DHL هفت روز طول کشید (یا هشت) + https هنوزم گیر داره

این دو روز واقعا عصبی بودم. نمیدونم چرا اما اصلا نمیتونستم خوب فکر کنم. ددلاین دانشگاه ها یکی یکی داره میگذره اما من هنوز نتونستم در موردشون تصمیم بگیرم. از طرفی گرونی دلار هم خودش مزید علت شده. چون من پولم برای اپلای ها هم محدوده و نمیتونم هر چقدر خواستم بدم. این استادام هم که هنوزم ریکام ها رو پر نکردن, بنده خدا ها هم حق دارن آخه این https خیلی کند شده و کلا به هم ریخته.

مدارک دانشگاهی که فرستاده بودم تازه امروز رسیده. با اختلاف ساعت ما با پست DHL حدود 8 روز طول کشیده. خدا بخیر کنه آخر و عاقبت ما رو. این دانشگاه های نادون هم که نمیدونن ما چه وضعی داریم. بهشون ایمیل زدم که بابا ما اینجا مشکل داریم, یه تمپلیت جواب دادن که مدارکی که بعد از ددلاین برسه رو معلوم نیست که بیاریم توی پروسه اتون.

ترجمه هم به اندازه کافی نگرفتم, فردا یه سری بزنم ببینم ترجمه خونه ای(خودم فارسی اش کردم!) باز هست کارهای اونم انجام بدم.

این شعری که برای تیلور هم که گفته بودم یه 2-3 بیتش مونده که هنوز وقت نکردم تکمیلش کنم.

یه دو جا هم قول دادم که توی کارهاشون کمکشون کنم که هنوز نرسیدم. کارهای فارغ التحصیلی هم که هنوز به فرم امضاها هم نرسیدم. خدا میدونه کی تموم بشه. مقاله هام هم که مونده. قراره تا شنبه هم یه کاری رو آماده کنم صبح برم ارائه بدم. خوشبختانه کارهای سنگین شرکت رو تموم کردم و الان یه کم کار شرکت سبک شده.

تیلور خدا از سرت نگذره, این همه دردسر درست کردی برام. مثل بچه آدم میرفتم سربازی بعدشم مامان اینا دست یه زهرا خانمی مریم خانمی چیزی رو میذاشتن توی دستم رو میرفتم سر خونه زندگیما. ببین 2 ساله علافم که یه جا پذیرش بگیرم بیایم اونجا پیشت. اون آخرش معلوم نیست اصلا بذاری بیام پیشت یا نه. امسالم که باید فکر اروپا و کانادا هم باشم که اگر امریکا نشد برم اونجا بازم به خاطر تو اصلا دست و دلم نمیره اونجاها اپلای کنم. هی میگم آخه برم آلمان یا کانادا چکار کنم؟ تصمیم گرفتم که دانشگاه Nashville رو هم اپلای کنم. خدا رو چه دیدی, شاید اصلا آمدم شهرتون!

این Recommendation Letter دیگه چه کوفتیه

چقدر از این دنیای آکادمیک بدم میاد. اگر مجبور نبودم هیچوقت پامو به همچین عرصه غیرمعقولانه ای نمیذاشتم. الان 4 روز از ددلاین دانشگاهه گذشته و اساتید گرامی من هنوز ریکام ها رو پر نکردن. آخه من نمیدونم این ریکام ها به چه درد این دانشگاه ها میخوره. این انسان های به اصطلاح پروفسور سالانه میلیون ها ساعت وقت همدیگر رو در دادن این ریکام ها تلف میکنن و یه جیگر خونی ای برای دانشجوهای بدبخت درست میکنن. هیچ کدومشونم تا حالا به مغزشون خطور نکرده یه وب سایت بذارن کلا این ریکام ها رو اونجا وارد کنن بعد همه دانشگاه ها بیان از همون استفاده کنن.

حالا فکر کنید برای هر دانشگاهی بخوام هزار بار به این استادا بگم. دیروز به یکیشون ایمیل زدم که 3 روزم از ددلاین گذشته, برام نوشته ساعت 4 بیا, حالا من سر کار هستم و اینقدر کارها سنگینه که اصلا نمیتونم سرمو بخارونم. ایمیل زدم که ساعت 4 نمیتونم بیام اما 7.5 یا فردا صبح میام. دیگه جواب نداده, باز ایمیل زدم چکار کنم؟ بازم جواب نداده. آخه من نمیدونم چکار کنم دیگه.

بدون استاد فاند تقریبا غیرممکنه

دیروز دو تا از بچه های دوستای مامانم باهاش صحبت کرده بودند, یکیشون رفته بود Purdue و یکی دیگه Cornell و هر 2 تا برای ترم اول بدون فاند رفته بودند. با وجود رزومه خیلی خوب و نمرات خوب تافل و GRE عالی باز برای ترم اول بهشون فاند نداده بودند. بعد که رفته بودند متوجه شده بودند که اگر با اساتید مکاتبه کرده بودند از ترم 1 هم میشده که فاند بگیرن, البته اینا ایمیل زده بودند اما به خاطر اینکه اساتید سرشون شلوغ بوده جواب نداده بودند و به همین بلا دچار شده بودند که از اول فاند نگرفته بودند.

دیگه از این حرفا خسته شدم. من هنوز از هیچ استادی جوابی نگرفتم و الانم سر استادا شلوغه. از یه طرف هم حتی برای یک ترم هم نمیتونم فاندم رو جور کنم. اگرچه میدونم برای کانادا و استرالیا شانس دارم اما هیچ انگیزه ای برای اونجاها ندارم.

اینجا یه تضاد برای من وجود داره: اساتید دانشگاه های بالا که جواب نمیدن چون سرشون شلوغه, اساتید دانشگاه های پایین هم که من دوست ندارم برم برای همین اصلا بهشون ایمیل نمیزنم! خدا بخیر کنه.

واقعا بعضی چیزا رو آدم نمیدونه چی پیش میاد. این اپلای هم یکی از اوناست. تنها چیزی که خدا رو روزی هزار بار شکر میکنم اینه که این مدت نه تنها دلسرد نشدم بلکه فکر میکنم اگر بازم وقت بود بازم تلاش بیشتری میکردم.

این چند روز یه رزومه جدید درست کردم و آماده اش کردم برای فرستادن, دارم یه متن بهتر هم برای ایمیل هام درست میکنم. شاید با این تغییر یه نتیجه ای حاصل گشت.

Google sites and analytics

داشتن سایت برای ارتباط با استادا چیز خوبیه. چون میتونید آمار بگیرید که اصلا آمدن توی سایت یا نه.

برای درست کردن سایت میتونید از سرویس Google Sites http://sites.google.com استفاده کنید که به نظرم خیلی هم راحته.
برای گرفتن آمار هم میتونید از همون Google Analytics استفاده کنید.

در کل اطلاعات رزومه ایتونو میتونید توی سایتتون بذارید و به ایمیل هایی که به استادا میزنید هم آدرس سایت و هم آدرس CV ایتونو بدید که بیان نگاه کنن.
من پارسال به یکی از استادا ایمیل زدم و دیدم آمده سایتم رو نگاه کرده اما جوابی بهم نداد, فهمیدم که خوشش نیومده! حالا شما ایشاالله رزومه خوبی دارید و بیان سایتتون رو ببینن و خوششون بیاد و یه فاند خوب بگیرید.

پرسش و پاسخ: ثبت اختراع در آمریکا چه مزیتی داره؟مثلا اقامت میدن؟

پرسش:

سلام دوست عزیز

میشه لطف کنی بگی ثبت اختراع در آمریکا چه مزیتی داره؟مثلا بهت اقامت میدن؟

پاسخ:

سلام.

مزایای ثبت اختراع در امریکا همون حفاظت از ایده شما برای کسب و کار آینده هستش. اگر واقعا یه ایده ای پولساز و به درد بخور باشه کمک میکنه که بتونید در انحصار خودتون داشته باشید. امریکا یه قاره است و بسیار هم پیشرفته است, بنابراین اگر بتونید یه کسب و کار با ایده اتون اونجا راه بندازید احتمال داره که یک انسان بسیار موفق بشید. مزیت ثبت اختراع در امریکا نسبت به بقیه جاها این است که اگر اختراعی در امریکا ثبت کنید در اکثر کشورهای دنیا نیز معتبر است درحالیکه اختراعات ثبت شده در بسیاری از کشورها در امریکا معتبر نیستند و نیاز است که دوباره در امریکا ثبت شود. فکر نمیکنم که لازم باشه بگم که اکثر کسب و کارهای جهانی اگر در امریکا دفتر نداشته باشند بسیار محدود خواهند بود. مثلا در نظر بگیرید کسب و کار در امریکا به جهان مثل تهران است به ایران. یعنی شرکت هایی که تهران دفتر ندارند واقعا حوزه فعالیت خیی محدودی دارند.

در مورد اقامت امریکا یه ویزا هست که مخصوص افراد مخترع و پژوهشگرها شناخته شده جهانی یا دارندگان مدال های بین المللی هست. ثبت اختراع میتونه در گرفتن این ویزا تاثیر داشته باشه اما مطمئنا این نیست که اگر کسی رفت یه اختراعی ثبت کرد توی امریکا دیگه این ویزا بهش تعلق میگیره. گرفتن این ویزا اصلا کار ساده ای نیست و یه نفر باید خیلی شناخته شده و یه شخصیت بین المللی یا یه ویژگی خیلی خاص داشته باشه که بتونه اقدام کنه. امیدوارم جواب سئوالتونو گرفته باشید.

اگر فکر اقامت هستید راه های سرمایه گذاری و یا حتی ویزاهای کاری شاید گزینه های مناسب تری باشند.