این روزا

یه مدتیه نمیرسم که بنویسم. الانم صبحه آمدم سر کار و گفتم قبلش یه کم بنویسم بعد برم به کارم برسم. این مدت یه خوشحالی خوبی داشتم. حس انتظاری که میدونی آخرش دلنشینه. یعنی بعید میدونم که با شرایط خودم از هیچ جا نتونم پذیرش بگیرم. تا دیروزم این حس بود که اون ریجکت دانشگاه پوردو که آمد یه لحظه خاطرات پارسال تداعی شد که یکی یکی ریجکت ها آمد! نمیدونم شاید امسالم مثل پارسال بشه. این مدت حتی جمعه ها هم دارم میرم سر کار. البته خدا رو شکر برنامه خوندن قرآنم درست شد. از ترس اینکه شاید دیگه دلار گیرم نیاد مجبور شدم برم دلار 1850 تومنی بخرم. البته جدیدا شنیدم که موسسه توسعه داره کارت اعتباری ارزی از بانک رویال آذربایجان با قیمت ارز دولتی باشه. گفتم این هفته که حقوق گرفتم برم دنبالش ببینم چی میشه. توی دو هفته گذشته یه چند ساعتی هم Sims بازی کردم! حالا بعدا سر فرصت یه پست در موردش میزنم. حس میکنم که کشور در شرایط جنگه واقعا و از نظر اقتصادی معلوم نیست چی بشه. این تهدید های اخیر هم در مورد حمله اسرائیل توی بهار و ... هم برای من نگران کننده هست چون اگر اینطوری بشه دیگه نمیتونم از کشور خارج بشم. دارم فکر میکنم که برم همون ویزای استرالیا رو بگیرم و فرار کنم تا ببینم بعدش چی میشه. البته الان که نه فعلا منتظرم ببینم که جواب این دانشگاه هایی که فرستادم چی میشه.