اینترنت دانشگاه

اینجا سرعت اینترنت دانشگاه خیلی خوبه. همه جای دانشگاه دو تا دسترسی به وایرلس هست یکی برای دانشجوها و یکی برای مهمان ها. مهمان ها که میان میتونن ایمیلشونو وارد کنن و از اینترنت وایرلس استفاده کنن. دانشجوها هم که اکانت دانشگاهیشون استفاده میکنن. 

اینترنت وایرلس سرعت وبگردیش خوبه اما فیلم رو بستن. نمیشه باهاش یوتیوب و ... رو دید. اما همه کارهای دیگه رو میشه کرد. اینترنت مهمان سرعتش کمه. فقط به درد ایمیل چک کردن و یه کم سرچ کردن میخوره. 

چند سایت کامپیوتر بزرگ توی همه جاهای دانشگاه هست که بچه ها میتونن هروقت خواستن با اکانت دانشجوییشون لاگین کنن و استفاده کنن. سرعت اینترنتش خیلی خوبه. من 2MB هم باهاش راحت دانلود کردم. اگر سروری که فایل رو ارائه میده خیلی قوی باشه و فایلش هم خیلی استفاده بشه سرعت دانلود بالاتر هم میشه. من ویندوز 8 رو از سایت میکروسافت با سرعت 25 تا 30 مگابایت بر ثانیه دانلود کردم. خودمم هم باورم نمیشد اصلا با همچین سرعتی میشه دانلود کرد. 

در کل توی امریکا این مدت از نظر اینترنت در مضیقه نبودیم.

اینترنت توی امریکا

همون شش سپتامبر شب که آمدم خونه دیدم آمدند و اینترنت خونه رو وصل کردن. ما اینترنت از شرکت time warner cable گرفتیم چون از همه ارزونتر بود. بچه ها هم میگفتن اگر خواستید تلویزیون بگیرید برنامه هاش بهتره. اینجا اینترنت روی کابل هست. برای همین سرعتش خیلی زیاده. آمدند و یه مودم برامون گذاشتن و اینترنت خونه هم وصل شد. 

این لیست قیمت های شرکت At & t هست. 

3 مگابیت بر ثانیه     ماهی 20 دلار 

6 مگابیت بر ثانیه     ماهی 25 دلار 

12 مگابیت بر ثانیه    ماهی 30 دلار 

18 مگابیت بر ثانیه    ماهی 35 دلار 

24 مگابیت بر ثانیه      ماهی 45 دلار 

اینم لیست شرکت تایم وارنر هست 

3 مگا بیت بر ثانیه     ماهی 20 دلار 

10 مگابیت بر ثانیه     ماهی 30 دلار 

20 مگابیت بر ثانیه     ماهی 40 دلار 

30 مگابیت بر ثانیه     ماهی 50 دلار 

40 مگابیت بر ثانیه     ماهی 60 دلار 

50 مگابیت بر ثانیه     ماهی 70 دلار 

دیگه من قیمت ها رو رند نوشتم راحت باشه. قیمت ها هم مدام تغییر میکنه. موقعی که ما میگرفتیم AT&T یک مگ رو میداد 20 دلار. احتمالا قیمتهاشو عوض کرده. 

ما یه سرویس 3 مگابیتی گرفتیم که راحت با سرعت 350 کیلوبایت میشه باهاش دانلود کرد. برای نگاه کردن یوتیوب هم هیچ مشکلی نیست. از امشب که اینترنت خونه وصل شد انگار باز به دنیا وصل شدیم. هر چند که از همین امشب هم خواب من به هم ریخت مخصوصا از وقتی که دیدم قیمت دلار در ایران فاجعه شده و یه چند شبی هم بی خوابی کشیدم. 

خوبی اینجا اینه که محدودیت دانلود اصلا نداری. یعنی این نیست که ماهی 40 هزار تومن بدی و 5 گیگ بیشتر نتونی استفاده کنی. اینجا من تقریبا روزی 1 گیگ دانلود دارم که همش به خاطر اینه که از یوتیوب به جای mp3player استفاده میکنم. عجب آهنگ های باحالی هم پیدا میشه. یه چند تا شهرام ناظری قدیمی توش بود که خیلی برام قشنگ بودند. یه جورایی نوستالژی بودند چون خیلی بچه بودم که شنیده بودم. 

برای اینکه وایرلس مودم رو برامون فعال کنه مثل اینکه باید ماهی 4 دلار اضافه تر میدادیم اما منصور همینطوری گفته بود که وصل کنن و اونا وصل کردن. خدا کنه که نخوان ماهی 4 دلار اضافه تر بزنن روی قبضش که اصلا دیگه نمی ارزه. آخه یه روتر وایرلس خوب میشه اینجا راحت با 40 دلار خرید که دیگه مال خودت هم باشه.

بیمه دانشجویی ISOA

توی امریکا بیمه ها هم توسط شرکت های خصوصی انجام میشه. دانشگاه ها یه اجباری با اختیاری از همه دانشجوها میخوان که بیمه داشته باشن. دانشگاه ما که بیمه اجباری هست. خود دانشگاه با یک شرکت بیمه قرارداد داره (از این ترم 3 تا شدن) که توسط اون بچه ها رو بیمه میکنه. با این حال هزینه بیمه رو باید دانشجو بده. برای اونایی که شهریه باید بدن روی شهریه ازشون میگیرن و ما که فاند داریم باید از جیب خودمون بدیم.  

اما پلن بیمه دانشگاه ارزون نیست. برای کسی که خیلی مریض نمیشه شاید نیارزه که ازش استفاده کنه. یکی از شرکت های بیمه ای که پلن های ارزون داره ISOA هست. منم خودم از یکی از بچه های ایرانی اینجا شنیدم. با پلن بیمه این شرکت من یکسال خودمو بیمه کردم که شد 560 دلار. در حالی که اگر میخواستم از پلن دانشگاه استفاده کنم حدود 1000 دلار باید میدادم. برای من این روزا 400-500 مبلغ کمی نیست که بخوام راحت ازش بگذرم.  

من که خوندم توی سایتش بیمه اش خیلی ساپورت کاملی نداره و اکثر خرج ها رو باید تا حد زیادی از جیب داد. با اینحال باز ترجیح دادم که از پلن دانشگاه استفاده نکنم. 

بیمه رو اینترنتی خریدم و صبح (شش سپتامبر) رفتم دانشگاه و مدارک لازم برای بیمه رو تحویل دادم.

کشف زمین های فوتبال دانشگاه

از بازی که آمدم رفت زمین های فوتبال ببینم چطوریه. نمیدونم چرا همش دخترا داشتن فوتبال بازی میکردن. کنار زمین امکانات فوتبال بود و یه عده ای هم داشتن اون کنار تشویق میکردن. 

دانشگاه 6 تا زمین چمن فوتبال داره که هر شب بچه ها تا دیروقت اینجا فوتبال بازی میکنن.   

اگرچه به نظرم دخترا هیچوقت فوتبالیست نمیشن اما چه اشکالی داره آماتوری بازی کنن؟ کنار زمین مربی اشون خیلی باحال بود عین ایران داد میزد که این چه وضع بازی برو اونور دیگه! همچین شور میزد انگار جام جهانیه. اون طرف زمین هم یه سری دختر با لباس های خوشکل بودن که اگر اشتباه نکنم cheer leader باشن. برای خودشون کنار زمین می رقصیدن.

 

یه خانمی هم سوار یه ماشینی بود که اونجا داشت با کسی صحبت میکرد. داشتم فکر میکردم این ماشین عجیب غریب به چه دردی میخوره که باهاش تماس گرفتن یکی مصدوم شده و سریع رفت سمت زمین که اونو از زمین بیاره بیرون.

سوشیال سکیوریتی باید با خودکار ضدآب امضا بشه

دانشگاه که آمدم کلی کار باید میکردم. رفتم و یه سری از مدارک کپی گرفتم و بعد آمدم پیش مسئول گروه. کارت سوشیالمو بهش نشون دادم. گفت خب بیا امضاش کن. خودکار رو که برداشتم گفت با این که نه. باید با خودکار ضد آب امضاش کنی و یه خودکار دیگه بهم داد که با اون امضاش کردم. گفتم خوب شد که عقلم رسید و سر خود امضاش نکردم. یه عالمه برگه دیگه هم داد که باید امضا میکردم. اینقدر که یک ساعت توی دفترش بودم و به کلاسم دیر رسیدم.