

معمولا ارزیابی course-by-course رو میخوان که الان 135 دلار هزینه اش هست و نزدیک یک ماهی هم طول میکشه. این موسسه اصل ریزنمره ها رو فقط از طریق پست میگیره و تا 2 تا ارزیابی رو مجانی میفرسته برای دانشگاه هایی که میخواهید. البته تعداد این دانشگاه ها کم هستن اما خب بالاخره هستن. متاسفانه ارزیابی راه ساده ای نداره. کلی هم هزینه ارزیابی باید بدید و پست مدارک و آخرش هم اینکه فقط به درد یکی دو دانشگاه میخوره.

ترجمه ریزنمره

این روزا خیلی درگیرم و نمیرسم وبلاگم رو آپدیت کنم. ددلاین اکثر دانشگاه های امریکا همین حدود هست و من باید زودتر اپلای کنم. تزم هم که هنوز روی هوا باقیمانده! کارهای شرکت هم مونده. دانشگاه هایی که دارم اپلای میکنم UCI, IUPUI, Vanderbilt, NCSU, Aurburn, UNCC, SDSU. البته بازم هست اما فعلا اینا اصلی ها هستن که قطعا اپلای میکنم. مدارکش خیلی طول کشید.

برای ترجمه ریزنمره هام یه 168 هزار تومن قبلا دادم برای 4 سری ریزنمره. امروز هم رفتم یه 215 هزار تومن دیگه دادم برای 9 سری ریز نمره. جالبه بدونید که موسسه ها وقتی ترجمه میکنن دوباره ببرید پیششون دوباره پول ترجمه میگیرن. خیلی مسخره است نه؟ ازشون پرسیدم چرا؟ گفتن که به خاطر اینکه ما به ازای هر چی کار میاد مالیات میدیم. نمی تونیم که مالیات رو کم کنیم. برای همین دوباره پول ترجمه میگیریم. فقط 20 درصد کم میکنیم. به هر حال من ترجیح دادم بدم یه جای دیگه. هرچند که قیمتش خیلی فرق نکرد. پارسال تمبر برای دانشنامه و ... پانصد تومان بود. امسال شده 5000 تومن. بله ده برابر شده. جالبه بدونید که 8000 تومن میگیرن! پرسیدم چرا 8000 تومن. گفتن از اون 3000 تومن یه قسمتیش برای مالیاته یه قسمتیش هم حق قدم کسی که میاد اینجا تمبر میزنه!

خلاصه که وحشتناکه. تقریبا میشه گفت که ترجمه هر ریزنمره (اگر 8 نسخه اضافی بخواهید) حدود 20 هزار تومن میفته. که وحشتناکه. از اون بدتر اینه که بعضی دانشگاه ها مثل UCI دو سری ریزنمره میخوان.

نکته مهم

میخواهید ترجمه کنید: اول تصمیم بگیرید که چند تا دانشگاه حدودا میخواهید اپلای کنید و بار اول به اندازه لازم سفارش بدید. اگرنه دوباره باید پول ترجمه بدید. مثلا من میخوام 10 تا دانشگاه اپلای کنم. 10 تا ریز نمره داشته باشم خوبه. حالا بعضی ها ریزنمره رسمی نمیخوان کپی هم قبول میکنن. بعضی ها هم آنلاین هستن. یکی هم سفارت بعد از قبول شدنتون لازم داره. 

پس به اندازه بگیرید که ضرر نکنید!

نکته مهم 2

حتما وقتی که ریز نمره رو از موسسه میگیرد همونجا چک کنید که درست ترجمه شده باشه. معمولا در ترجمه اسم درس ها اشتباه پیش میاد و در ترجمه تاریخ ها. این خیلی مهمه که همونجا چک کنید و اگر اشکال داشت بگید براتون درست کنند.

نکته مهم 3

بعد از ترجمه ریزنمرات (مخصوصا اگر برای امریکا اپلای میکنید) حتما همه صفحات رو اسکن کنید و تبدیل به Pdf های زیر 1MB کنید. بعضی دانشگاه های امریکا و جاهای دیگه (مثل EPFL سوییس) ریز نمره ها رو آنلاین میخوان (خدا خیر بهشون بده) برای PDF کردن میتونید از برنامه Adobe Actobat Professional استفاده کنید. خیلی راحته. از Optimized pdf این برنامه میتونید برای کوچیک کردن حجم فایل های Pdf استفاده کنید.

نکته مهم ۴

به دالترجمه بگید که ریزنمره ها رو توی پاکت دربسته (مهر شده) میخوان. بعضی دانشگاه های اندکی هستند که خیلی سر ریزنمره گیر میدن. برای اینا بهتره که ریزنمره ها رو توی پاکت مهر شده بفرستید. (البته همه اینطوری نیستن خب)

نمره GRE ام کم شد :(

امروز صبح رفتم نمره GRE ایمو از سازمان سنجش گرفتم. نزدیک 50 روز طول کشیده تا رسیده. نمره ام خوب نشده. یه ذره ناراحتم. ریاضی: 730 , لغات:290 , رایتینگ: 3

ریاضی خب تمرین نداشتم. سری تست دومی هم واقعا سخت بود. هیچی.

لغات هم که همه رو شانسی زدم! ولی کاشکی 300 میشد. فقط همون چند تا تستی که ریدینگ بود رو فکر کنم درست زده باشم. همه لغت هاش فضایی بود!

رایتینگ با نامردی 3 دادن. خیلی خیلی نامردیه. من 3 صفحه کامل برای اولی نوشته بودم و دو صفحه هم برای دومی. دومی رو هم که کلی جمله حفظ کرده بودم که توپ بنویسمش. خیلی نامرد هستن. فکر میکردم دومی رو حداقل 4 بگیرم اولی رو هم 3 بگیرم که نصفش کنن بشه 3.5 آخه 3 دیگه خیلی کمه. یعنی اولی رو خیلی کم گرفتم. یا دومی رو بهم نمره نداده چون بعضی جمله هاش تکراری بودن!

گذشت. حالا یه سری جاها نمیتونم اصلا اپلای کنم. یه کمی هم امید فاندم کم شده.

البته لیاقت ندارن که من برم توی دانشگاهشون درس بخونم. خاک تو سرها آمدن برای GRE مینیمم گذاشتن. خوب آخه خرف اون کسی که توی امریکاست میتونه 450 و 500 به بالا بگیره. من بدبخت لغت ها شو هم نمیدونم چه برسه به اینکه تحلیل هم بکنم! انشا هم فقط به خاطر این کم شدم که جمله هام غلط گرامری دارن. که اونم باید یه چند مدتی بشینم درست زبان بخونم.

خدا کنه همین امسال پذیرش بگیرم نیفته برای سال دیگه.

ایده ام برای وب 2.5 قبلا اختراع شده!

آخه این چه دنیایی هست. چرا هر چی ایده میدم یکی از قبل اختراعش میکنه. یه ایده داشتم برای وب 2.5 که به جای وب 3 که همه چیز رو سمنتیک میبینه بیاد و همه چیز رو دیتابیسی ببینه. در واقع وب 3 روی این سوار میشه! امروز که کنفرانس بودم یکی راجع به Link Data مقاله داشت. بعد توضیح که میداد من حالم گرفته شد. آخه خیلی شبیه چیزی بود که فکر کرده بودم. بعد آمدم توی اینترنت اینو پیدا کردم http://en.wikipedia.org/wiki/DBpedia.

آخر نامردیه دقیقا اون چیزی که بهش فکر کرده بودم. با یه سری فرق ها. مثلا به نظر من اون زبان اس کیو الی که براش اختراع کردن فوق احمقانه است. یا فایل های RDF. به جاش باید همین سیستم های بازیابی فعلی باشه اما "چیز" بازیابی کنه. از اون عجیب تر این بود که من به موجودیت های سیستمم میگفتم "چیز" و اونا میگن things. خیلی نامردیه. 

هرچند هنوز مال من یه فرق هایی میکنه اما خب دیگه اونقدر نیست که هیچ کسی به هیچ چیش فکر نکرده باشه. کی از دست این ایده های قبلا اختراع شده خلاص میشم خدا میدونه.

چطوری دانشگاه انتخاب کنیم

خوب اینکه چطوری دانشگاه انتخاب کنیم خیلی سخته. اول از همه فاکتورهایی که لازمه رو بنویسید. چیزایی که من میگم بیشتر به درد امریکا میخوره اما بقیه کشورها کماکان همینا رو میخواد اما ترتیبشون ممکنه عوض بشه. مثلا برای دکترا توی اروپا شما باید اول استاد مهمترین چیز هست. چون دیگه رشته نداره و باید همون استاد راضی بشه.

   1. کشور
   2. شهر
   3. آب و هوای شهر
   4. خود دانشگاه
   5. رشته ای که ارائه میشه و نحوه ارائه
   6. آزمایشگاه ها و فیلدهای تحقیقاتی اصلی دانشگاه
   7. اساتید رشته شما و زمینه های علاقه مندی های دانشگاه
   8. نیازمندی های دانشگاه شامل نمره های تافل, جی آر ای, معدل
   9. ددلاین اپلای هاش
  10. دانشجوهایی که قبلا از ایران رفته باش

هر کدام از اینا هزار تا توضیحات دارن. در واقع همش مهم هست. نمیشه یکیشو حذف کرد. من خودم برای اول کار فقط اولی ها رو در نظر گرفتم اما خب خیلی اشتباهه که بقیه رو نبینید. بازم میشه اینا رو خرد کرد اما خب سخت میشه.


1- کشور

انتخاب کشور نسبتا ساده هست و میتونه خیلی گزینه ها رو کم و زیاد کنه. در ابتدا هیچ قاره ای رو حذف نکنید. سعی کنید که تصمیم رو عقلانی بگیرید. من اول امریکا رو حذف کردم. بعد دیدم که بسیاری از گزینه ها توی امریکا هست. خیلی مزایا داره که توی کشورهای دیگه کمتر هست. ولی آسیا و کانادا رو حذف کردم. ببینید فقط به کشوری فکر کنید که میتونید توش زندگی کنید. دوستای من بودن که رفتند هند (چون یکساله اقامت میده و از اونجا میشه راحتتر رفت جای دیگه) اما بعد نتونستن طاقت بیارن. مثلا ممکنه کشور افریقا گزینه مناسبی نباشه!

2- شهر دانشگاه

تجربه شخصی من اینه که به جای اینکه بگردید دنبال دانشگاه رنک بالا شهر به شهر بگردید. یعنی توی یه کشوری ببینید که کجاش میتونید زندگی کنید بعد برید دنبال دانشگاه. من شهر رو مهم میدونم چون میخواهید برید چند سال از جوونیتونو یه جایی زندگی کنید نه اینکه خودکشی کنید که یه مدرکی بگیرید بعد بیایید اینجا ... به هر حال اگر با نظر من موافق باشید از شهرهایی شروع کنید که قابل زندگی کردن باشن. بیشتر دانشگاه های امریکا توی شهرهای بسیار کوچک و آب و هوای فاجعه هستن. اینطوری شاید به اونا نرسید! از ویکی پدیا شروع کنید. عالی ترین مکان برای پیدا کردن دانشگاه هست. باور نمیکنید امتحان کنید. اسم کشور رو بزنید بعد اطلاعاتش رو بگیرید خوشتون آمد ایالت ها (استان ها) شو ببینید. از همون ویکیپدیا ادامه بدید. بعد بهترین استان ها رو انتخاب کنید. توی هر استان شهرهایی که قابل زندگی کردنه رو پیدا کنید. معمولا شهرهای بزرگتر با جمعیت بیشتر شانس بیشتری برای زندگی کردن دارن. البته نه همیشه اما اغلب اوقات اینطوریه. حالا یه لیستی از شهر هایی که میتونید توش زندگی کنید در بیارید. سایت هایی هم هستن که میگن کدوم شهر قابل زندگی تره!

3- آب و هوای شهرها
البته این قسمت مربوط به قسمت قبلیه اما چون مهمه اینجا هم نوشتم. حتما آب و هوا رو نگاه کنید. دانشجوهای خارج از کشور هزار تا فشار روشون هست حالا هوا هم بد باشه دیگه نور علی نور میشه! بنابراین آب و هوا رو یه نگاهی بندازید. توی همون صفحه ویکیپیدا برای اکثر شهرها میتونید پیدا کنید. اگر نبود میتونید از weather.msn.com استفاده کنید. البته معمولا برای شهرهایی رو نداره که وضعشون خیلی خرابه! براتون مهم باشه که 6 ماه توی سرمای ده درجه زیر صفر هستید و 6 ماه توی گرمای بالای 50 درجه. یا اینکه 13 ماه از 12 ماه سال داره بارون میاد. یا 4 ماه سال شهر رو مه میگیره نمیشه رفت بیرون!

4- خود دانشگاه
 از همون ویکیپدیا میتونید لیست دانشگاه های اون شهرها رو در بیارید. اکثر شهر ها رو داره. البته سایت های دیگه ای هم هستن که لیست میدن از اونا هم میشه استفاده کرد. اما من از همون ویکیپیدا بیشتر پیدا کردن. بعدش دانشگاه ها رو تک تک باز کنید و مشخصاتشون رو ببینید. لیست ها معمولا پر لیست کالج هایی هست که برای تحصیلات لیسانسه. اما خوب اونایی که university هستن  احتمال اینکه رشته شما رو داشته باشن زیاده. یه OneNote کنار دستتون باشه. هر دانشگاهی که باز میکنید اطلاعاتی رو که بر میدارید توی oneNote ذخیره کنید. خیلی خیلی مهمه. اولش 4 تا دانشگاه میبینید همه رو حفظ میشید. اما وقتی که شد 50 تا یادتون نمیاد کدومشون چی میخواستن.
اگر رنک دانشگاه براتون مهمه برید رنکش رو نگاه کنید. اما واقعا اینه که رنک هیچ اهمیتی نداره. این مهمه که شما بتونید فاند بگیرید و جای خوبی باشید تا بتونید درس رو تموم کنید. انتخاب هاروارد و ام آی تی و... رو بذارید برای سوپر استیودنت ها! خیلی ها میرن توی این دانشگاه ها فارغ التحصیل که میشن دیگه از وضعیت انسانی خارج شده اند! تبدیل به یه ربات محقق میشن که باد غرورشون از 20 کیلومتری طوفان میکنه. (البته نه همه. حالا نگید به این دانشجوها توهین میشه. من خودم از این دانشگاه ها خوشم میاد) یادداشت همه چیزایی که دیدید (یعنی کپی و paste خیلی مهمه.)

5- رشته ای که ارائه میشه و نحوه ارائه

توی صفحه همه دانشگاه ها یه قسمت به اسم International Students یا International Programs یا Graduate programs یا یه همچین چیزی هست. بگردید ببینید که رشته ای که میخواهید توش داره یا نه. ممکنه داشته باشه یا نه. اگر نداشت که هیچی. فقط اسم دانشگاه رو توی یه صفحه ای یادداشت کنید که یادتون نره اینو قبلا دیدید و رشته شما رو نداشته. رشته رو بخونید. ببینید که چطوری میشه از اون رشته فارغ التحصیل شد. اگر علاقه ندارید به اون چیزایی که میگن اصلا ولش کنید. لازم نیست بقیه مطالب رو بخونید. درس های اصلی و معدلی که باید باهاش اون درس ها رو پاس کنید مهمترین موارد هستن. خود زمان طول کشیدن و شرایط دانشگاه هم مهمه.

6- آزمایشگاه ها و فیلدهای تحقیقاتی اصلی دانشگاه
بعد آزمایشگاه ها رو چک کنید. ممکنه رشته شما رو داشته باشه دانشگاه اما آزمایشگاهاش همشون روی مواردی کار میکنن که شما علاقه ندارید. مثلا شما کامپیوتر میخواهید بخونید. همه آزمایشگاه ها مربوط به امنیت هست. (امنیت جزو لیست رشته های ممنوع برای تحصیل ایرانی هاست) خب معلومه شما برید اونجا مجبورید امنیت بخونید! هم اگر علاقه ندارید خیلی فاجعه هست هم اینکه اگر قبول هم بشید ممکنه سفارت گیر بیفتید. دقت کنید حتما موضوعاتی که علاقه دارید آزمایشگاهش باشه که بتونید از تحقیقات پول بگیرید.

7- اساتید رشته شما و زمینه های علاقه مندی های دانشگاه
بعد از آزمایشگاه ها مهمترین موضوع اساتید هست. حتما ببینید که اون آزمایشگاه یا زمینه تحقیقاتی شما رو چه استادهایی کار میکنن. ممکنه که زمینه شما اینطوری باشه که اونجا فقط یه استاد کار میکنه اونم چینیه یا خانم هست و شما دوست ندارید با خانم ها کار کنید. خب من خودم قیافه رو هم توجه میکنم! حالا با خودتونه. ممکنه بتونید اساتید ایرانی هم پیدا کنید. معمولا بچه ها به استادها نامه میزنن تا با اونا هماهنگ کنن. این رو در نظر داشته باشید. دلتون خواست میتونید استادها رو هم بذارید توی OneNote (من خودم این کار رو نکردم)

8- نیازمندی های دانشگاه شامل نمره های تافل, جی آر ای, معدل
خب حالا که دانشگاه رو شناختید باید نیازمندی ها رو در بیارید. از همون جایی که رشته رو پیدا کردید میتونید نیازمندی ها رو در بیارید. حتما اول مطمئن بشید که نیازمندی های پذیرش رو توی رشته نزده بعد برید نیازمندی ها رو از Admission دانشگاه پیدا کنید. توی بسیاری از دانشگاه ها هر رشته ای نیازمندی های خودش رو داره. اونایی که دپارتمان ها معمولا مستقل کار میکنند این موضوع زیاد دیده میشه. اگر اول پذیرش دانشگاه رو در بیارید اون وقت ممکنه اشتباه پیش بیاد. من برای 2 تا دانشگاه این بلا سرم آمد. نمره تافل رو 80 یادداشت کرده بودم و ریپورت تافل رو فرستاده بودم اونجاها بعد که آمدم اپلای کنم دیدم برای رشته ای که من میخوام نوشته تافل 100. خوب هم ریپورت تافلم از بین رفت و هم اینکه دیگه نمیتونم این دانشگاه رو اپلای کنم. فقط اگر نیازمندی های رشته رو توی صفحه اش نزده بود برید توی admission. معمولا اطلاعات لازم از فرآیند ادمیشن تا نیازمندی هاش پیدا میشه. بنابراین ببینید که برای پذیرش چه چیزایی لازم هست. حتما هر چی لازم داره رو بذارید توی OneNote. همشو. ببیینید که برای تافل و جی آر ای چی میخواد. مثلا اگر یه دانشگاهی نوشته که وربال جی آر ای باید 600 باشه بعد شما مثل من هیچی نخوندید. دیگه نمیتونید این دانشگاه رو برید. ولی لیست کنید. ممکنه یه روز تصمیم بگیرید که این دانشگاه از همه بهتر بوده و ارزش داره جی آر ای رو رسوند به 600. ممکنه یه دانشگاهی گفته باشه ما یک قرون هم نمیدیم به کسانی که پذیرش بشن. اینم یادداشت کنید.

9- ددلاین اپلای هاش
ددلاین رو از همون صفحه ای که اطلاعات پذیرش رشته هست در بیارید. دقیقا مثل مورد قبل ممکنه هر دانشکده یا هر رشته برای خودش ددلاین داشته باشه. من اینو جدا آوردم که به اهمیتش اشاره کنم. حتما لیست دانشگاه ها رو بر اساس ددلاین سورت کنید. تا بدونید کی باید برای کدوم اپلای کنید. اگر مثلا میخواهید امسال برید و الان آخر نوامبره معلومه که نمیتونید برای دانشگاهی که ددلاینش نوامبره اپلای کنید! مخصوصا اینکه توی Ph.D. بعضی دانشگاه ها فقط 1 بار توی سال هست. به هر حال برای برنامه ریزی اپلای صد در صد این لیست لازم میشه. ددلاین ها رو و ترمهاشو توی OneNote بریزید.

10- دانشجوهایی که قبلا از ایران رفته باش
این قسمت دیگه کمتر اهمیت داره. اما بد هم نیست. یه نگاهی به دانشجوهای دانشگاه بندازید چه اونایی که هستن و چه اونایی که فارغ التحصیل شدن. اگر تونستید باهاشون از طریق ایمیل ارتباط پیدا کنید بد نیست. کمک خوبی میتونن باشن. من خودم این کار رو نکردم. ( به جز یکبار که اونا هم خیلی کمک کردن)

خوب اینا چیزایی هست که باید حتما در نظر بگیرید. اگر اینطوری که گفتم جستجو کنید خیلی سریع میتونید به جایی که میخواهید برسید. بعدشم میتونید راحتتر انتخاب کنید. پیدا کردن دانشگاه یه فرآیند بسیار طولانی هست. نیاز به زمان زیاد داره. اما خب اینطوری آدم سریعتر میرسه به چیزایی که میخواد. معمولا بچه ها 10 تا دانشگاه رو اپلای میکنن. از این 10 تا 2-3 تاشو قبول میشن و یکیشو انتخاب میکنن و میرن.

اگر بعدا چیزی به ذهنم رسید این پست رو ویرایش میکنم.