زیر آسمان خدا

این وبلاگ داستان یک پسر ایرانیه که تصمیم گرفت بره امریکا و برای این کار دو سال اپلای کرد تا بالاخره پذیرش گرفت و ...

زیر آسمان خدا

روز چهارم سپتامبر - گرفتن کارت اتوبوس

اینجا دانشگاه یه کارت اتوبوس میده که میشه کل اتوبوس های شهر رو باهاش مجانی سوار شد (اتوبوس های دانشگاه که بدون این کارت هم مجانی هستند). امروز صبح دانشگاه یه ایمیل زده بود که کارت اتوبوستون آماده است و بیایید بگیرید و منم رفتم و توی یه صف 7-8 نفره ایستادم و کارتم رو گرفتم.

کارت پیدا کردن هم همونطوری مثل ایران به ترتیب حروف الفبا بود و یکی یکی دختره میگشت و پیدا میکردن.

وودی دوشنبه 27 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 08:38 ق.ظ

نظرات 5 + ارسال نظر

حمید دوشنبه 27 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 08:57 ق.ظ

خیلی کارت درسته ، بدون خواندن مطالبت روزم شب نمیشه

افلیا دوشنبه 27 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 09:42 ق.ظ

Don't you think, this is getting a little boringno offends! New posts doesn't feel like before.

چرا فکر میکنم. شاید. نمیدونم. به نظرتون چکار کنم؟

بهمن دوشنبه 27 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 10:10 ق.ظ

زنده باد BRT

H دوشنبه 27 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 11:04 ق.ظ

نه خیر جناب ووودی خان. اصلا هم خسته کننده نیست. همینه که هست . زندگی واقعی و داستان رئال. قرار نیست که بیای فیلم سینمایی تعریف کنی برا ملت که هیجان بدی تا کیف کنن. زندگی واقعیته که داری برا دل خودت مینویسی تا بعدن خاطراتت برا خودت محفوظ اینجا باشه. قرار نیست که بیخود برا دل ما بری خودتو تو خطر بندازی بعد تعریف کنی تا ما بگیم هیجان داره . مگه زندگی خود ما چقدر ازین چیزهای هیجان انگیز داره . اگه ما مال خودمو بنویسیم که هیچکی اصلا نمیخونه. مثل همه زندگی ها ممکنه جاهاییش فراز و فرود داشته باشه. الانم چون دیگه استرس ها و فشارهای مربوط به کار اداری تو ایران دیگه تو زندگیت مثل همون معافیت سربازی گرفتن و .... وجود نداره و ارامش و نظم زندگیت بیشتر شده برا همین مردم ممکنه حوصلشون سر بره. خیلی وبای دیگه هست که برا سرگرمی درست شده میتونن برن اونجا سرگرم بشن. ولی تو کار خودتو بکن. بعد چندین سال که اینارو بخونی کلی چیز یادت میاد. از اولم قرار بود برا دل خودت بنویسی. من که همه جوره از داستان رئالت خوشم میاد. خود خودت باش همونطور که همیشه بودی و برامون نوشتی.

افلیا سه‌شنبه 28 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 01:45 ب.ظ

you got, what I meant. I don't read blogs to have fun or amusement, I read blogs to learn. If I don't like it, I won't read it. and you will deffinitly know when I stop reading yours. برای بعضی ها هم فارسی می نویسم خوب متوجه بشن، یه چیزی هست به اسم انتقاد سازنده. همینه این مملکت به جایی نمی رسه چون امسال این آدم ها دیگران را از گفتن نظرشون منع می کنند. موفق باشی وودی جان