نامه نظام وظیفه به بانک رو گرفتم

دیروز صبح زود رفتم نظام وظیفه. باجه خروج از کشور برگه ورود گرفتم. رفتم داخل نوبت گرفتم و نشستم. دیدم مامور باجه اش بیکاره و همینطوری نشسته. یه چند دقیقه ای که گذشت دیدم حواسش نیست که شماره رو بخونه. یعنی اصلا کسی با اون باجه کاری نداشت ظاهرا. رفتم و بهش گفتم که این کار مربوط به باجه شماست و بعد یه نگاهی کرد و یادش آمد که شماره ها رو بزنه. بعد یه ربعی بررسی که ببینه من غیبت دارم یا نه یه فرم بهم داد که پر کردم و وقتی دادم بهش مهر و امضا کرد و گفت برو مالی. اتاق مالی کنار صف طولانی بانک قوامین بود. رفتم داخل و مدارک رو بهش دادم. گفت میری بانک کشاورزی 15 میلیون نقد میذاری.... حرفشو قطع کردم گفتم پول نقد ندارم میخوام از بانک ضمانت نامه بگیرم. گفت ضمانت نامه در ازای پول رو قبول نمیکنیم. گفتم میخوام سند بذارم. دیگه اسم بانک و شعبه رو پرسید و نامه اشو داد بهم. فقط گفت غیر ازاین باید حتما یه نامه دیگه هم از بانک بگیری که ضمانت نامه در ازای سند بوده کل فرآیندش 45 دقیقه شد.

ظاهرا سالهای قبل که بچه ها در ازای پول نقد میذاشتن, دیدن که چه پول خوبی میشه جمع بشه, چرا هر کسی بذاره توی یه حسابی, همه بیان بذارن توی حساب ما یه سودی هم ما بکنیم! و دیگه به کسی اجازه نمیدن که توی بانک های دیگه پول بذاره و ضمانت نامه بیاره.

حالا باید نامه رو بدم به بانک و ظاهرا کلی داستان داره که دفترخونه ارزشیابی ملک میکنه و باید 10 درصدش هم نقد داده بشه و ... چیزی که بانک به من گفت گفت که حدود یک هفته ای طول میکشه. خوبه که مثلا دارم زود اقدام میکنم. اگر وقت نداشتم و باید سریع میرفتم سفارت چی میشد؟ تازه خوب شد این سند رو داشتیم وگرنه 15 میلیون از کجا میآوردم نقد بذارم؟

ظاهرا امسال بچه هایی که رفتن سفارت عشق آباد از همه سریعتر کلیر میشن. بعضی نوشتن حتی 10 روزه هم کلیر شدن, یعنی از اروپا هم زودتر! تا یکی دو هفته دیگه که جواب ها نهایی شدن, کارهای نظام وظیفه ام هم تموم شده و میتونم سریع برای پاسپورت و سفارت هم اقدام کنم.

دانشگاه سن دیگو هم ریجکت شدم.

امروز یه ایمیل آمد از دانشگاه سن دیگو که متاسفانه نمیتونیم بهتون ادمیشن بدیم. ایمیل بسیار مودبانه و در شان و کلاس همین دانشگاه هم بود.

البته خودم انتظار داشتم و استادش هم قبلا گفته بود که احتمالش کمه که بتونیم پذیرش بدیم چون فاند دانشگاه امسال خیلی محدوده و ما بدون فاند به کسی پذیرش نمیدیم. ولی همین که تا اینجا جزو لیست رزروشون هم بودم خیلی خوب بود, چون بعضی ها رو دیدم ماه پیش خیلی زودتر از من ریجکت کرده بودن. برای یادآوری این همون دانشگاهی بود که اون سری نوشته بودم استخاره گرفتم و خوب آمده بود! هرچند از این کتابخونه اش خیلی میترسیدم, شبیه خرچنگه یا یکی که دستش از توی زمین در آمده و نمیذاره آدم از توی دستش پرواز کنه.

از اینجا به بعد دیگه گرفتن ادمیشن شانسیه و به نظرم دیگه همین دانشگاه هایی که قبول شدم رو یکیشو باید انتخاب کنم و برم. اگرچه همشون متوسط هستن اما من راضیم. به هر حال تا جواب بقیه ریجکت هام هم نیاد و خیالم راحت نشه نمیتونم تصمیم بگیرم.

نیو و مردیت

دیروز یه سر به صفحه تیلور زدم و دیدم کلی عکس از گربه اش انداخته. بعد دیدم این عکس مردیت چقدر شبیه منه, با تفاوت که مردیت خواب جایزه تیلور رو میبینه و من خواب تیلور!

معلومه مردیت از این گربه های بخور و بخواب یه چیزی توی مایه های گارفیلده! مامانشم که تیلور باشه دیگه هیچی!

اینم عکس نیو گربه من که گفته بودم میخوام بذارم. اینقدر وقت نکردم که سرپرستی گربه رو دادیم به یکی دیگه رفت!

البته این عکس بچگیهاشه و الان دیگه خیلی بزرگ شده و 3 تا هم بچه داره. در مورد اسمش هم فقط من بهش میگفتم نیو, چون بچه که بود بلد نبود بگه میو و میگفت نیو! اما آی شیطون بودا. ما یه قفس فنچ هم داشتیم که همین تا از نیو غافل میشدیم سر قفس فنچ ها بود. اینقدر هم باهوش بود که یاد گرفته بود چطوری در قفس اینا رو باز کنه.

یه بار نصفه شب بود و من گفتم قفس رو بذارم توی حمام که یه وقت نیو نره سر این بیچاره ها. چراغ ها رو دیگه روشن نکردم و همونطوری قفس رو بردم توی حمام گذاشتم و در رو بستم. چند ثانیه بعد سر و صدای فنچ ها در آمد! دیدم بله نیو سر جاش نیست. نگو من که در رو باز کردم اونم یواشکی پشت سر من رفته توی حمام قایم شده و من که در رو بستم و خیالش راحت شده رفته بود سر پرنده ها.

انتظار انتظار انتظار

روزها به سرعت میگذرند و دیگه کاری نیست که از دست من بر بیاد. تقریبا وضعیتم با قبل از عید هیچ فرقی نکرده, چون هنوز از هیچ جا فاندی نگرفتم و بقیه دانشگاه ها هم به جز اون ریجکت دیگه جواب ندادن. سه تا از دانشگاه ها هم که قبول شده بودم قطعا گفتن که دیگه فاندی نمونده و منم آفر 2 تاشونو رد کردم.

ایام عیدم رو هم کلا به سایت خوندن گذروندم. این روزا یه مدت بررسی کردم که اگر بخوام یه کار و باری توی امریکا راه بندازم چطوری میشه. بعد از کلی بررسی امروز به این نتیجه رسیدم که همین کاری رو که دارم رو ادامه بدم بهتر از اینکه برم توی زمینه های دیگه. حتی از نظر وضعیت مالی هم ریسک اینکه توی کارهای دیگه موفق بشم هم نمی ارزید به اینکه این کار فعلی ام رو ول کنم. اما باید برنامه ریزی کنم که از همین وضعم پول بیشتری در بیارم.

کارهای دو تا شرکتی که قرار بود تموم بشه هنوزم تموم نشده و حوصله نداشتم روش کار کنم. اما خب چیز زیادی نمونده. به سرم زده که باز باهاشون صحبت کنم و ازشون پروژه بگیرم که اگر رفتنی شدم بتونم اونجا انجام بدم.

فکر کنم بدون فاند هم دیگه نتونم برم امریکا

ماجرای ارز دانشجویی که توی پست قبلی توضیح دادم برای من یه تکان بود که دیگه با این وضعیت با هزینه خودم هیچ جوره نمیتونم برم. فکر کنید که پول هم داشته باشم به ریال (که ندارم) بخوام از اینا ارز دانشجویی بگیرم با این اوضاع و اوصاف محاله. با دلار 1900 تومن هم که به قیمت فعلی محاله بتونم خرجم رو جور کنم. وزارت علوم هم که بهم گفت تا ویزا نداشته باشی اصلا بهت نامه بانک هم نمیدیم. حالا ویزای امریکا هم از همه جا دیرتر میشه و بعضی ها اصلا موقع رفتن میرن پیک آپ میکنن که نخوان دوبار پول سفر بدن. تازه ما یه مقداری از پول شهریه هم برای داداشم ریخته بودیم, میگفتن نمیدیم, چه برسه به اینکه بخوام از اینا پول شهریه هم نرفته بگیرم. از اون بدتر اینکه شهریه مینیمم ترمی 10 هزار دلاره و اینا طبق قانون خودشون نهایت 7500 تاشو میدن و من بقیه رو باید آزاد بخرم یعنی 2 برابر پول بدم. خدا آخر و عاقبت ما رو بخیر کنه. کارت های پارسیان هم که دیگه میگن 50 میلیون باید توی حساب باشه که بهتون بدیم و کلا برچیده شد. راه دیگه ای هم برای گرفتن ارز با نرخ دولتی نیست.

برای سفارت هم تصمیم گرفتم از آنکارا اقدام کنم. چون هم نزدیکتره و هم اینکه برای کسانی که بدون فاند باشن بهتره. حداقل با مدارک ایرانی هم آشنا هستن و میفهمن نمره های من در چه حدیه و ... حالا نمیدونم کی بهم نوبت بدن. البته معموله که از دانشجوها از چند جا نوبت میگیرن و بعد یکیشو میرن. اما بقیه جاها بلا استثنا فرم DS-160 میخواست که باید بعد از اینکه آفر دانشگاه رو قبول کردی پر کنی و دیگه هم نمیتونی دانشگاه رو عوض کنی. منم که هنوز منتظر جواب دانشگاه های دیگه هستم.

احتمالا جواب بقیه دانشگاه ها تا یکی دو هفته دیگه میاد. البته هر چی به انتها نزدیک میشیم احتمال پذیرش بدون فاند و اصلا ریجکت بیشتر میشه. باید این واقعیت رو قبول کنم که قبولی های امسال احتمالا همین 3 تا دانشگاه باشن. دانشگاه ها معمولا اونایی رو که میخوان فاند بدن زودتر مشخص میکنن و بهشون وقت میدن که تصمیم بگیرن, بعد از اینکه اونا رفتن دانشگاه هایی که میخوان, جاشون رو خالی میکنن برای بقیه ای که لیست رزرو هستن.

شاید باید کم کم فکر کشورهای دیگه باشم.