یه خاطره یادم آمد از اون روزی که رفته بودم مدارک سوشیال سکیوریتی رو تحویل بدم. یه عالمه برگه گذاشت جلوم تا امضا کنم.
خانمه گفت: Now, sign here
من گفتم: OK
باز یه برگه دیگه در آورد و گفت: Now, here. You should sign the bottom
من (با اشاره دستم) گفتم: کجا؟ اینجا؟
یه دفعه خانمه گفت: yes!
من یه لحظه توی دلم فکر کردم اااااا مگه تو هم فارسی بلدی؟ بعد فهمیدم که عجب اشتباهی کردم. به جای here فارسی پرسیدم اینجا؟!! اونم جالب که فهمید و گفت yes!
تا مدت ها داشتم به این موضوع می خندیدم. هنوزم یادم میاد خنده ام میگیره.
اینجا یه وقتایی پیش میاد که دارم با یکی انگلیسی حرف میزنم بعد وسطش یه چیزایی رو کلا فارسی میگم! بعد جالبه که طرف هم میفهمه . اون روزم داشتم برای یکی توضیح میدادم گفتم: "This is chon we are going to..." بعد طرف اصلا تعجب هم نکرد و فهمید منظورم از "چون" همون because بوده.
مشابه اش برای من پیش اومده. چند سال پیش که کلاس زبان می رفتم. یه مدت خواسم خیلی پرت بود وسط جمله هام کلمه های “ترکی“ می گفتم و هیشکی هم حواسش نبود و مچم رو نمی گرفت.
مثلا به جای Here.... می گفتم بوردا (= اینجا)...
بعد کلی خودم می خندیدم به سوتیم
چقدر گیراییشون بالاست.ما اینجا طرف فارسی حرف میزنه نمیفهمیم!!
چقدر باحال؛ خندیدم
مثل اینه که روی یکی از
O های کلمه
school
تشدید بزاری
تا حالا فکر نکرده بودم که میشه همچین کاری هم کرد. خیلی باحال بود